< گۆرانی گۆرانییەکان 1 >
گۆرانی گۆرانییەکانی سلێمان. | 1 |
The song of songs, which is Solomon’s.
با بە ماچەکانی دەمی ماچم بکات، چونکە ئەوینی تۆ لە شەراب خۆشترە. | 2 |
Let him kiss me with the kisses of his mouth: for your love is better than wine.
بۆنی عەترەکەت خۆشە؛ ناوت عەتری پرژاوە، مایەی سەرسوڕمانی نییە کە پاکیزەکان تۆیان خۆشدەوێ. | 3 |
Because of the smell of your good ointments your name is as ointment poured forth, therefore do the virgins love you.
پەلم بگرە و با پێکەوە بڕۆین! با پاشا بمهێنێتە ناو ژوورەکەی خۆی. دەستەخوشکەکان شاد و دڵخۆش دەبین پێت، لە شەراب زیاتر یادی ئەوینی تۆ دەکەینەوە. ئەویندار بەڕاستی تۆیان خۆشدەوێ. | 4 |
Draw me, we will run after you: the king has brought me into his chambers: we will be glad and rejoice in you, we will remember your love more than wine: the upright love you.
ئەی کچانی ئۆرشەلیم، من ئەسمەرێکی جوانم، وەک ڕەشماڵەکانی قێدار، وەک نێوبەندی ڕەشماڵەکانی سلێمان. | 5 |
I am black, but comely, O you daughters of Jerusalem, as the tents of Kedar, as the curtains of Solomon.
تەماشام مەکەن کە من ئەسمەرم، ئەوە خۆر لێیداوم. کوڕانی دایکم لە من تووڕە بوون، منیان کردە چاودێری ڕەزەمێو، لەبەر ئەوەی ناچار کرام، چاودێری ڕەزەمێوەکەم نەکرد. | 6 |
Look not on me, because I am black, because the sun has looked on me: my mother’s children were angry with me; they made me the keeper of the vineyards; but my own vineyard have I not kept.
ئەی خۆشەویستی گیانم، پێم بڵێ، لەکوێ مێگەلی خۆت دەڵەوەڕێنیت، کاتی نیوەڕۆش پشتیری مەڕەکانت لەکوێیە؟ بۆچی وەک پەچەکراوێک بم، لەلای مێگەلی هاوڕێیەکانت؟ | 7 |
Tell me, O you whom my soul loves, where you feed, where you make your flock to rest at noon: for why should I be as one that turns aside by the flocks of your companions?
ئەی جوانترینی نێو ئافرەتان، ئەگەر نازانیت بە شوێن پێی مەڕاندا بڕۆ و کارەبزنەکانت بلەوەڕێنە لەلای نشینگەی شوانەکان. | 8 |
If you know not, O you fairest among women, go your way forth by the footsteps of the flock, and feed your kids beside the shepherds’ tents.
یارەکەم، بە ئەسپێک لە گالیسکەکانی فیرعەون لێکم چوواندی، | 9 |
I have compared you, O my love, to a company of horses in Pharaoh’s chariots.
گۆنات بە خشڵەوە جوانە، گەردنت بە گەردانەوە. | 10 |
Your cheeks are comely with rows of jewels, your neck with chains of gold.
خشڵی زێڕت بۆ دەکەین، لەگەڵ نقێمی زیو. | 11 |
We will make you borders of gold with studs of silver.
هەتا پاشا لە کۆڕی خۆیەتی، ناردینی من بۆنی خۆی بڵاو دەکاتەوە. | 12 |
While the king sits at his table, my spikenard sends forth the smell thereof.
دڵدارەکەم چەپکێک موڕە کە لەنێو مەمکەکانم شەو بەسەردەبات. | 13 |
A bundle of myrrh is my well-beloved to me; he shall lie all night between my breasts.
دڵدارەکەم هێشووی خەنەیە لەناو ڕەزەمێوەکانی کانی گەدی. | 14 |
My beloved is to me as a cluster of camphire in the vineyards of Engedi.
ئەی یارەکەم، تۆ چەند جوانیت، چەند جوانیت! چاوەکانت کۆترن. | 15 |
Behold, you are fair, my love; behold, you are fair; you have doves’ eyes.
ئەی دڵدارەکەم، تۆش چەند قۆزیت، چەند شیرینیت! جێگاکەمان سەوزە. | 16 |
Behold, you are fair, my beloved, yes, pleasant: also our bed is green.
کاریتەی خانووەکەمان لە داری ئورزە، تەختەدارەکانی سەروون. | 17 |
The beams of our house are cedar, and our rafters of fir.