< زەبوورەکان 95 >
وەرن، هەلهەلە بۆ یەزدان لێبدەین، هاواری شادی بکەین بۆ تاشەبەردی ڕزگاریمان. | 1 |
Kommer, låter oss glädjas Herranom, och fröjdas för vår salighets tröst.
بە ستایشەوە بچینە بەردەمی، بە مۆسیقاوە هاواری شادی بۆ بکەین. | 2 |
Låt oss med tack komma inför hans ansigte, och fröjdas för honom med Psalmer.
لەبەر ئەوەی یەزدان خودایەکی گەورەیە، پاشایەکی گەورەیە بەسەر هەموو خوداوەندەکانەوە. | 3 |
Ty Herren är en stor Gud, och en stor Konung öfver alla gudar.
قووڵاییەکانی زەوی بە دەستە و لووتکەی شاخەکان هی ئەون. | 4 |
Ty i hans hand är hvad som jorden bär, och bergshöjderna äro också hans.
دەریا هی ئەوە و ئەو دروستی کردووە، بە دەستی خۆی شێوەی وشکانیی پێکهێنا. | 5 |
Ty hans är hafvet, och hans händer hafva det torra beredt.
وەرن، کڕنۆشی بۆ ببەین و بیپەرستین، لەبەردەم یەزدانی دروستکەرمان چۆک دابدەین، | 6 |
Kommer, låter oss tillbedja, och knäböja, och nederfalla för Herranom, den oss gjort hafver.
چونکە ئەو خودامانە و ئێمە گەلی لەوەڕگاکەی ئەوین، مەڕی دەستی ئەوین. ئەگەر ئەمڕۆ گوێتان لە فەرمایشتی یەزدان بێت کە دەفەرموێت: | 7 |
Ty han är vår Gud, och vi hans fosterfolk, och hans händers får.
«دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە مەریبا ڕوویدا، وەک ئەو ڕۆژە لە مەسا لە بیابان، | 8 |
I dag om I hans röst hören, så förstocker icke edor hjerta, såsom i Meriba skedde, såsom i Massa i öknene;
لەوێ باوباپیرانتان تاقییان کردمەوە، هەرچەندە کردارەکانی منیان بینی، بەڵام هەر تاقییان کردمەوە. | 9 |
Der edre fäder försökte mig, förnummo och sågo min verk;
چل ساڵ لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم:”ئەمانە گەلێکن دڵیان گومڕا بووە و ڕێگای منیان نەناسی.“ | 10 |
Att jag i fyratio år mödo hade med detta folk, och sade: Det är sådant folk, att deras hjerta alltid vill den orätta vägen, och de mina vägar icke lära vilja;
بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد:”نایەنە ناو حەسانەوەی من.“» | 11 |
Så att jag svor i mine vrede: De skola icke komma till mina rolighet.