< زەبوورەکان 95 >

وەرن، هەلهەلە بۆ یەزدان لێبدەین، هاواری شادی بکەین بۆ تاشەبەردی ڕزگاریمان. 1
Laus Cantici ipsi David. Venite, exultemus Domino: iubilemus Deo salutari nostro:
بە ستایشەوە بچینە بەردەمی، بە مۆسیقاوە هاواری شادی بۆ بکەین. 2
Præoccupemus faciem eius in confessione: et in psalmis iubilemus ei.
لەبەر ئەوەی یەزدان خودایەکی گەورەیە، پاشایەکی گەورەیە بەسەر هەموو خوداوەندەکانەوە. 3
Quoniam Deus magnus Dominus: et rex magnus super omnes deos.
قووڵاییەکانی زەوی بە دەستە و لووتکەی شاخەکان هی ئەون. 4
Quia in manu eius sunt omnes fines terræ: et altitudines montium ipsius sunt.
دەریا هی ئەوە و ئەو دروستی کردووە، بە دەستی خۆی شێوەی وشکانیی پێکهێنا. 5
Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud: et siccam manus eius formaverunt.
وەرن، کڕنۆشی بۆ ببەین و بیپەرستین، لەبەردەم یەزدانی دروستکەرمان چۆک دابدەین، 6
Venite adoremus, et procidamus: et ploremus ante Dominum, qui fecit nos.
چونکە ئەو خودامانە و ئێمە گەلی لەوەڕگاکەی ئەوین، مەڕی دەستی ئەوین. ئەگەر ئەمڕۆ گوێتان لە فەرمایشتی یەزدان بێت کە دەفەرموێت: 7
Quia ipse est Dominus Deus noster: et nos populus pascuæ eius, et oves manus eius.
«دڵی خۆتان ڕەق مەکەن وەک لە مەریبا ڕوویدا، وەک ئەو ڕۆژە لە مەسا لە بیابان، 8
Hodie si vocem eius audieritis, nolite obdurare corda vestra;
لەوێ باوباپیرانتان تاقییان کردمەوە، هەرچەندە کردارەکانی منیان بینی، بەڵام هەر تاقییان کردمەوە. 9
Sicut in irritatione secundum diem tentationis in deserto: ubi tentaverunt me patres vestri, probaverunt me, et viderunt opera mea.
چل ساڵ لەو نەوەیە تووڕە بووم، فەرمووم:”ئەمانە گەلێکن دڵیان گومڕا بووە و ڕێگای منیان نەناسی.“ 10
Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde.
بۆیە لە تووڕەییمدا سوێندم خوارد:”نایەنە ناو حەسانەوەی من.“» 11
Et isti non cognoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.

< زەبوورەکان 95 >