ئاشکراکردن 5

1 لەلای ڕاستی دانیشتووی سەر تەختەکەوە تۆمارێکم بینی لەسەر هەردوو ڕووی نووسرا بوو، بە حەوت مۆریش مۆر کرابوو.

Puis je vis dans la main droite de celui qui était assis sur le trône un rouleau écrit en dedans et en dehors, scellé de sept sceaux.

2 هەروەها فریشتەیەکی بەهێزم بینی بە دەنگێکی بەرز هاواری دەکرد: «کێ شایستەی ئەوەیە تۆمارەکە بکاتەوە و مۆرەکانی بشکێنێت؟»

Ensuite je vis un ange vigoureux, qui criait d'une voix forte: «Qui est-ce qui est digne d'ouvrir le livre et d'en rompre les sceaux?

3 کەس نەبوو، نە لە ئاسمان و نە لەسەر زەوی و نە لەژێر زەوی بتوانێت تۆمارەکە بکاتەوە یاخود تەماشای بکات.

Et personne, ni dans le ciel, ni sur la terre, ni sous la terre, ne pouvait ouvrir le livre ni voir ce qu'il contenait.

4 دەستم بە گریانێکی زۆر کرد، چونکە کەس شایستەی ئەوە نەبوو تۆمارەکە بکاتەوە یان تەماشای ناوەوەی بکات.

Pour moi, je me mis à fondre en larmes, de ce qu'il ne se trouvait personne qui fût digne d'ouvrir le livre, ni de voir ce qu'il contenait.

5 یەکێک لە پیرەکان پێی گوتم: «مەگریێ، ئەوەتا ئەو شێرەی لە هۆزی یەهودایە و لە ڕەگی داودە سەرکەوتنی بەدەستهێنا، تۆمارەکە دەکاتەوە و حەوت مۆرەکەی دەشکێنێت.»

Alors un des vieillards me dit: «Ne pleure point; voici, il a vaincu, le lion de la tribu de Juda, le rejeton de David, c'est lui qui va ouvrir le livre et briser les sept sceaux.»

6 ئینجا لەناوەڕاستی تەختەکە بەرخێکم بینی وەستا بوو وەک سەربڕدرابێت وابوو، چوار بوونەوەرەکە و پیرەکانیش بەدەوریدا بوون. بەرخەکە حەوت شاخ و حەوت چاوی هەبوو، کە حەوت ڕۆحەکەی خودان بۆ هەموو زەوی نێردراون.

Et je vis, debout près du trône, entre les quatre animaux et les vieillards, un agneau qu'on aurait dit avoir été immolé: il avait sept cornes et sept yeux qui sont les sept esprits de Dieu envoyés par toute la terre.

7 هات و تۆمارەکەی لە دەستی ڕاستی دانیشتووی سەر تەختەکە وەرگرت.

Il s'avança, et prit le livre de la main droite de celui qui était assis sur le trône;

8 کاتێک تۆمارەکەی وەرگرت، چوار بوونەوەرەکە و بیست و چوار پیرەکە کەوتنە بەردەم بەرخەکە، هەریەکەیان قیسارە و جامی زێڕینی پڕ بخووریان پێبوو، ئەوەش نوێژەکانی گەلی پیرۆزی خودایە،

et quand il eut pris le livre, les quatre animaux et les vingt-quatre vieillards se prosternèrent devant l'agneau. Ils avaient tous des harpes, et des coupes d'or pleines de parfums, qui sont les prières des saints;

9 سروودێکی نوێشیان دەگوت: «تۆ شایستەی ئەوەی تۆمارەکە ببەیت و مۆرەکانی بکەیتەوە، چونکە تۆ سەربڕایت و بە خوێنی خۆت خەڵکت بۆ خودا کڕییەوە، لە هەموو هۆز و زمان و گەل و نەتەوەیەک.

et ils chantaient un cantique nouveau, disant: «Tu es digne de prendre le livre et d'en briser les sceaux, car tu as été immolé; et, par ton sang, tu as acheté pour Dieu des gens de toute tribu, de toute langue, de tout peuple et de toute nation;

10 ئەوانیشت کردە شانشین و کاهین بۆ خودامان و فەرمانڕەوایەتی زەوی دەکەن.»

et tu les as faits rois et sacrificateurs, et ils vont régner sur la terre.»

11 ئینجا تەماشام کرد و گوێم لە دەنگی فریشتەیەکی زۆر بوو لە دەوری تەختەکە و بوونەوەرەکان و پیرەکان، ژمارەیان هەزاران هەزار و دەیان هەزار دە هەزار دەبوو،

Et je vis, et j'entendis tout autour du trône, autour des animaux et des vieillards, la voix d'une multitude d'anges: le nombre de ces anges s'élevait à des myriades de myriades et des milliers de milliers,

12 بە دەنگێکی بەرز دەیانگوت: «بەرخە سەربڕدراوەکە شایستەی وەرگرتنی توانا و دەوڵەمەندی و دانایی و هێز و ڕێز و شکۆ و ستایشە!»

et ils disaient d'une voix forte: «L'agneau qui a été immolé, est digne de recevoir la puissance, la richesse, la sagesse, la force, l'honneur, la gloire et la louange.»

13 هەموو بوونەوەرێکی ئاسمان و زەوی و ژێر زەوی و ناو دەریاش، هەموو ئەوانەی لەوێدا بوون، بیستم دەیانگوت: «با ستایش و ڕێز و شکۆ و توانا، بۆ دانیشتووی سەر تەختەکە و (aiōn g165)

Et j'entendis toutes les créatures, dans le ciel, sur la terre, sous la terre, sur la mer, et les choses qui y sont, je les entendis toutes, qui disaient: «A celui qui est assis sur le trône et à l'agneau, soient la louange, l'honneur, la gloire et la force aux siècles des siècles!» (aiōn g165)

14 چوار بوونەوەرەکەش دەیانگوت: «ئامین»، پیرەکانیش کەوتن و کڕنۆشیان برد.

Et les quatre animaux disaient: «Amen!» Et les vieillards se prosternèrent et adorèrent.