କାମା 18
तद्घटनातः परं पौल आथीनीनगराद् यात्रां कृत्वा करिन्थनगरम् आगच्छत्।
2 ୨ ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଆକ୍ୱିଲା ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁଇଁ ବେଟାଆ଼ତେସି, ପନ୍ତ ଏ଼ୱାଣି ଜାର୍ନା ଟା଼ୟୁ; ଏଚରଦିନା ନ଼କେଏ ଏ଼ୱାସି ତାନି ଡକ୍ରି ପ୍ରିସ୍କିଲା ତଲେ ଇଟାଲିଟି ୱା଼ହାମାଚେସି, ଇଚିହିଁ କ୍ଲାୱୁଦିୟା ବାରେ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁଇଁ ର଼ମ୍ ପିସା ହାଜାଲି ହୁକୁମି ହୀହାମାଚେସି, ପା଼ୱୁଲ ଏ଼ୱାସିକାଣି ବେ଼ଚି ହାଚେସି,
तस्मिन् समये क्लौदियः सर्व्वान् यिहूदीयान् रोमानगरं विहाय गन्तुम् आज्ञापयत्, तस्मात् प्रिस्किल्लानाम्ना जायया सार्द्धम् इतालियादेशात् किञ्चित्पूर्व्वम् आगमत् यः पन्तदेशे जात आक्किलनामा यिहूदीयलोकः पौलस्तं साक्षात् प्राप्य तयोः समीपमितवान्।
3 ୩ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ଏ଼ୱାଣିଲେହେଁ ତୂମୁ ବେ଼ବାରା କିନାରି ମାଚାକି ଏ଼ୱାରିତଲେ ଡ଼ୟିତେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି କାମା କିହାଲି ମା଼ଟ୍ହେରି, ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚିହିଁ ବେ଼ବାରାତା ଏ଼ୱାରି ତୂମୁ କିନାରି ମାଚେରି ।
तौ दूष्यनिर्म्माणजीविनौ, तस्मात् परस्परम् एकवृत्तिकत्वात् स ताभ्यां सह उषित्वा तत् कर्म्माकरोत्।
4 ୪ ଅ଼ଡ଼େ ବାରେ ଜ଼ମିନି ଦିନାତା ଏ଼ୱାସି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ଜ଼ଲ୍କି ଆ଼ହିଁ ଜା଼ପ୍ହେସି, ଜୀହୁଦି ଅ଼ଡ଼େ ଗ୍ରିକ୍ ଲ଼କୁଣି ନାମି କିୱିକିହାଲି ଅଣ୍ପିମାଚେସି ।
पौलः प्रतिविश्रामवारं भजनभवनं गत्वा विचारं कृत्वा यिहूदीयान् अन्यदेशीयांश्च प्रवृत्तिं ग्राहितवान्।
5 ୫ ଏଚିବେ଼ଲା ସିଲା ଅ଼ଡ଼େ ତିମତି ମାକିଦନିୟାଟି ୱା଼ତେରି, ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ୱୁଲ ନେହିଁ ବ଼ଲୁ ୱେ଼କ୍ନି କାମା ଜ଼ମାଆନା କିହିମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁଇଁ ମସିହା ଇଞ୍ଜିଁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତା଼ଣା ସା଼କି ହୀହିମାଚେସି ।
सीलतीमथिययो र्माकिदनियादेशात् समेतयोः सतोः पौल उत्तप्तमना भूत्वा यीशुरीश्वरेणाभिषिक्तो भवतीति प्रमाणं यिहूदीयानां समीपे प्रादात्।
6 ୬ ସାମା ଏ଼ୱାରି ଅ଼ପାଆନା ନିନ୍ଦା କିହାଲିଏ ଏ଼ୱାସି ତାନି ହିମ୍ବରି ହାଣ୍ହାଁନା ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ନା଼ସା ଆତିହିଁ ଏ଼ଦାଆଁତାକି ମୀରୁ ଦା଼ୟି ଆ଼ଦେରି । ଏ଼ଦାଆଁତାକି ନା଼ନୁ ଦା଼ୟି ଆ଼ଏ, ନୀଏଁ ନା଼ନୁ ଜୀହୁଦିଆ଼ଆତି ଲ଼କୁତା଼ଣା ହାଜିମାଇଁ ।”
किन्तु ते ऽतीव विरोधं विधाय पाषण्डीयकथां कथितवन्तस्ततः पौलो वस्त्रं धुन्वन् एतां कथां कथितवान्, युष्माकं शोणितपातापराधो युष्मान् प्रत्येव भवतु, तेनाहं निरपराधो ऽद्यारभ्य भिन्नदेशीयानां समीपं यामि।
7 ୭ ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଟା଼ୟୁଟି ହ଼ଚା ହାଜାନା ତିତସ ଜୁସ୍ତ ଇନି ଜୀହୁଦିଆ଼ଆତି ମାହାପୂରୁ ସେ଼ବା କିନାସି ଏ଼ୱାଣି ଇଜ ହାଚେସି, ଏ଼ୱାଣି ଇଲୁ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁ ଡାଗେ ମାଚେ ।
स तस्मात् प्रस्थाय भजनभवनसमीपस्थस्य युस्तनाम्न ईश्वरभक्तस्य भिन्नदेशीयस्य निवेशनं प्राविशत्।
8 ୮ ସାମା ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତି କାଜାସି କ୍ରିସ୍ପ ବାରେ ଇଲୁ କୁଟମି ତଲେ ପ୍ରବୁ ତା଼ଣା ନାମିତେରି, ଅ଼ଡ଼େ କରନ୍ତି ଗା଼ଡ଼ାତି ଲ଼କୁ ବିତ୍ରାଟି ହା଼ରେକା ପା଼ୱୁଲତି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ନାମିତେରି ଅ଼ଡ଼େ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଅ଼ତେରି ।
ततः क्रीष्पनामा भजनभवनाधिपतिः सपरिवारः प्रभौ व्यश्वसीत्, करिन्थनगरीया बहवो लोकाश्च समाकर्ण्य विश्वस्य मज्जिता अभवन्।
क्षणदायां प्रभुः पौलं दर्शनं दत्वा भाषितवान्, मा भैषीः, मा निरसीः कथां प्रचारय।
10 ୧୦ ଇଚିହିଁ ନା଼ନୁ ନୀ ତଲେ ମାଇଁ, ଆମିନି ଲ଼କୁ ଜିକେଏ ନୀ କ଼ପାଟି ନିଙ୍ଗାନା ନିଙ୍ଗେ ନା଼ସା କିହାଲି ଆ଼ଡଅସି, ଇଚିହିଁ ଈ ଗା଼ଡ଼ାତା ହା଼ରେକା ନା଼ ଲ଼କୁ ମାନେରି ।”
अहं त्वया सार्द्धम् आस हिंसार्थं कोपि त्वां स्प्रष्टुं न शक्ष्यति नगरेऽस्मिन् मदीया लोका बहव आसते।
तस्मात् पौलस्तन्नगरे प्रायेण सार्द्धवत्सरपर्य्यन्तं संस्थायेश्वरस्य कथाम् उपादिशत्।
12 ୧୨ ସାମା ଗାଲିୟ ଆକାୟାତି ରମିୟ ସା଼ଲୱି କିନାସି ମାଚିବେ଼ଲାତା, ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁ ପା଼ୱୁଲ କ଼ପାଟି ନିଙ୍ଗାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନୀହାଁୟି କିନାରି ତା଼ଣା ଦସା ଅ଼ହାନା ଏଲେଇଚେରି,
गाल्लियनामा कश्चिद् आखायादेशस्य प्राड्विवाकः समभवत्, ततो यिहूदीया एकवाक्याः सन्तः पौलम् आक्रम्य विचारस्थानं नीत्वा
मानुष एष व्यवस्थाय विरुद्धम् ईश्वरभजनं कर्त्तुं लोकान् कुप्रवृत्तिं ग्राहयतीति निवेदितवन्तः।
14 ୧୪ ସାମା ପା଼ୱୁଲ ଗୂତି ଏ଼କ୍ହାନା ଜ଼ଲାଲି ମା଼ଟ୍ହି ମାଚାଟି, ଗାଲିୟନ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁଣି ଏଲେଇଚେସି, “ଆଡ଼େ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତେରି ଏ଼ନିଲେହେଁତି ଦ଼ହ କି ଲାଗେଏତି କାମା ଆ଼ତିହିଁମା ସୂସ୍ତି ତଲେ ମୀ କାତା ୱେନାୟି ନାଙ୍ଗେତାକି ନେହେଁ ଆ଼ତେମା,
ततः पौले प्रत्युत्तरं दातुम् उद्यते सति गाल्लिया यिहूदीयान् व्याहरत्, यदि कस्यचिद् अन्यायस्य वातिशयदुष्टताचरणस्य विचारोऽभविष्यत् तर्हि युष्माकं कथा मया सहनीयाभविष्यत्।
15 ୧୫ ସାମା ଈଦି ୱାର୍ଇ ବ଼ଲୁ ଅ଼ଡ଼େ ଦ଼ରୁ ଅ଼ଡ଼େ ମୀ ମେ଼ରାତି କାତା ମୀରୁଏ ଈଦାଆଁ ସୂସ୍ତି କିଦୁ । ଇଲେତି କାତାତି ନା଼ନୁ ନୀହାଁୟି କିଅଁ!”
किन्तु यदि केवलं कथाया वा नाम्नो वा युष्माकं व्यवस्थाया विवादो भवति तर्हि तस्य विचारमहं न करिष्यामि, यूयं तस्य मीमांसां कुरुत।
ततः स तान् विचारस्थानाद् दूरीकृतवान्।
17 ୧୭ ଏଚେଟିଏ ବାରେଜା଼ଣା ସସ୍ତାନ ଇନି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତି କାଜାଣାଇଁ ଆସାନା ନୀହାଁୟି ପାଙ୍ଗାତା ୱେ଼ତେରି; ସାମା ଗାଲିୟନ ଏ଼ ବାରେ କାତାତା ମ଼ନ ହୀଆତେସି ।
तदा भिन्नदेशीयाः सोस्थिनिनामानं भजनभवनस्य प्रधानाधिपतिं धृत्वा विचारस्थानस्य सम्मुखे प्राहरन् तथापि गाल्लिया तेषु सर्व्वकर्म्मसु न मनो न्यदधात्।
18 ୧୮ ପା଼ୱୁଲ କରନ୍ତିତା ନାମିତି ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କା ତଲେ ହା଼ରେକା ଦିନା ଡ଼ୟାନା ତାୟିୟାଁ ତା଼ଣାଟି ହେଲ ବେଟାଆ଼ହାନା ଏ଼ୟୁ ଜା଼ଜାଟି ସିରିୟାତା ହାଚେସି, ପ୍ରିସ୍କିଲା ଅ଼ଡ଼େ ଆକ୍ୱିଲା ତାନିତଲେ ହାଚେରି, ତାନି ଆ଼ଞ୍ଜିତାୟି ମାଚାକି ଏ଼ୱାସି କେଙ୍କ୍ରେୟାତା ତାନି ତା଼ର୍ୟୁଁ ହିଣ୍ହେସି ।
पौलस्तत्र पुनर्बहुदिनानि न्यवसत्, ततो भ्रातृगणाद् विसर्जनं प्राप्य किञ्चनव्रतनिमित्तं किंक्रियानगरे शिरो मुण्डयित्वा प्रिस्किल्लाक्किलाभ्यां सहितो जलपथेन सुरियादेशं गतवान्।
19 ୧୯ ଡା଼ୟୁ ଏ଼ୱାରି ଏପିସିୟତା ୱା଼ତେରି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ ଟା଼ୟୁତା ଆକ୍ୱିଲା ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରିସ୍କିଲାଇଁ ହେଲ ହୀହାନା ପା଼ୱୁଲ ରଅସିଏ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ହ଼ଡାନା ଜୀହୁଦିୟାଁ ତଲେ ହା଼ଡାକାତା ଆ଼ତେରି ।
तत इफिषनगर उपस्थाय तत्र तौ विसृज्य स्वयं भजनभ्वनं प्रविश्य यिहूदीयैः सह विचारितवान्।
ते स्वैः सार्द्धं पुनः कतिपयदिनानि स्थातुं तं व्यनयन्, स तदनुररीकृत्य कथामेतां कथितवान्,
21 ୨୧ ସାମା ଏ଼ୱାରି ତା଼ଣାଟି ହେଲ ଅ଼ହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁତି ମ଼ନ ଆତିହିଁ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦେବା ମୀ ତା଼ଣା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ଇଁ,” ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ଏପିସିୟଟି ହାଚେସି ।
यिरूशालमि आगाम्युत्सवपालनार्थं मया गमनीयं; पश्चाद् ईश्वरेच्छायां जातायां युष्माकं समीपं प्रत्यागमिष्यामि। ततः परं स तै र्विसृष्टः सन् जलपथेन इफिषनगरात् प्रस्थितवान्।
22 ୨୨ କାୟିସରିୟାତା ଏଗାହାଜାନା ଏମ୍ବାଟି ଜିରୁସାଲମତା ହାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ କୁଲମିତି ଜହରା କିହାନା ଏମ୍ବାଟିଏ ଆନ୍ତିୟକିୟାତା ହାଚେସି ।
ततः कैसरियाम् उपस्थितः सन् नगरं गत्वा समाजं नमस्कृत्य तस्माद् आन्तियखियानगरं प्रस्थितवान्।
23 ୨୩ ଏମ୍ବାଆଁ ଏଚରଦିନା ଡ଼ୟିତି ଡା଼ୟୁ, ଏ଼ୱାସି ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ହାଜାନା ଗାଲାତିୟ ଇଞ୍ଜାଁ ପୁର୍ଗିୟା ନା଼ସ୍କା ହୀହାନା ହାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଜିରୁତା ସୀସୁୟାଁଣି ତାମି ନାମୁତା ଆ଼ଟ୍ୱା ତଲେ ଡ଼ୟାଲି ରା଼ହାଁ ହୀତେସି ।
तत्र कियत्कालं यापयित्वा तस्मात् प्रस्थाय सर्व्वेषां शिष्याणां मनांसि सुस्थिराणि कृत्वा क्रमशो गलातियाफ्रुगियादेशयो र्भ्रमित्वा गतवान्।
24 ୨୪ ଏମ୍ବାଟିଏ ଆପଲ ଦ଼ରୁଗାଟି ର଼ ଜୀହୁଦି ଏପିସିୟତା ୱା଼ତେସି, ଏ଼ୱାସି ଆଲେକ୍ଜାଣ୍ତ୍ରିୟାତା ଜାର୍ନା ଆ଼ହାମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ନେହିଁକିଁ ୱେସାଲି ଆ଼ଡିନାସି ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ମୁ ପତିତି କାତା ଗାଡି ପୁନାସି ମାଚେସି ।
तस्मिन्नेव समये सिकन्दरियानगरे जात आपल्लोनामा शास्त्रवित् सुवक्ता यिहूदीय एको जन इफिषनगरम् आगतवान्।
25 ୨୫ ଈୱାସି ପ୍ରବୁ ଜିରୁତି କାତା ନେହିଁକିଁ ଜା଼ପାମାଚେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀୱୁତଲେ ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ବେଟାଆ଼ହାନା ଜୀସୁତି କାତା ନେହିଁକିଁ ଜା଼ପ୍ହି ମାଚେସି, ଏ଼ୱାସି ୱାର୍ଇ ଜହନତି ବାପ୍ତିସ୍ମ କାତା ପୁଞ୍ଜାମାଚେସି ।
स शिक्षितप्रभुमार्गो मनसोद्योगी च सन् योहनो मज्जनमात्रं ज्ञात्वा यथार्थतया प्रभोः कथां कथयन् समुपादिशत्।
26 ୨୬ ଏ଼ୱାସି ସା଼ସାତଲେ ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁତି କୁଟମି ଇଲୁତା ଜ଼ଲାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି, ସାମା ଆକ୍ୱିଲା ଅ଼ଡ଼େ ପ୍ରିସ୍କିଲା ଏ଼ୱାଣି କାତା ୱେଞ୍ଜାନା ଏ଼ୱାଣାଇଁ ତାମି ଇଜ ଅ଼ହାନା ଏମ୍ବାଆଁ ହା଼ରେକା ନେହେଁ ମାହାପୂରୁ ଜିରୁତି କାତା ପୁଣ୍ମ୍ବିକିତୁ ।
एष जनो निर्भयत्वेन भजनभवने कथयितुम् आरब्धवान्, ततः प्रिस्किल्लाक्किलौ तस्योपदेशकथां निशम्य तं स्वयोः समीपम् आनीय शुद्धरूपेणेश्वरस्य कथाम् अबोधयताम्।
27 ୨୭ ଡା଼ୟୁ ଆପଲ ଆକାୟା ଦେ଼ସାତା ହାଜାଲି ମ଼ନ କିହାଲିଏ ଏପିସିୟତି ନାମିତି ତାୟିୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ସା଼ୟେମି କିତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ରା଼ହାଁତଲେ ଆବାଲି ଆକାୟାତା ମାନି ସୀସୁୟାଁକି ର଼ ଆ଼କୁ ରା଼ଚିତେରି, ଏ଼ୱାସି ଏମ୍ବାଆଁ ଏଗାହାଜାନା ମାହାପୂରୁ କାର୍ମାଟି ନାମା ମାନାରାକି ହା଼ରେକା ସା଼ୟେମି କିତେସି ।
पश्चात् स आखायादेशं गन्तुं मतिं कृतवान्, तदा तत्रत्यः शिष्यगणो यथा तं गृह्लाति तदर्थं भ्रातृगणेन समाश्वस्य पत्रे लिखिते सति, आपल्लास्तत्रोपस्थितः सन् अनुग्रहेण प्रत्ययिनां बहूपकारान् अकरोत्,
28 ୨୮ ଇଚିହିଁ ଜୀସୁଏ ମସିହା ଇଞ୍ଜିଁ ଦାର୍ମୁ ପତିଟି ନେହିଁକିଁ ତ଼ସାହାଁ ଏ଼ୱାସି ବାରେଜା଼ଣା ନ଼କିତା ତାନିତଲେ ଆସ୍ପି ଆ଼ହିମାନି ଜୀହୁଦି ଲ଼କୁଣି ହା଼ରୱି କିତେସି ।
फलतो यीशुरभिषिक्तस्त्रातेति शास्त्रप्रमाणं दत्वा प्रकाशरूपेण प्रतिपन्नं कृत्वा यिहूदीयान् निरुत्तरान् कृतवान्।
