୨ପିତ 3
1 ୧ ଏ଼ ଜୀୱୁତି ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କା, ନା଼ନୁ ନୀଏଁ ମୀ ତା଼ଣା ଈ ରୀ ଲମ୍ବର ଆ଼କୁ ରା଼ଚିମାଇଁ, ଈଦାଆଁତାକି ଈ ରୀ ଆ଼କୁତା ନା଼ନୁ ମିଙ୍ଗେ ଏ଼ ବାରେ ଅଣ୍ପି କିହାନା ମୀ ସୁଦୁ ମ଼ନତି ପାଡିକିହାଲି ଅଣ୍ପିମାଇଁ ।
ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଏହି ଦ୍ୱିତୀୟ ପତ୍ର ଲେଖୁଅଛି।
2 ୨ ମୀରୁ ଏ଼ନିକିଁ ସୁଦୁଗାଟି ମାହାପୂରୁ ଅଣ୍ପୁତି ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାରି ତା଼ଣାଟି ତଲି କା଼ଲାତା ୱେସାମାନି ବାରେ ବ଼ଲୁ ଇଞ୍ଜାଁ ପାଣ୍ତ୍ୱି ଆ଼ହାମାନାରି ତା଼ଣାଟି ୱେସ୍ପିଆ଼ହାମାନି ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜାଁ ଗେଲ୍ପାନାଣା ହୁକୁମି ଅଣ୍ପୁତା ଇଟାଦୁ ।
ତୁମ୍ଭେମାନେ ଯେପରି ପବିତ୍ର ଭାବବାଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୂର୍ବକାଳରେ ଉକ୍ତ ବାକ୍ୟସବୁ ପୁଣି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରେରିତମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କଥିତ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ସ୍ମରଣରେ ରଖ, ଏଥିନିମନ୍ତେ ଉଭୟ ପତ୍ରରେ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସେହିସବୁ ସ୍ମରଣ କରାଇ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସରଳ ମନକୁ ଉତ୍ତେଜିତ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛି।
3 ୩ ତଲିଏ ମୀରୁ ଈ କାତା ପୁଞ୍ଜୁ, ଈ ରା଼ନି ବେ଼ଲାତା ଏଚରଜା଼ଣା ତାମି ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏ କାମା ତଲେ ତା଼କିନେରି; ଏ଼ୱାରି ମିଙ୍ଗେ ଲାଜା କିୟାନେରି ।
ପ୍ରଥମେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ହୁଅ ଯେ, ଶେଷକାଳରେ ଆପଣା ଆପଣା ଅଭିଳାଷାନୁସାରେ ଆଚରଣକାରୀ ପରିହାସକ ଲୋକେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ପରିହାସ କରି କହିବେ,
4 ୪ ଏ଼ ଲାଜା କିୟାନାରି ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରି ମିଙ୍ଗେ ଲାଜାକିହିଁ ଏଲେଇଞ୍ଜାନେରି “ଜୀସୁ ୱେଣ୍ଡେ ୱା଼ଇଁ ଇଞ୍ଜିଁ ୱେସାମାଞ୍ଜାତେସି ଆତିହିଁ ଏ଼ୱାସି ଏଚେଲା ୱା଼ନେସି? ଇଚିହିଁ ମା଼ ଆକୁ ଆ଼ବାୟାଁ ହା଼ତି ଦିନାଟିଏ ନୀଏଁ ପାତେକା ବାରେ ଦାର୍ତିତି ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ତି ଦିନାଟିଏ ଏ଼ନିକିଁ ମାଚେ, ଏଲେକିହିଁଏ ନୀଏଁ ଜିକେଏ ଡ଼ୟାମାନେ!”
ତାହାଙ୍କ ଆଗମନର ପ୍ରତିଜ୍ଞା କାହିଁ? କାରଣ ପିତୃ-ପୁରୁଷମାନଙ୍କର ମହାନିଦ୍ରାପ୍ରାପ୍ତ ହେବା ସମୟଠାରୁ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସୃଷ୍ଟିର ଆରମ୍ଭରେ ଯେପରି ଥିଲା, ସେହିପରି ରହିଅଛି।
5 ୫ ଏ଼ୱାରି ପୁଞ୍ଜା ପୁଞ୍ଜାନା ବାଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ନେରି, ତଲି କା଼ଲାତା ମାହାପୂରୁ ହୁକୁମି ହୀତେସି ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ଗୁପା଼କା ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତି ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ତେ ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତି ଏ଼ୟୁ ତା଼ଣାଟି ଏ଼ୟୁ ଗୂର୍ଚାନା ଗା଼ଡ଼ି ଆ଼ତେ ।
ସେମାନେ ଜାଣି ଜାଣି ଭୁଲିଯାଆନ୍ତି ଯେ, ପୁରାକାଳରେ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ଈଶ୍ବରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଜଳରୁ ନିର୍ଗତ ଓ ଜଳରେ ଅବସ୍ଥିତ ପୃଥିବୀ ଥିଲା,
ଆଉ ତଦ୍ୱାରା ସେହି କାଳର ଜଗତ ଜଳରେ ପ୍ଳାବିତ ହୋଇ ବିନଷ୍ଟ ହେଲା;
7 ୭ ସାମା ନୀଏଁତି ହା଼ଗୁପା଼କା ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତି ଏ଼ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ତଲେ ଲାଗେଏ ପ଼ଲେଏତି ଲ଼କୁତି ନୀହାଁୟି ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ସାତି ଦିନା ପାତେକା କୂଡ଼ି ଆ଼ହାନା ହିଚୁତା ହୂଡାଲି ଇଟ୍କି ଆ଼ହାମାନେ ।
ପୁଣି, ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ପୃଥିବୀ ସେହି ବାକ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ଅଧାର୍ମିକ ଲୋକମାନଙ୍କର ବିଚାର ଓ ବିନାଶର ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଞ୍ଚିତ ହୋଇ ଅଗ୍ନି ନିମନ୍ତେ ରକ୍ଷିତ ହୋଇଅଛି।
8 ୮ ସାମା ଏ଼ ଜୀୱୁତି ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କା, ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ର଼ ଦିନା ର଼ ମା଼ଣା ବାର୍ସା ସମାନା ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ମା଼ଣା ବାର୍ସା ର଼ ଦିନା ସମାନା; ଈ କାତାତି ଏଚେଲା ବା଼ଣା ଆ଼ଆଦୁ ।
କିନ୍ତୁ ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ପ୍ରଭୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ଯେ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ତୁଲ୍ୟ ଓ ସହସ୍ର ବର୍ଷ ଯେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ତୁଲ୍ୟ, ଏହି ବିଶେଷ ବିଷୟ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଭୁଲିଯାଅ ନାହିଁ।
9 ୯ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ପ୍ରବୁ ୱେଣ୍ତେ ୱା଼ନି ଦିନା ମାନେୟିଏ ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପିନେରି, ସାମା ପ୍ରବୁ ତା଼ନୁ ଏଲେଇଞ୍ଜା ମାନାଣି ଏଚେଲାୱା ୱେ଼ଡ଼ା କିଅସି; ଏ଼ନିକିଁ ଆମ୍ବାଆରି ନା଼ସା ଆ଼ଅରି, ସାମା ବାରେଜା଼ଣା ମ଼ନ ୱେଟ୍ହା କଡିନେରି; ଈଦାଆଁ ଅଣ୍ପାନା ଏ଼ୱାସି ମୀ ତାକି କାର୍ମା ମେସି ମାଞ୍ଜାନେସି ।
ବିଳମ୍ବ ବୋଲି ଯେପରି କେତେକ ଭାବନ୍ତି, ପ୍ରଭୁ ଆପଣା ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିଷୟରେ ସେପରି ବିଳମ୍ବ କରନ୍ତି ନାହିଁ; କିନ୍ତୁ ଯେପରି କେହି ବିନଷ୍ଟ ନ ହୁଅନ୍ତି, ବରଂ ସମସ୍ତେ ମନ-ପରିବର୍ତ୍ତନ କରନ୍ତି, ଏହା ଇଚ୍ଛା କରି ସେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁ ଅଟନ୍ତି।
10 ୧୦ ମାହାପୂରୁ ୱା଼ନି ଦିନା ର଼ ସ଼ରୁ ୱା଼ନି ଲେହେଁ ୱା଼ନେ, ଏ଼ ଦିନା ହା଼ଗୁପା଼କା କାଜା ହା଼ଡାତଲେ ମେଣ୍ଙ୍ଗାହାନେ, ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତିତା ମାନି ବାରେ ଦିଣ୍ସୁ ଗାଡି ୱେ଼ସାନା ରୂୟାହାନୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ଦାର୍ତି ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ମାନି ଆ଼ସ୍ତି ବାରେ ହିଚୁତା ଡ଼ୀଞ୍ଜାହାନେ ।
ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦିନ ଚୋରର ପରି ଉପସ୍ଥିତ ହେବ। ସେହି ଦିନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ମହାଶବ୍ଦ ସହ ଲୋପ ପାଇବ, ପୁଣି, ମୌଳିକ ବସ୍ତୁସବୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପରେ ତରଳିଯିବ ଏବଂ ପୃଥିବୀ ଓ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥ ମନୁଷ୍ୟକୃତ ବସ୍ତୁସବୁ ଦଗ୍ଧ ହେବ।
11 ୧୧ ଈ ବାରେ ଇଲେଆ଼ହିଁ ମେଣ୍ଙ୍ଗାହାନାକି, ମାହାପୂରୁତି ବିଚାରା ଦିନାତା ହା଼ଗୁପା଼କା ଡ଼ୀଞ୍ଜାହାଁ ମେଣ୍ଙ୍ଗାହାନେ ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍ତିତି ବାରେ ଦିଣ୍ସୁ ହା଼ରେକା ୱେସାନା ରୂୟାହାନେ,
ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଏହି ପ୍ରକାରେ ଲୁପ୍ତ ହେବାରୁ, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ଯେଉଁ ଦିନରେ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଜ୍ୱଳିଉଠି ଲୁପ୍ତ ହେବ ଓ ମୌଳିକ ବସ୍ତୁସବୁ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଉତ୍ତାପରେ ତରଳିଯିବ,
12 ୧୨ ପ୍ରବୁ ୱା଼ନି ଦିନା କା଼ପୁ କା଼ଚାଡ଼ୟିନି ଲ଼କୁ, ଏ଼ଦି ଏ଼ନିକିଁ ତବେ ୱା଼ନେ, ଈଦାଆଁତାକି ମୀରୁ ଜାଗ୍ରାତା ଆ଼ଦୁ, ଏ଼ ଦିନା ହା଼ଗୁଲାକ ମାନି ୱେ଼ଡ଼ା ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ହୁକାୟାଁ ୱେ଼ସାହାନାକି ୱିର୍ଲାହାନୁ ।
ସେହି ଈଶ୍ବରଙ୍କ ନ୍ୟାୟବିଚାର ଦିନର ଅପେକ୍ଷା କରି, ତାହା ଯେପରି ଶୀଘ୍ର ଆସିବ, ଏଥିପାଇଁ ତୁମ୍ଭେମାନେ ସଦାଚାରୀ ଓ ଧର୍ମପରାୟଣ ହେବା ଉଚିତ।
13 ୧୩ ମା଼ର ମାହାପୂରୁ ଆ଼ଞ୍ଜାମାନି ଲେହେଁ ର଼ ପୁଃନି ହା଼ଗୁପା଼କା ଅ଼ଡ଼େ ପୁଃନି ଦାର୍ତିଇଁ କା଼ଚାମାନାୟି, ଆମିନି ଗାଟାୟି ଦାର୍ମୁତଲେ ବାସାଆ଼ନି ଟା଼ୟୁ ଆ଼ନେ ।
ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନୁସାରେ ଗୋଟିଏ ନୂତନ ଆକାଶମଣ୍ଡଳ ଓ ନୂତନ ପୃଥିବୀର ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛୁ, ଯାହା ଧାର୍ମିକତାର ଆବାସସ୍ଥଳ ହେବ।
14 ୧୪ ଈଦାଆଁତାକି ଏ଼ ଜୀୱୁତି ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କା, ମୀରୁ ଈ ବାରେ କା଼ଚିମାନିକି ମାହାପୂରୁ ନ଼କିତା ଏ଼ନିକିଁ ପା଼ପୁ ହିଲାଆଗାଟାତେରି ଅ଼ଡ଼େ ଦ଼ହ ହିଲାଆଗାଟାତେରି ଆ଼ହାଁ ହିତ୍ଡ଼ି ତଲେ ମାନାତେରି ଆ଼ହିଁ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ଦେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଜାତ୍ନୁ ତଲେ ମାଞ୍ଜୁ;
ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ସମସ୍ତ ବିଷୟ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିବାରୁ ତାହାଙ୍କ ଛାମୁରେ ଯେପରି ନିଷ୍କଳଙ୍କ ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୋଇ ଶାନ୍ତିରେ ଥିବାର ଦେଖାଯିବ, ଏଥିପାଇଁ ଯତ୍ନ କର;
15 ୧୫ ଅ଼ଡ଼େ, ମା଼ ପ୍ରବୁତି ହା଼ରେକା ଅ଼ର୍ହିନାୟି ଗେଲ୍ପାନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ଅଣ୍ପାଦୁ, ମା଼ ଜୀୱୁତି ତାୟି ପା଼ୱୁଲ ଜିକେଏ ମାହାପୂରୁ ହୀହାମାନି ବୁଦିତଲେ ମିଙ୍ଗେତାକି ଏଲେକିଁ ରା଼ଚା ମାଞ୍ଜାନେସି ।
ପୁଣି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତା ତ୍ରାଣଜନକ ବୋଲି ଜ୍ଞାନ କର। ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଭ୍ରାତା ପାଉଲ ମଧ୍ୟ ଆପଣାକୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଜ୍ଞାନାନୁସାରେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ସେପରି ଲେଖିଅଛନ୍ତି।
16 ୧୬ ଏ଼ୱାସି ତାନି ରା଼ଚାମାନି ବାରେ ଆ଼କୁତା ଈ ବାରେ କାତା ରା଼ଚାନା ଏଲେକିଁ ୱେସାମାନେସି; ଏ଼ ବାରେ ଆ଼କୁତା ଏଚେକା କାତା ମାନେ, ଏମିନିଗାଟାଣି ତେଲ୍ହାଲି ଆ଼ଡାଆୟି, ଇଞ୍ଜାଁ ପୁନାଆଗାଟି ଇତାଲା ଆତାଲା ଅଣ୍ପୁଗାଟି ଲ଼କୁ, ତା଼ମ୍ବୁ ନା଼ସା ଆୟାଲି ଏଟ୍କାତି ସା଼ସ୍ତେରିତା ଏ଼ନିକିଁ ରା଼ସ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ ବାରେ ତା଼ଣା ଜିକେଏ ଏଲେକିଁ ଉଜେଏତି କାତା ୱେହ୍ନେରି ।
ସେ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ପତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଏହିସବୁ ବିଷୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରି ସେହି ପ୍ରକାରେ କହନ୍ତି; ସେହି ସବୁରେ ଏପରି କେତେକ ବିଷୟ ଅଛି, ଯାହାକି ବୁଝିବାକୁ ଜଟିଳ, ପୁଣି, ଅଶିକ୍ଷିତ ଚଞ୍ଚଳମତି ଲୋକେ ଆପଣା ଆପଣା ବିନାଶାର୍ଥେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରର ଯେପରି, ସେସବୁର ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ବିକୃତ ଅର୍ଥ କରନ୍ତି।
17 ୧୭ ସାମା ଜୀୱୁତି ତାୟି ତାଙ୍ଗିସ୍କାତେରି, ମୀରୁ ଈଦାଆଁ ବାରେ ତଲିଟିଏ ପୁଞ୍ଜାମାଞ୍ଜେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଜାଗ୍ରାତା, ଏ଼ନିକିଁ କିଲିବିଲି କିନି ଲ଼କୁ ତା଼ଣାଟି ନା଼ଡ଼ି କିୱି ଆ଼ଆନା ମୀରୁ ଆ଼ଟ୍ୱା ନାମୁତା ଊଣା ଆ଼ଅତେରି ।
ଅତଏବ, ହେ ପ୍ରିୟମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୂର୍ବରୁ ଏହିସବୁ ଜାଣି ସତର୍କ ହୋଇଥାଅ, କାଳେ ଦୂରାଚାରୀମାନଙ୍କ ଭ୍ରାନ୍ତିରେ ପଡ଼ି ତୁମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆପଣାମାନଙ୍କ ଦୃଢ଼ତାରୁ ସ୍ଖଳିତ ହୁଅ,
18 ୧୮ ସାମା ମା଼ ପ୍ରବୁ ଅ଼ଡ଼େ ଗେଲ୍ପାନି ଜୀସୁ କ୍ରୀସ୍ତତି କାର୍ମା ଅ଼ଡ଼େ ବୁଦିତା ପାଡାଆ଼ଦୁ । ଏ଼ୱାଣାକି ନୀଏଁ ଅ଼ଡ଼େ କା଼ଲାକା଼ଲାତାକି ଗାୱୁରମି ଆ଼ପେ । ଆ଼ମେନ୍ । (aiōn g165)
ବରଂ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପ୍ରଭୁ ଓ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଜ୍ଞାନରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଅ। ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଅନନ୍ତକାଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗୌରବ ତାହାଙ୍କର, ଆମେନ୍। (aiōn g165)
The Great Flood
