ڕۆما 4

1 ئیتر چی بڵێین، ئیبراهیم کە بە جەستە باوکمانە، چی بۆ دەرکەوت؟

Vamos tomar Abraão como exemplo. A partir de um ponto de vista humano, ele é o pai da nossa nação. Devemos nos perguntar: “Qual era a experiência dele?”

2 ئەگەر ئیبراهیم بە کردار بێتاوان بووایە شانازی دەکرد، بەڵام نەک لەلای خودا.

Pois, se Abraão foi considerado justo pelo que ele fez, ele deveria ter algo de que se orgulhar, mas não aos olhos de Deus.

3 ئایا لەو بارەیەوە نووسراوە پیرۆزەکە چی دەفەرموێ؟ [ئیبراهیم باوەڕی بە خودا هێنا و ئەمەشی بە ڕاستودروستی بۆ دانرا.]

No entanto, o que está escrito nas Sagradas Escrituras? “Abraão acreditou em Deus e, assim, foi considerado como uma pessoa justa.”

4 ئەو کەسەی کار دەکات‏، کرێیەکەی بە دیاریی دانانرێت، بەڵکو مافی خۆیەتی.

Quem trabalha deve receber o seu pagamento; não é considerado um presente e, sim, o salário por conta do trabalho que fez.

5 بەڵام ئەوەی کار ناکات، بەڵکو باوەڕی بەوە هەیە کە خودا گوناهبار بێتاوان دەکات، ئەوا باوەڕەکەی بە ڕاستودروستی بۆ دادەنرێت.

Mas Deus, que transforma pecadores em justos, considera-os justos, não porque eles trabalharam por isso, mas por causa da fé que eles depositam nele. É por isso que

6 داود لە خۆزگەخواستن بەو کەسەی کە خودا بەبێ کردار ڕاستودروستیی بۆ دادەنێت، هەمان شت دەڵێت:

Davi fala a respeito da felicidade das pessoas a quem Deus considera justas, e não por elas terem trabalhado por isso:

7 [خۆزگە دەخوازرێت بەوانەی لە یاخیبوونەکانیان بەخشراون، گوناهەکانیان داپۆشراون.

“Felizes são aqueles cujos erros são perdoados e cujos pecados são apagados.

8 خۆزگە دەخوازرێت بەو کەسەی کە یەزدان گوناهی لەسەر ناژمێرێت.]

Felizes aqueles que o Senhor não considera como pecadores.”

9 ئایا ئەم خۆزگەخواستنە تەنها بۆ خەتەنەکراوانە یان بۆ خەتەنەنەکراوانیشە؟ ئێمە دەڵێین باوەڕ بۆ ئیبراهیم بە ڕاستودروستی دانرا.

Mas, esta bênção vem apenas para os judeus, ou vem para os outros também? Nós acabamos de dizer que Abraão foi considerado justo por causa de sua fé em Deus.

10 کەواتە چۆن دانرا؟ بە خەتەنەکردن یان بێ خەتەنەکردن؟ بە خەتەنەکردن نا بەڵکو بێ خەتەنەکردن!

Mas, quando isso aconteceu? Quando Abraão estava circuncidado ou antes? Foi antes e não depois.

11 ئیتر ئیبراهیم نیشانەی خەتەنەکردنی وەرگرت، لە ڕێگەی باوەڕەوە بێ خەتەنەکردن مۆری ڕاستودروستی وەرگرت، تاکو ببێتە باوکی هەموو ئەوانەی باوەڕ دەهێنن و خەتەنە نەکراون، تاکو بۆیان بە ڕاستودروستی دابنرێت.

Na verdade, foi antes dele ser circuncidado. O fato dele ser circuncidado apenas confirmou a sua fé em Deus, que o aceitou. Isso aconteceu antes dele ser circuncidado. Então, ele é o pai de todos que creem em Deus e que são considerados justos por Deus, muito embora eles possam não ser circuncidados.

12 هەروەها باوکی ئەوانەی کە نەک تەنها خەتەنە کراون، بەڵکو کەوتوونەتە شوێن ئەو باوەڕەی کە ئیبراهیمی باوکمان هەیبوو پێش ئەوەی خەتەنە بکرێت.

Ele também é o pai dos circuncidados, não apenas por eles assim o serem, mas por eles seguirem o exemplo da fé em Deus, que o nosso antepassado Abraão teve antes de ser circuncidado.

13 جا ئەو بەڵێنەی بە ئیبراهیم یان بە نەوەکەی درابوو کە ببێتە میراتگری جیهان، بەهۆی شەریعەتەوە نەبوو، بەڵکو بەهۆی ئەو ڕاستودروستییەوە بوو کە لە ڕێگەی باوەڕەوە بوو،

A promessa de Deus para Abraão e para os seus descendentes, de que o mundo pertenceria a ele, não foi por ele cumprir a lei, mas por ele ser considerado justo por sua fé em Deus.

14 چونکە ئەگەر ئەوانەی کە پشت بە شەریعەت دەبەستن میراتگر بن، ئەوا باوەڕ بێ سوود دەبێت و بەڵێنی خوداش پووچەڵ،

Pois, se a herança prometida fosse baseada no cumprimento da lei, então, a discussão de se acreditar em Deus não seria necessária, e a promessa não faria sentido.

15 چونکە شەریعەت تووڕەیی خودای لێ دەکەوێتەوە. ئەگەر شەریعەت نەبێت، سەرپێچییش نییە.

Pois a lei resulta em punição; mas se não há lei, então, não existe desobediência à lei.

16 بۆیە بەڵێن لە باوەڕەوەیە، تاکو بەگوێرەی نیعمەت بێت و بۆ هەموو نەوەکانی ئیبراهیم مسۆگەر بێت، نەک تەنها بۆ ئەوانەی کە پشت بە شەریعەت دەبەستن، بەڵکو بۆ ئەوانەش کە هەمان باوەڕی ئیبراهیمیان هەیە. ئەو باوکی هەموومانە،

Assim, a promessa se baseia na fé em Deus. E ela é dada como um presente, sem que nada seja cobrado em troca, garantida a todos os descendentes de Abraão. A promessa não é apenas para aqueles que seguem a lei, mas também para os que creem, como Abraão, o pai de todos nós.

17 وەکو نووسراوە: [من تۆم کردووە بە باوکی چەندین نەتەوە.] ئیبراهیم باوکمانە لەبەرچاوی خودا کە باوەڕی پێ هێنا، ئەوەی مردوو زیندوو دەکاتەوە و ئەو شتەی بوونی نییە دەیهێنێتە بوون.

Como dizem as Sagradas Escrituras: “Eu o tornei pai de muitas nações.” Pois, na presença de Deus, Abraão creu em Deus, que faz os mortos reviverem e faz com que exista o que antes não existia.

18 هەرچەندە هیچ هیوا و ئومێدێک بەدی نەدەکرا، بەڵام ئیبراهیم ئومێدەوار بوو و باوەڕی بەوە هێنا کە دەبێتە باوکی چەندین نەتەوە، بەگوێرەی ئەوەی گوترابوو: [نەوەکەت بەم شێوەیە دەبێت.]

Contra toda a esperança, Abraão manteve sua esperança e creu em Deus. Então, ele se tornou o pai de muitos povos, exatamente como Deus tinha prometido a ele: “É assim que você terá muitos descendentes!”

19 باوەڕیشی لاواز نەبوو کە بینی لەشی وا مردووە، چونکە تەمەنی نزیکەی سەد ساڵ بوو، هەروەها سارای ژنیشی لە سکوزا چووبووەوە.

Sua fé em Deus não enfraqueceu, mesmo quando ele pensou que o seu corpo estava praticamente morto (ele tinha quase cem anos de idade) e sabia que Sara já estava muito idosa para ter filhos.

20 بە بێباوەڕی گومانی لە بەڵێنی خودا نەکرد، بەڵکو باوەڕی بەهێز بوو و خودای شکۆدار کرد،

Ele se manteve firme à promessa de Deus e não duvidou dela. Pelo contrário, sua fé em Deus ficou ainda mais forte, e ele louvou a Deus.

21 دڵنیابوو کە خودا توانای هەیە بەڵێنی خۆی بباتەسەر.

Ele estava totalmente convencido de que Deus tinha o poder para cumprir o que havia prometido.

22 لەبەر ئەمە [بە ڕاستودروستی بۆی دانرا.]

É por isso que Abraão foi considerado justo por Deus.

23 ئەوەی نووسراوە: [بۆی دانرا] تەنها لە پێناوی ئەودا نەبوو،

As palavras “Abraão foi considerado justo” não foram escritas apenas para o seu benefício.

24 بەڵکو لە پێناوی ئێمەشدا بوو، جا بۆمان بە ڕاستودروستی دادەنرێت، کە باوەڕمان هەیە بەوەی عیسای خاوەن شکۆمانی لەنێو مردووان هەستاندەوە.

Elas também foram escritas para nós, para aqueles entre nós que serão considerados justos, pois temos fé em Deus, que ressuscitou nosso Senhor Jesus dos mortos.

25 ئەوەی لە پێناوی گوناهەکانمان بە گرتن درا و لە پێناوی بێتاوانکردنمان هەستێنرایەوە.

Jesus foi entregue para morrer por causa dos nossos pecados e foi ressuscitado para nos tornar justos.