زەبوورەکان 94

1 ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە.

Gott der Rache, Jahwe, Gott der Rache, strahle auf!

2 ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە.

Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Übermütigen, was sie andern angethan.

3 ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟

Wie lange sollen die Gottlosen, Jahwe, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?

4 بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن.

Sie geifern, führen vermessene Reden; es überheben sich alle Übelthäter.

5 ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە.

Dein Volk, Jahwe, zermalmen sie und dein Besitztum bedrücken sie.

6 بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن.

Witwen und Fremdlinge würgen sie und die Waisen morden sie

7 دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.»

und wähnen: “Jah sieht es nicht und der Gott Jakobs merkt es nicht.”

8 ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟

Merkt doch auf, ihr Unvernünftigen im Volke! und ihr Thoren - wann wollt ihr klug werden?

9 ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟

Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? der das Auge gebildet, sollte der nicht sehen?

10 ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟

Der Völker in Zucht hält, sollte der nicht strafen - er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

11 یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە.

Jahwe kennt die Gedanken der Menschen, denn sie sind ein bloßer Hauch.

12 ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت،

Wohl dem Manne, den du zurechtweisest, Jah, und aus deinem Gesetze belehrst,

13 لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت،

ihm Ruhe zu schaffen vor Unglückstagen, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.

14 چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە.

Denn Jahwe wird sein Volk nicht verstoßen, noch sein Besitztum preisgeben.

15 دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون.

Denn auf Gerechtigkeit wird der Rechtsspruch hinauskommen, und dem werden sich anschließen alle, die redliches Sinnes sind.

16 کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟

Wer wird sich für mich gegen die Bösewichter erheben, wer für mich auftreten gegen die Übelthäter?

17 یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت.

Wäre Jahwe nicht meine Hilfe, so läge meine Seele wohl schon in der Todesstille.

18 کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم.

Wenn ich dachte: es wankt mein Fuß! so stützte mich deine Gnade, Jahwe.

19 کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد.

Wenn der schweren Gedanken in meinem Innern viele waren, erquickten deine Tröstungen meine Seele.

20 ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟

Hat der verderbliche Stuhl mit dir Gemeinschaft, der wider Recht und Gesetz Unheil schafft?

21 لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن.

Sie scharen sich zusammen wider das Leben der Frommen und verurteilen unschuldiges Blut.

22 بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام.

Aber Jahwe ward mir zur Burg, und mein Gott zu einem Felsen, der mir Zuflucht bot.

23 ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات.

Und er vergalt ihnen ihren Frevel und vertilgt sie in ihrer Bosheit; es vertilgt sie Jahwe, unser Gott.