< زەبوورەکان 94 >
ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە. | 1 |
HERRE, du Hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;
ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە. | 2 |
staa op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!
ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟ | 3 |
Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?
بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن. | 4 |
De fører tøjlesløs Tale, hver Udaadsmand ter sig som Herre;
ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە. | 5 |
de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;
بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن. | 6 |
de myrder Enke og fremmed, faderløse slaar de ihjel;
دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.» | 7 |
de siger: »HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!«
ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟ | 8 |
Forstaa dog, I Taaber blandt Folket! Naar bliver I kloge, I Daarer?
ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟ | 9 |
Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?
ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟ | 10 |
Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?
یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە. | 11 |
HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.
ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت، | 12 |
Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov
لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت، | 13 |
for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;
چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە. | 14 |
thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.
دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون. | 15 |
Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.
کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟ | 16 |
Hvo staar mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udaadsmænd?
یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت. | 17 |
Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.
کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم. | 18 |
Naar jeg tænkte: »Nu vakler min Fod«, støtted din Naade mig, HERRE;
کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد. | 19 |
da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.
ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟ | 20 |
Staar du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?
لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن. | 21 |
Jager de end den retfærdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,
بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام. | 22 |
HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;
ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات. | 23 |
han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.