زەبوورەکان 94

1 ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە.

Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!

2 ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە.

Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!

3 ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟

Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?

4 بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن.

De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.

5 ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە.

Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.

6 بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن.

Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.

7 دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.»

Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.

8 ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟

Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?

9 ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟

Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?

10 ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟

Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?

11 یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە.

Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.

12 ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت،

Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov

13 لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت،

for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.

14 چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە.

For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;

15 دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون.

for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.

16 کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟

Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?

17 یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت.

Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.

18 کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم.

Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!

19 کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد.

Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.

20 ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟

Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?

21 لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن.

De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.

22 بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام.

Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.

23 ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات.

Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.