< گۆرانی گۆرانییەکان 1 >

گۆرانی گۆرانییەکانی سلێمان. 1
Høisangen av Salomo.
با بە ماچەکانی دەمی ماچم بکات، چونکە ئەوینی تۆ لە شەراب خۆشترە. 2
Han kysser mig med kyss av sin munn! For din kjærlighet er bedre enn vin.
بۆنی عەترەکەت خۆشە؛ ناوت عەتری پرژاوە، مایەی سەرسوڕمانی نییە کە پاکیزەکان تۆیان خۆشدەوێ. 3
Liflig er duften av dine salver, ditt navn er en utgytt salve; derfor elsker jomfruene dig.
پەلم بگرە و با پێکەوە بڕۆین! با پاشا بمهێنێتە ناو ژوورەکەی خۆی. دەستەخوشکەکان شاد و دڵخۆش دەبین پێت، لە شەراب زیاتر یادی ئەوینی تۆ دەکەینەوە. ئەویندار بەڕاستی تۆیان خۆشدەوێ. 4
Drag mig! Vi vil løpe efter dig. Kongen har ført mig inn i sine kammer; vi vil fryde og glede oss i dig, vi vil prise din kjærlighet mere enn vin; opriktig elsker de dig.
ئەی کچانی ئۆرشەلیم، من ئەسمەرێکی جوانم، وەک ڕەشماڵەکانی قێدار، وەک نێوبەندی ڕەشماڵەکانی سلێمان. 5
Sort er jeg, men yndig, I Jerusalems døtre, som Kedars telter, som Salomos telttepper.
تەماشام مەکەن کە من ئەسمەرم، ئەوە خۆر لێیداوم. کوڕانی دایکم لە من تووڕە بوون، منیان کردە چاودێری ڕەزەمێو، لەبەر ئەوەی ناچار کرام، چاودێری ڕەزەمێوەکەم نەکرد. 6
Se ikke på mig, fordi jeg er så sort, fordi solen har brent mig! Min mors sønner blev vrede på mig, de satte mig til å vokte vingårdene; min egen vingård har jeg ikke voktet.
ئەی خۆشەویستی گیانم، پێم بڵێ، لەکوێ مێگەلی خۆت دەڵەوەڕێنیت، کاتی نیوەڕۆش پشتیری مەڕەکانت لەکوێیە؟ بۆچی وەک پەچەکراوێک بم، لەلای مێگەلی هاوڕێیەکانت؟ 7
Si mig, du som min sjel elsker: Hvor vokter du hjorden? Hvor lar du den hvile om middagen? For hvorfor skal jeg være lik en kvinne som går tilsløret ved dine stallbrødres hjorder?
ئەی جوانترینی نێو ئافرەتان، ئەگەر نازانیت بە شوێن پێی مەڕاندا بڕۆ و کارەبزنەکانت بلەوەڕێنە لەلای نشینگەی شوانەکان. 8
Vet du det ikke, du fagreste blandt kvinner, så gå ut i fårenes spor og vokt dine kje ved hyrdenes hytter!
یارەکەم، بە ئەسپێک لە گالیسکەکانی فیرعەون لێکم چوواندی، 9
Med gangerne foran Faraos vogner ligner jeg dig, min venninne!
گۆنات بە خشڵەوە جوانە، گەردنت بە گەردانەوە. 10
Yndige er dine kinner mellem kjedene, din hals i perleradene.
خشڵی زێڕت بۆ دەکەین، لەگەڵ نقێمی زیو. 11
Gullkjeder vil vi gjøre dig med sølvprikker på.
هەتا پاشا لە کۆڕی خۆیەتی، ناردینی من بۆنی خۆی بڵاو دەکاتەوە. 12
Så lenge kongen satt ved sitt bord, gav min nardus sin duft.
دڵدارەکەم چەپکێک موڕە کە لەنێو مەمکەکانم شەو بەسەردەبات. 13
Min elskede er mig en myrrakule, som hviler mellem mine bryster.
دڵدارەکەم هێشووی خەنەیە لەناو ڕەزەمێوەکانی کانی گەدی. 14
Min elskede er mig en cyperdrue i En-Gedis vingårder.
ئەی یارەکەم، تۆ چەند جوانیت، چەند جوانیت! چاوەکانت کۆترن. 15
Hvor fager du er, min venninne, hvor fager du er! Dine øine er duer.
ئەی دڵدارەکەم، تۆش چەند قۆزیت، چەند شیرینیت! جێگاکەمان سەوزە. 16
Hvor du er vakker, min elskede, hvor skjønn du er! Og vårt leie er grønt.
کاریتەی خانووەکەمان لە داری ئورزە، تەختەدارەکانی سەروون. 17
Sedrer er bjelkene i vårt hus, cypresser er vårt tavlede loft.

< گۆرانی گۆرانییەکان 1 >