زەبوورەکان 91
| ئەوەی لە پەناگای هەرەبەرز دادەنیشێت، ئەوەی لە سێبەری خودای هەرە بەتوانا دەمێنێتەوە، | 1 |
Den der sidder i den Højestes Skjul og dvæler i den Almægtiges Skygge,
| بە یەزدان دەڵێ: «تۆ پەناگامی، قەڵامی، خودای منی، پشتت پێ دەبەستم.» | 2 |
siger til HERREN: Min Tilflugt, min Klippeborg, min Gud, på hvem jeg stoler.
| بێگومان لە تۆڕی ڕاوچی دەربازت دەکات، لە دەرد و بەڵای کوشندە. | 3 |
Thi han frier dig fra Fuglefængerens Snare, fra ødelæggende Pest;
| بە باڵی خۆی داتدەپۆشێت، لەژێر باڵەکانی پەنا دەگریت و دڵسۆزییەکەی قەڵغان و شوورایە. | 4 |
han dækker dig med sine Fjedre, under hans Vinger finder du Ly, hans Trofasthed er Skjold og Værge.
| نە لە تۆقینی شەو دەترسیت و نە لەو تیرەی بە ڕۆژ دەهاوێژرێت، | 5 |
Du frygter ej Nattens Rædsler, ej Pilen der flyver om Dagen
| نە لەو دەردەی کە لە تاریکی دێت، نە لەو ئافاتەی بە ڕۆژی نیوەڕۆ زیان دەبەخشێت. | 6 |
ej Pesten, der sniger i Mørke, ej Middagens hærgende Sot.
| هەزار کەس لەتەنیشتت بەردەبنەوە، دە هەزار لەلای دەستی ڕاستت، بەڵام لە تۆ نزیک ناکەوێتەوە. | 7 |
Falder end tusinde ved din Side, ti Tusinde ved din højre Hånd, til dig når det ikke hen;
| بەڵکو تەنها بە چاوی خۆت سەیر دەکەیت و سزای بەدکاران دەبینیت. | 8 |
du ser det kun med dit Øje, er kun Tilskuer ved de gudløses Straf;
| ئەگەر یەزدانت کرد بە پەناگات، هەرەبەرزت کرد بە لانەی خۆت، | 9 |
(thi du, HERRE, er min Tilflugt) den Højeste tog du til Bolig.
| هیچ خراپەت بەسەرنایەت و هیچ بەڵایەک لە ماڵت نزیک ناکەوێتەوە. | 10 |
Der times dig intet ondt, dit Telt kommer Plage ej nær;
| لەبەر ئەوەی سەبارەت بە تۆ فەرمان بە فریشتەکانی دەدات، بۆ ئەوەی لە هەموو هەنگاوێکت بتپارێزن، | 11 |
thi han byder sine Engle at vogte dig på alle dine Veje;
| لەسەر دەستیان هەڵتدەگرن، تاکو پێت بەر بەردێک نەکەوێت. | 12 |
de skal bære dig på deres Hænder, at du ikke skal støde din Fod på nogen Sten;
| پێ بە شێر و ماری کۆبرادا دەنێیت، بەچکە شێر و ئەژدیها پێشێل دەکەیت. | 13 |
du skal træde på Slanger og Øgler, trampe på Løver og Drager.
| یەزدان دەفەرموێت: «لەبەر ئەوەی دڵی بە منەوە بەندە، ڕزگاری دەکەم، دەیپارێزم، چونکە من دەناسێت. | 14 |
"Da han klynger sig til mig, frier jeg ham ud, jeg bjærger ham, thi han kender mit Navn;
| نزام بۆ دەکات، وەڵامی دەدەمەوە، لە تەنگانە لەگەڵیدام، دەربازی دەکەم و ڕێزداری دەکەم. | 15 |
kalder han på mig, svarer jeg ham, i Trængsel er jeg hos ham, jeg frier ham og giver ham Ære:
| بە ڕۆژگاری درێژ تێری دەکەم، ڕزگاریی خۆمی نیشان دەدەم.» | 16 |
med et langt Liv mætter jeg ham og lader ham skue min Frelse!"
