ଲୂକ 2
၁ထိုအခါ တနိုင်ငံလုံးကို စာရင်းယူစေခြင်းငှါ ကဲသာဘုရင်ဩဂုတ္တုသည် အမိန့်တော်ရှိ၏။
၂ကုရေနိသည် ရှုရိပြည်၌မြို့ဝန်ဖြစ်စဉ်တွင်၊ ဤပဌမစာရင်းယူခြင်း ဖြစ်သတည်း။
၃လူအပေါင်းတို့သည် စာရင်းဝင်ခြင်းငှါ အသီးအသီး မိမိတို့မြို့ရွာသို့ သွားကြ၏။
4 ୪ ଜସେପ ଜିକେଏ ଦ଼ରୁ ରା଼ଚି କିହାଲି ମରିୟମନି ତଲେ ଗାଲିଲିତି ନା଼ଜରିତ ଗା଼ଡ଼ାଟି ଜୀହୁଦା ରା଼ଜିତି ବେତଲିହିମ ଇନି ଦାୱୁଦ ଗା଼ଡ଼ାତା ହାଚେସି, ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଦାୱୁଦ କୂଡ଼ା ଇଞ୍ଜାହାଁ ଏ଼ ଗଚିତାସି ମାଚେସି;
၄ယောသပ်သည်လည်း ဒါဝိဒ်အမျိုးအနွယ်ဖြစ်၍၊ ထိမ်းမြားဆောင်နှင်းသောမယားမာရိနှင့်အတူ စာရင်း ဝင်ခြင်းငှါ၊ ဂါလိလဲပြည် နာဇရက်မြို့မှ ယုဒပြည်တွင် ဗက်လင်အမည်ရှိသော ဒါဝိဒ်၏မြို့သို့သွား၏။ ထိုအခါ မာရိသည် ပဋိသန္ဓေအရင့်အမာရှိ၏။
5 ୫ ଏ଼ୱାସି ଦ଼ରୁ ରା଼ଚି କିୟାଲି ମରିୟମନି ତଲେ ହାଚେସି, ଏ଼ଦି ଏ଼ୱାଣାକି ବୀହା ଆ଼ହାଲି ରୀସ୍ପି ଆ଼ହାମାଚେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ଦି ପୂରାମା଼ସା ଆ଼ହାମାଚେ ।
၅
၆ဗက်လင်မြို့၌ရှိနေစဉ်၊ ဘွားအံ့သော နေ့လစေ့လျှင်၊
7 ୭ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ତାନି ପା଼ଣ୍ୱା ମୀର୍ଏଣାଇଁ ଜାର୍ନିକିତେ ଇଞ୍ଜାଁ ହିମ୍ବରି ପ୍ଡିକ୍ହାନା କ଼ଡିୟାଁ ଗହ୍ନି ଡଂଗତା ତ୍ରିପ୍ହେ, ଇଚିହିଁ ଏ଼ ଲ଼କୁତାକି ବାସାଟା଼ୟୁ ହିଲାଆତେ ।
၇သားဦးကိုဘွားမြင်၍ အဝတ်နှင့်ပတ်ရစ်ပြီးမှ၊ ဧည့်သည်တည်းရာစရပ်၌သူတို့နေစရာမရှိသောကြောင့်၊ သူငယ်ကို နွားစာခွက်၌သိပ်ထားလေ၏။
၈ထိုပြည်မှာ သိုးထိန်းတို့သည် ညဉ့်အခါ တောအရပ်၌ တည်းခိုလျက်၊ မိမိသိုးစုကို စောင့်နေကြသည် ဖြစ်၍၊
9 ୯ ପ୍ରବୁତି ର଼ ଦୂତୁ ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ୱା଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ପ୍ରବୁତି ଗାୱୁରମିତି ଉଜେଡ଼ି ଏ଼ୱାରି ସା଼ରିୱାକି ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଆଜିତେରି ।
၉ထာဝရဘုရား၏ ကောင်းကင်တမန်သည် သူတို့အနားမှာပေါ်လာ၍၊ ပတ်ဝန်းကျင်၌ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန်းတော်ထွန်းတောက်သဖြင့်၊ သူတို့သည် အလွန်ကြောက်ရွံ့ခြင်းသို့ရောက်ကြ၏။
10 ୧୦ ଏମ୍ବାଟିଏ ଦୂତୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେ, “ମୀରୁ ଆଜାଆଦୁ! ନା଼ନୁ ମୀ ବାରେ ଲ଼କୁତାକି ହା଼ରେକା ରା଼ହାଁତି କାବ୍ରୁ ମିଙ୍ଗେ ୱେସିମାଞ୍ଜାଇଁ,
၁၀ကောင်းကင်တမန်ကလည်း၊ ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိကြနှင့်။ လူအပေါင်းတို့သည် အလွန်ဝမ်းမြောက် ဝမ်း သာစရာသိတင်းကို ငါသည်သင်တို့အား ကြားပြောရ၏။
၁၁ယနေ့တွင် ဒါဝိဒ်မြို့၌ သခင်ခရစ်တော်တည်းဟူသော ကယ်တင်သောအရှင်သည် သင်တို့အဘို့အလို ငှါ ဘွားမြင်ခြင်းကိုခံတော်မူပြီ။
12 ୧୨ ଅ଼ଡ଼େ ଈଦି ମିଙ୍ଗେତାକି ସିନାଲେହେଁ ଆ଼ନେ, ମୀରୁ ର଼ କକାଣାଇଁ ହିମ୍ବରି ପ୍ଡିକ୍ହାନା କ଼ଡିୟାଁ ଗହ୍ନି ଡଂଗତା ଡୂରାମାନାଣି ମେହ୍ଦେରି ।”
၁၂သင်တို့သည် အဘယ်နိမိတ်ဖြင့် သိရမည်နည်းဟူမူကား၊ သူငယ်သည်အဝတ်နှင့် ပတ်ရစ်၍ နွားစာ ခွက်၌ သိပ်ထားလျက်ရှိသည်ကို တွေ့ကြလိမ့်မည်ဟု ဆိုပြီးလျှင်၊
၁၃ထိုကောင်းကင်တမန်နှင့်အတူ ကောင်းကင် ဗိုလ်ခြေအများတို့သည် ချက်ခြင်းထင်ရှား၍၊
14 ୧୪ “ଲାକପୂରୁ ମାହାପୂରୁତି ଗାୱୁରମି, ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତିତା ଏ଼ୱାଣି ରା଼ହାଁ ଇଞ୍ଜାଁ ମାଣ୍ସିୟାଁ ବିତ୍ରା ହିତ୍ଡ଼ି ।”
၁၄ကောင်းကင်ဘဝဂ်ဝယ် ဘုရားသခင်သည် ဘုန်းကြီးတော်မူစေသတည်း။ မြေကြီးပေါ်၌ ငြိမ်သက်ခြင်း ရှိစေသတည်း။ လူတို့အား မေတ္တာကရုဏာရှိစေသတည်းဟုဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်း၍မြွက်ဆိုကြ၏။
15 ୧୫ ଦୂତୁୟାଁ ଏମ୍ବାଟି ଲାକପୂରୁ ହାଜାଲିଏ ମେ଼ଣ୍ତା ଗ଼ଡ଼୍କା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ କାତା ଆ଼ତେରି, “ମା଼ର ବେତଲିହିମ ପାତେକା ହାଜାନା ପ୍ରବୁ ମାଙ୍ଗେ ଆମିନି କାତା ୱେସାମାଞ୍ଜାନେସି ଏ଼ଦାଆଁ ସିନି କିକାନ ।”
၁၅ကောင်းကင်တမန်တို့သည် ကောင်းကင်ဘုံသို့ ပြန်ကြပြီးမှ သိုးထိန်းတို့က၊ ငါတို့သည် ဗက်လင်မြို့သို့ သွားကြကုန်အံ့။ ထာဝရဘုရားသည် ဘော်ပြတော်မူသော ဤအမှုအရာကို ကြည့်ကြကုန်အံ့ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုပြီးလျှင်၊
16 ୧୬ ଏମ୍ବାଟିଏ ତବେ ହାଜାନା ପାରାନା ମରିୟମ ଅ଼ଡ଼େ ଜସେପ ଇଞ୍ଜାଁ କ଼ଡିୟାଁ ଗହ୍ନି ଡଂଗତା ପୁଃନି ଜାର୍ନାଆ଼ତି କକାଣାଇଁ ଡୂରାମାନାଣି ମେସ୍ତେରି ।
၁၆အလျင်အမြန်သွား၍ မာရိနှင့်ယောသပ်ကို၎င်း၊ နွားစားခွက်၌ သိပ်ထားလျက်ရှိသောသူငယ်ကို၎င်း တွေ့ကြ၏။
၁၇တွေ့မြင်ပြီးမှ မိမိတို့ကြားသောထိုသူငယ်၏ အကြောင်းစကားကို အနှံ့အပြားပြောကြ၏။
18 ୧୮ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ଲ଼କୁ ମେ଼ଣ୍ତା ଗ଼ଡ଼୍କା ତା଼ଣାଟି ଏ଼ ବାରେ କାତା ୱେଚେରି, ଏ଼ୱାରି ବାରେ ଏ଼ କାତାତାକି କାବା ଆ଼ତେରି ।
၁၈သိုးထိန်းတို့ပြောသောစကားကိုကြားသော သူရှိသမျှုတို့သည် အံ့ဩခြင်းရှိကြ၏။
၁၉မာရိသည်ထိုအကြောင်းအရာအလုံးစုံတို့ကို မှတ်ကျုံး၍ စဉ်းစားဆင်ခြင်လျက်နေ၏။
20 ୨୦ ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତା ଗ଼ଡ଼୍କାକି ଏ଼ନିକିଁ ୱେସ୍ପି ଆ଼ହାମାଚେ, ଏଲେକିହିଁଏ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ନା ଏ଼ନାଆଁ ୱେଚେରି ଇଞ୍ଜାଁ ମେସ୍ତେରି ଏ଼ ବାରେତାକି ମାହାପୂରୁତି ଗାୱୁରମି ଅ଼ଡ଼େ ଜହରା କିହିଁ ୱେଣ୍ତା ହାଚେରି ।
၂၀သိုးထိန်းတို့သည်လည်း မိမိတို့အားပြောနှင့်သည်အတိုင်း ကြားမြင်သမျှသော အကြောင်းအရာကို ထောက်၍၊ ဘုရားသခင်ကို အံ့ဩချီးမွမ်းလျက် ပြန်သွားကြ၏။
21 ୨୧ ଏ଼ୱାଣାକି ଆ଼ଟାଦିନା ଆ଼ତେ ଅ଼ଡ଼େ ତ଼ଲୁ ଦା଼ଃନି ଦିନା ୱା଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣି ଦ଼ରୁ ଜୀସୁ ଇଞ୍ଜିଁ ଇଟିତେରି; ଈ ଦ଼ରୁ ତାନି ପୂରାମା଼ସା ଆ଼ନି ନ଼କେଏ ଦୂତୁ ତା଼ଣାଟି ୱେସ୍ପି ଆ଼ହାମାଚେ ।
၂၁ထိုသူငယ်အား အရေဖျားလှီးခြင်းကို ပေးရသောနေ့တည်းဟူသော ရှစ်ရက်မြောက်သောနေ့ရောက် လျှင်၊ ပဋိသန္ဓေစွဲတော်မမူမှီ ကောင်းကင်တမန် မှည့်သော ယေရှုအမည်ဖြင့် မှည့်ကြ၏။
22 ୨୨ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେ଼ତା ମ଼ସାତି ମେ଼ରା ତଲେ ଏ଼ୱାରି ଅଟ୍ହା କଡିନି ଦିନା ଏଗାୱା଼ତେ, ଏଚେଟିଏ ଜସେପ ଅ଼ଡ଼େ ମରିୟମ ଜୀସୁଇଁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଜିରୁସାଲମତା ଅ଼ହିଁ ହାଚେରି ।
၂၂ထိုနောက် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအတိုင်း စင်ကြယ်ခြင်းကိုပြုရသော နေ့ရက်စေ့သောအခါ၊ မိဘတို့ သည် သူငယ်ကို ယေရှုရှလင်မြို့သို့ ဆောင်သွား၍၊
23 ୨୩ ଏ଼ନିକିଁ ମାହାପୂରୁତି ସା଼ସ୍ତେରିତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, “ବାରେ ପା଼ଣ୍ୱା ମୀର୍କା ପ୍ରବୁ ତାକି ସୁଦୁଗାଟାରି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେ଼ଙ୍ଗିନେରି ।”
၂၃သားဦးယောက်ျားအပေါင်းတို့သည် ဘုရားအဘို့ သန့်ရှင်းရကြ၏ဟု ထာဝရဘုရား၏ ပညတ္တိကျမ်းလာ သည်နှင့်အညီ၊ ထာဝရဘုရားအား ဆက်ကပ်ပြီးမှ၊
24 ୨୪ ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ରାତା ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନି ଈ ମେ଼ରା ତଲେ ରୀ କୁଗୁରି ପଟାୟାଁ ଆ଼ଆତିଁ ରୀ ପା଼ର୍ୱା ପଟାୟାଁ ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ପୂଜା କିହାଲି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଜିରୁସାଲମତା ଅ଼ତେରି ।
၂၄ခိုနှစ်ကောင်ဖြစ်စေ၊ ချိုးကလေးနှစ်ကောင်ဖြစ်စေ၊ တခုခုကိုပူဇော်ရမည်ဟု ထာဝရဘုရား၏ ပညတ္တိ ကျမ်းလာပြန်သည်နှင့်အညီ ယဇ်ပူဇော်ကြ၏။
25 ୨୫ ଏଚିବେ଼ଲା ଜିରୁସାଲମତା ସିମିୟନ ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ମାଣ୍ସି ମାଚେସି; ଏ଼ୱାସି ର଼ ଦାର୍ମୁଗାଟାସି ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁଇଁ ଆଜିନାସି ମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁ ବା଼ର୍ସୁ ବେଟାଆ଼ନାଣି କା଼ଚିମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ସୁଦୁଜୀୱୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ମାଚେ ।
၂၅ထိုအခါ ရှုမောင်အမည်ရှိသော သူတယောက်သည် ယေရုရှလင်မြို့၌ရှိ၏။ ထိုသူသည် ဖြောင့်မတ် သောသူ၊ တရားကိုရိုသေသောသူ၊ ဣသရေလအမျိုး၏ သက်သာခြင်းအကြောင်းကို မြော်လင့်သောသူဖြစ်၏။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် သူ့အပေါ်၌ တည်သည်ဖြစ်၍၊
၂၆သူသည်ထာဝရဘုရား၏ ခရစ်တော်ကိုမမြင်မှီ သေရဟုဗျာဒိတ်တော်ကိုရ၏။
27 ୨୭ ସିମିୟନ ସୁଦୁଜୀୱୁଟି ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ୱା଼ତେସି; ଅ଼ଡ଼େ ତାଲି ତାଞ୍ଜି ମ଼ସାତି ମେ଼ରାଲେହେଁ କିହାଲି ଜୀସୁଇଁ ବିତ୍ରା ତାତୁ,
၂၇ထိုအခါသူသည် ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဗိမာန်တော်သို့သွား၍၊ မိဘတို့သည် သူငယ်ယေရှုကို ပညတ် တရားထုံးတမ်းအတိုင်းပြုခြင်းငှါ ဆောင်သွားစဉ်တွင်၊
၂၈ရှုမောင်သည်ယေရှုကို လက်နှင့်ချီပိုက်၍၊
၂၉ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလျက်၊ အစိုးရတော်မူသောအရှင်၊ ဗျာဒိတ်တော်အတိုင်း ကိုယ် တော်၏ကျွန်သည် ငြိမ်ဝပ်စွာ စုတေ့ရသောအခွင့်ကို ကိုယ်တော်သည် ယခုတွင်ပေးတော်မူ၏။
၃၀ကိုယ်တော်၏လူ ဣသရေလအမျိုးကို ချီးမြှောက်စေခြင်းငှါ၎င်း၊ တပါးအမျိုးသားတို့ကို လင်းစေခြင်း ငှါ၎င်း၊ လူအမျိုးမျိုးတို့ရှေ့မှောက်၌ ပြင်ဆင်တော်မူသောအလင်းတည်းဟူသော ကယ်တင်သောသခင်ကို အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်မျက်စိနှင့်မြင်ရပါ၏ဟု မြွက်ဆို၏။
၃၁
32 ୩୨ ଜୀହୁଦିଆ଼ଆତାରାକି ସାତା ତ଼ହ୍ନି ର଼ ଉଜେଡ଼ି ଆ଼ନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ନୀ ଇସ୍ରାୟେଲ ଲ଼କୁତି ଗାୱୁରମି ଲେହେଁ କିହାମାଞ୍ଜି ।”
၃၂
၃၃ထိုစကားများကို ယောသပ်နှင့်မယ်တော်သည် ကြားလျှင် အံ့ဩခြင်းရှိကြ၏။
34 ୩୪ ଏଚେଟିଏ ସିମିୟନ କକାଣାଇଁ ବ଼ର ହୀହାନା ତାମି ଇୟା ମରିୟମନି ଏଲେଇଚେସି, “ମେହ୍ମୁ ଈୱାସି ଇସ୍ରାୟେଲତି ହା଼ରେକା ଲ଼କୁଣି ନା଼ସା କିହାଲି ଅ଼ଡ଼େ ଗେଲ୍ପାଲି ଆ଼ଚ୍ୱି ଆ଼ହାମାନେସି, ଆମ୍ବାଆରି କ଼ପାଟି ହା଼ରେକା ଜ଼ଲିନେରି । ଏ଼ୱାସି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣାଟି ର଼ ସିନାଲେହେଁ ଆ଼ନେସି ।
၃၄ရှုမောင်သည်လည်း သူတို့ကိုကောင်းကြီးပေး၍ မယ်တော်မာရိအား၊ ဤသူငယ်ကား ဣသရေလလူ အများလဲမည်အကြောင်း၊ အများထမည်အကြောင်း၊ လူအများတို့၏အကြံအစည်ကို ထင်ရှားစေခြင်းငှါ ငြင်းခုံ စရာဖြစ်မည်အကြောင်း ခန့်ထားသောသူဖြစ်၏။
၃၅ထိုမှတပါး သန်လျက်သည် သင်၏စိတ်နှလုံးကို ခွင်းလိမ့်မည်ဟု မြွက်ဆို၏။
36 ୩୬ ଅ଼ଡ଼େ ହାନା ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାୟି ମାଚେ; ଏ଼ଦି ଆସେର୍ କୂଡ଼ାତି ପନୁଏଲ ମା଼ଙ୍ଗା । ଏ଼ଦାନାକି ହା଼ରେକା ବାର୍ସା ଆ଼ହାମାଚେ; ଏ଼ଦି ଡ଼ାଆ ଆ଼ତି ଜେ଼ଚ ସାତା ବାର୍ସା ଡକ୍ରାତଲେ ବାସା କିହାମାଚେ, ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରିକ଼ଡ଼ି ସା଼ରି ବାର୍ସା ରା଼ଣ୍ତେଣି ଆ଼ହାନା ନୀଡାମାଚେ ।
၃၆အာရှာအမျိုးဖြစ်သော ဖနွေလ၏သမီး၊ အန္နအမည်ရှိသော ပရောဖက်မတယောက်ရှိ၏။ သူသည် ပျိုသောအရွယ်မှစ၍ ခုနစ်နှစ်သောလင်နှင့် နေပြီးလျှင်၊
၃၇အသက်ကြီးရင့်၍ အနှစ်ရှစ်ဆယ်လေးနှစ်ခန့်မျှ တိုင်တိုင်မုတ်ဆိုးမဖြစ်လျက်၊ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် အစာ ရှောင်ခြင်းအားဖြင့် နေ့ညဉ့်မပြတ် ဘုရားဝတ်ကိုပြု၍ ဗိမာန်တော်နှင့် မခွါဘဲနေ၏။
38 ୩୮ ଏ଼ ଦେବୁଣିଏ ଏ଼ଦି ୱା଼ହାନା ମାହାପୂରୁତି ଜହରା କିହିଁ ଜିରୁସାଲମତି ଗେଲ୍ପିନାଣାଇଁ କା଼ଚି ମାନାରାଇଁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେସାଲି ମା଼ଟ୍ହେ ।
၃၈သူသည်လည်း ထိုခဏခြင်းတွင်ဝင်၍ ထာဝရဘုရား၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလေ၏။ ယေရုရှလင်မြို့ ၌ ရွေးနှုတ်ခြင်းအရာကို မြော်လင့်သောသူအပေါင်းတို့အား ထိုသူငယ်၏ အကြောင်းကို ပြောလေ၏။
39 ୩୯ ଡା଼ୟୁ ଜସେପ ଅ଼ଡ଼େ ମରିୟମ ମାହାପୂରୁତି ମେ଼ରା ତଲେ ବାରେ କାମା ରା଼ପ୍ହାନା ଗାଲିଲିତି ତାମି ଗା଼ଡ଼ା ନା଼ଜରିତତା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ତେରି
၃၉မိဘတို့သည် ထာဝရဘုရား၏ ပညတ်တရားအတိုင်း ပြုရသမျှတို့ကို အကုန်အစင်ပြုပြီးမှ၊ ဂါလိလဲ ပြည်၊ နာဇရက်အမည်ရှိသော မိမိတို့ မြို့သို့ပြန်ကြ၏။
40 ୪୦ ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଆଙ୍ଗାତା ବୁଦିତା ଅ଼ଡ଼େ ବା଼ଡ଼୍ୟୁତା ପାଡା ଆ଼ତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ମାହାପୂରୁତି କାର୍ମା ଏ଼ୱାଣିଲାକ ମାଚେ ।
၄၀သူငယ်သည်လည်းကြီးပွား၍ပညာဥာဏ်သတ္တိနှင့် ပြည့်စုံ၏။ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်သည်လည်း သူ့အပေါ်၌တည်၏။
၄၁မိဘတို့သည် နှစ်တိုင်းအစဉ်ပသခါ ပွဲခံချိန်ရောက်လျှင်၊ ယေရုရှလင်မြို့သို့သွားကြ၏။
၄၂ယေရှုသည် တဆယ်နှစ်နှစ်ရှိသောအခါ ပသခါ ပွဲထုံးစံအတိုင်း ယေရုရှလင်မြို့သို့တက်ကြ၍၊
43 ୪୩ ଅ଼ଡ଼େ ପାର୍ବୁତି ଦିନା ରା଼ପ୍ହାନା ଏଚେ଼ତା ଏ଼ୱାରି ୱେଣ୍ତା ୱା଼ହିମାଚେରି, ଏଚିବେ଼ଲାତା ଊଣା କକାସି ଜୀସୁ ଜିରୁସାଲମତା ଡ଼ୟାହାଚେସି, ସାମା ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ପୁଞ୍ଜାହିଲାଆତେରି;
၄၃ပွဲနေ့ရက်လွန်ပြီးမှ မိဘတို့သည်ပြန်ကြလျှင်၊ သူငယ်ယေရှုသည် ယေရုရှလင်မြို့၌နေရစ်လေ၏။ ယောသပ်နှင့်မယ်တော်သည် ထိုအကြောင်းကို မသိ၍၊
44 ୪୪ ସାମା ଏ଼ୱାରି ତାମିତଲେ ୱା଼ହାମାଚି ଲ଼କୁତଲେ ମାନେସି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପାନା ର଼ ଦିନାତି ଜିରୁ ହାଚେରି, ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ଲ଼କୁ ଇଞ୍ଜାଁ ପୁଚି ଲ଼କୁତା଼ଣା ପାରାଲି ମା଼ଟ୍ହେରି,
၄၄အပေါင်းအဘော်စုထဲမှာ သူငယ်ပါသည်ဟု စိတ်ထင်နှင့် တနေ့ခရီးသွားမိလျှင်၊ အဆွေအမျိုး အသိ အကျွမ်းတို့တွင်ရှာ၍၊
၄၅မတွေ့သောအခါ ယေရုရှလင်မြို့သို့ ပြန်၍ရှာကြ၏။
46 ୪୬ ତୀନିଦିନା ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣାଇଁ ମାହାପୂରୁ ଇଲୁତା ବେଟାଆ଼ତେରି; ଏ଼ୱାସି ମେ଼ରାପୁନାରି କାତା ୱେଞ୍ଜିହିଁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ୱେଣ୍ତେ କାତା ୱେଞ୍ଜିମାଚେସି,
၄၆သူငယ်မူကား၊ ဗိမာန်တော်၌ ဆရာများအလယ်မှာထိုင်၍ ထိုသူတို့နှင့်ဆွေးနွေးမေးမြန်းလျက်ရှိသည်ကို မိဘတို့သည် သုံးရက်ကြာမှတွေ့ကြ၏။
47 ୪୭ ଅ଼ଡ଼େ ଏଚେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେଞ୍ଜିମାଚେରି, ବାରେଜା଼ଣା ଏ଼ୱାଣି ବୁଦିତା ଅ଼ଡ଼େ ୱେହ୍ନି କାତାତା କାବା ଆ଼ହିମାଚେରି ।
၄၇သူ၏စကားကိုကြားသောသူအပေါင်းတို့သည် သူ၏ပညာကို၎င်း၊ စကားအဖြေကို၎င်း အံ့ဩကြ၏။
48 ୪୮ ଏଚିବେ଼ଲା ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା କକାଣାଇଁ ମେସାନା କାବାଆ଼ତୁ ଇଞ୍ଜାଁ ତାମି ଇୟା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ଏଲେଇଚେ, “ମୀର୍ଏଣା ମାଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚେକା ଦୁକୁ ହିୟାତି? ମେହ୍ମୁ ନା଼ନୁ ଅ଼ଡ଼େ ମୀ ଆ଼ବା ଏଚେକା ଦୁକୁଆ଼ହିଁ ନିଙ୍ଗେ ପାରିମାଞ୍ଜାନମି ।”
၄၈မိဘတို့သည် သားကိုမြင်လျှင်မိန်းမောတွေဝေ၍ မယ်တော်က၊ ငါ့သား၊ အဘယ်ကြောင့် ငါတို့အား ဤသို့ ပြုသနည်း။ ညှိုးငယ်ကြောင့်ကြသော စိတ်နှင့်မိဘတို့သည် မောင်ကိုရှာကြပြီဟုဆိုသော်၊
49 ୪୯ ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ନାଙ୍ଗେ ଏ଼ନାଆଁତାକି ପାରିମାଞ୍ଜାଦେରି? ନା଼ ଆ଼ବା ଇଜ ନା଼ନୁ ମାନାଣି ମୀରୁ ପୁଞ୍ଜାହିଲଅତେରି?”
၄၉ယေရှုက၊ မိဘသည် အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်ကိုရှာရပါသနည်း။ အကျွန်ုပ်သည်အဘ၏ အိမ်၌ နေရသည်ကို မသိပါသလောဟု ပြောဆိုလျှင်၊
၅၀သူတို့သည် ထိုစကားကိုနားမလည်ကြ။
51 ୫୧ ଡା଼ୟୁ ଜୀସୁ ତାମି ଇୟା ଆ଼ବା ତଲେ ୱେଣ୍ତେ ନା଼ଜରିତତା ୱା଼ତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି କାତା ମା଼ନୱି ଆ଼ହାନା ଡ଼ୟିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ତାମି ଇୟା ଈ ବାରେ କାତା ଜାଗ୍ରାତା ତଲେ ମ଼ନତା ଇଟାମାଚେ ।
၅၁ထိုနောက် ယေရှုသည် မိဘတို့နှင့်အတူသွားသဖြင့် နာဇရက်မြို့သို့ရောက်၍ သူတို့စကားကို နား ထောင်လျက်နေလေ၏။ ထိုအကြောင်းအရာ အလုံးစုံတို့ကို မယ်တော်သည် နှလုံးထဲ၌ မှတ်ကျုံးလေ၏။
၅၂ယေရှုသည်လည်း အစဉ်အတိုင်းကြီး၍ ပညာတိုးပွားလျက်၊ ဘုရားသခင်ရှေ့၊ လူတို့ရှေ့မှာ မျက်နှာ ရတော်မူ၏။
