گۆرانی گۆرانییەکان 1
| گۆرانی گۆرانییەکانی سلێمان. | 1 |
Das Hohelied Salomos.
| با بە ماچەکانی دەمی ماچم بکات، چونکە ئەوینی تۆ لە شەراب خۆشترە. | 2 |
Er küsse mich mit dem Kusse seines Mundes; denn deine Liebe ist lieblicher als Wein.
| بۆنی عەترەکەت خۆشە؛ ناوت عەتری پرژاوە، مایەی سەرسوڕمانی نییە کە پاکیزەکان تۆیان خۆشدەوێ. | 3 |
Es riechen deine Salben köstlich; dein Name ist eine ausgeschüttete Salbe, darum lieben dich die Jungfrauen.
| پەلم بگرە و با پێکەوە بڕۆین! با پاشا بمهێنێتە ناو ژوورەکەی خۆی. دەستەخوشکەکان شاد و دڵخۆش دەبین پێت، لە شەراب زیاتر یادی ئەوینی تۆ دەکەینەوە. ئەویندار بەڕاستی تۆیان خۆشدەوێ. | 4 |
Zieh mich dir nach, so laufen wir. Der König führte mich in seine Kammern. Wir freuen uns und sind fröhlich über dir; wir gedenken an deine Liebe mehr denn an den Wein. Die Frommen lieben dich.
| ئەی کچانی ئۆرشەلیم، من ئەسمەرێکی جوانم، وەک ڕەشماڵەکانی قێدار، وەک نێوبەندی ڕەشماڵەکانی سلێمان. | 5 |
Ich bin schwarz, aber gar lieblich, ihr Töchter Jerusalems, wie die Hütten Kedars, wie die Teppiche Salomos.
| تەماشام مەکەن کە من ئەسمەرم، ئەوە خۆر لێیداوم. کوڕانی دایکم لە من تووڕە بوون، منیان کردە چاودێری ڕەزەمێو، لەبەر ئەوەی ناچار کرام، چاودێری ڕەزەمێوەکەم نەکرد. | 6 |
Seht mich nicht an, daß ich so schwarz bin; denn die Sonne hat mich so verbrannt. Meiner Mutter Kinder zürnen mit mir. Sie haben mich zur Hüterin der Weinberge gesetzt; aber meinen eigenen Weinberg habe ich nicht behütet.
| ئەی خۆشەویستی گیانم، پێم بڵێ، لەکوێ مێگەلی خۆت دەڵەوەڕێنیت، کاتی نیوەڕۆش پشتیری مەڕەکانت لەکوێیە؟ بۆچی وەک پەچەکراوێک بم، لەلای مێگەلی هاوڕێیەکانت؟ | 7 |
Sage mir an, du, den meine Seele liebt, wo du weidest, wo du ruhest im Mittage, daß ich nicht hin und her gehen müsse bei den Herden deiner Gesellen.
| ئەی جوانترینی نێو ئافرەتان، ئەگەر نازانیت بە شوێن پێی مەڕاندا بڕۆ و کارەبزنەکانت بلەوەڕێنە لەلای نشینگەی شوانەکان. | 8 |
Weiß du es nicht, du schönste unter den Weibern, so gehe hinaus auf die Fußtapfen der Schafe und weide deine Zicklein bei den Hirtenhäusern.
| یارەکەم، بە ئەسپێک لە گالیسکەکانی فیرعەون لێکم چوواندی، | 9 |
Ich vergleiche dich, meine Freundin, meinem Gespann an den Wagen Pharaos.
| گۆنات بە خشڵەوە جوانە، گەردنت بە گەردانەوە. | 10 |
Deine Backen stehen lieblich in den Kettchen und dein Hals in den Schnüren.
| خشڵی زێڕت بۆ دەکەین، لەگەڵ نقێمی زیو. | 11 |
Wir wollen dir goldene Kettchen machen mit silbernen Pünktlein.
| هەتا پاشا لە کۆڕی خۆیەتی، ناردینی من بۆنی خۆی بڵاو دەکاتەوە. | 12 |
Da der König sich herwandte, gab meine Narde ihren Geruch.
| دڵدارەکەم چەپکێک موڕە کە لەنێو مەمکەکانم شەو بەسەردەبات. | 13 |
Mein Freund ist mir ein Büschel Myrrhen, das zwischen meinen Brüsten hanget.
| دڵدارەکەم هێشووی خەنەیە لەناو ڕەزەمێوەکانی کانی گەدی. | 14 |
Mein Freund ist mir eine Traube von Zyperblumen in den Weinbergen zu Engedi.
| ئەی یارەکەم، تۆ چەند جوانیت، چەند جوانیت! چاوەکانت کۆترن. | 15 |
Siehe, meine Freundin, du bist schön; schön bist du, deine Augen sind wie Taubenaugen.
| ئەی دڵدارەکەم، تۆش چەند قۆزیت، چەند شیرینیت! جێگاکەمان سەوزە. | 16 |
Siehe, mein Freund, du bist schön und lieblich. Unser Bett grünt,
| کاریتەی خانووەکەمان لە داری ئورزە، تەختەدارەکانی سەروون. | 17 |
unserer Häuser Balken sind Zedern, unser Getäfel Zypressen.
