زەبوورەکان 95

1 وەرن، هەلهەلە بۆ یەزدان لێبدەین، هاواری شادی بکەین بۆ تاشەبەردی ڕزگاریمان.

Venid, alegrémonos para Yahvé; aclamemos a la Roca de nuestra salvación.

2 بە ستایشەوە بچینە بەردەمی، بە مۆسیقاوە هاواری شادی بۆ بکەین.

Acerquémonos a Él con alabanzas, y con cantos gocémonos en su presencia.

3 لەبەر ئەوەی یەزدان خودایەکی گەورەیە، پاشایەکی گەورەیە بەسەر هەموو خوداوەندەکانەوە.

Porque Yahvé es un gran Dios, y un rey más grande que todos los dioses.

4 قووڵاییەکانی زەوی بە دەستە و لووتکەی شاخەکان هی ئەون.

En sus manos están las profundidades de la tierra y son suyas las cumbres de las montañas.

5 دەریا هی ئەوە و ئەو دروستی کردووە، بە دەستی خۆی شێوەی وشکانیی پێکهێنا.

Suyo es el mar, pues Él lo hizo, y el continente, que plasmaron sus manos.

6 وەرن، کڕنۆشی بۆ ببەین و بیپەرستین، لەبەردەم یەزدانی دروستکەرمان چۆک دابدەین،

Venid, adoremos e inclinémonos; caigamos de rodillas ante Yahvé que nos creó.

7 چونکە ئەو خودامانە و ئێمە گەلی لەوەڕگاکەی ئەوین، مەڕی دەستی ئەوین. ئەگەر ئەمڕۆ گوێتان لە فەرمایشتی یەزدان بێت کە دەفەرموێت:

Porque Él es nuestro Dios; nosotros somos el pueblo que Él alimenta, y las ovejas que Él cuida. Ojalá oyerais hoy aquella voz suya:

8 «دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە مەریبا ڕوویدا، وەک ئەو ڕۆژە لە مەسا لە بیابان،

“No endurezcáis vuestros corazones como en Meribá, como en el día de Masá, en el desierto,

9 لەوێ باوباپیرانتان تاقییان کردمەوە، هەرچەندە کردارەکانی منیان بینی، بەڵام هەر تاقییان کردمەوە.

cuando vuestros padres me provocaron poniéndome a prueba aunque habían visto mis obras.

10 چل ساڵ لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم:”ئەمانە گەلێکن دڵیان گومڕا بووە و ڕێگای منیان نەناسی.“

Durante cuarenta años me dio asco aquella generación y dije: “Son un pueblo de corazón extraviado, no han conocido mis caminos.”

11 بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد:”نایەنە ناو حەسانەوەی من.“»

Por eso, indignado, juré: “No entrarán en mi reposo.”