ئاشکراکردن 10

1 پاشان فریشتەیەکی دیکەی بەهێزم بینی لە ئاسمانەوە دەهاتە خوارەوە و بە هەور خۆی پۆشیبوو، پەلکەزێڕینە لەسەر سەری بوو، ڕووی وەک خۆر وابوو، پێیەکانی وەک ستوونی ئاگر وابوون.

Then I saw another mighty angel coming down from heaven. He was robed in a cloud, and there was a rainbow above his head. His face was like the sun and his feet were like pillars of fire.

2 تۆمارێکی بچووکی کراوەی بەدەستەوە بوو. پێی ڕاستی لەسەر دەریا و چەپی لەسەر وشکانی دانا.

He held a little scroll, which was opened in his hand. He put his right foot on the sea and his left foot on the land.

3 بە دەنگێکی بەرز وەک نەڕەی شێر نەڕاندی. کاتێک نەڕاندی، حەوت هەورەگرمەکە بە دەنگەکانیان هاتنە دوان.

Then he shouted in a loud voice like a roaring lion. When he shouted, the seven thunders spoke out with their sounds.

4 کاتێک حەوت هەورەگرمەکە هاتنە دوان، بەتەمابووم بنووسم، بەڵام دەنگێکم لە ئاسمانەوە گوێ لێبوو دەیفەرموو: «ئەوەی حەوت هەورەگرمەکە گوتیان مۆری بکە و مەیاننووسە.»

When the seven thunders spoke out, I was about to write, but I heard a voice from heaven saying, “Keep secret what the seven thunders said. Do not write it down.”

5 ئەو فریشتەیەی بینیم لەسەر دەریا و وشکانی ڕاوەستابوو، دەستی ڕاستی بۆ ئاسمان بەرزکردەوە و

Then the angel I saw standing on the sea and the earth raised his right hand to heaven.

6 سوێندی بە خودای زیندووی هەتاهەتایی خوارد، ئەوەی ئاسمان و زەوی و دەریا و هەموو ئەو شتانەی تێیاندایە بەدییهێناون و گوتی: «چیتر کاتەکە دواناخرێت! (aiōn g165)

He swore by the one who lives forever and ever, who created heaven and all that is in it, the earth and all that is on it, and the sea and all that is in it, and the angel said, “There will be no more delay. (aiōn g165)

7 بەڵکو لە ڕۆژانی پێش لێدانی کەڕەنا لەلایەن فریشتەی حەوتەمەوە، پێش ئەوەی دەنگی کەڕەناکە بێت، نهێنی خودا دێتە دی، وەک چۆن خوداش مژدەی بە بەندە پێغەمبەرەکانی دا.»

But on the day when the seventh angel is about to sound his trumpet, then the mystery of God will be accomplished, just as he proclaimed to his servants the prophets.”

8 ئەو دەنگەی لە ئاسمانەوە گوێم لێبوو دیسان قسەی لەگەڵ کردم و فەرمووی: «بڕۆ تۆمارە کراوەکە لە فریشتە ڕاوەستاوەکەی سەر دەریا و وشکانی وەربگرە.»

The voice I heard from heaven spoke to me again: “Go, take the open scroll that is in the hand of the angel standing on the sea and on the land.”

9 چوومە لای فریشتەکە و پێم گوت کە تۆمارە بچووکەکەم بداتێ. ئەویش پێی گوتم: «بیبە و بیخۆ. گەدەت تاڵ دەکات، بەڵام لە دەمتدا وەک هەنگوین شیرین دەبێت.»

Then I went to the angel and told him to give me the little scroll. He said to me, “Take the scroll and eat it. It will make your stomach bitter, but in your mouth it will be as sweet as honey.”

10 ئەوە بوو تۆمارە بچووکەکەم لە دەستی فریشتەکە وەرگرت و خواردم، لە دەممدا وەک هەنگوین شیرین بوو، بەڵام کە خواردم گەدەی تاڵ کردم.

I took the little scroll from the angel's hand and ate it. It was as sweet as honey in my mouth, but after I ate it, my stomach became bitter.

11 پاشان پێم گوترا: «دەبێت دووبارە پێشبینی لەسەر خەڵک و نەتەوە و زمان و پاشای زۆر بکەیت.»

Then someone said to me, “You must prophesy again about many peoples, nations, languages, and kings.”