< زەبوورەکان 91 >

ئەوەی لە پەناگای هەرەبەرز دادەنیشێت، ئەوەی لە سێبەری خودای هەرە بەتوانا دەمێنێتەوە، 1
Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.
بە یەزدان دەڵێ: «تۆ پەناگامی، قەڵامی، خودای منی، پشتت پێ دەبەستم.» 2
Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.
بێگومان لە تۆڕی ڕاوچی دەربازت دەکات، لە دەرد و بەڵای کوشندە. 3
Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.
بە باڵی خۆی داتدەپۆشێت، لەژێر باڵەکانی پەنا دەگریت و دڵسۆزییەکەی قەڵغان و شوورایە. 4
Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.
نە لە تۆقینی شەو دەترسیت و نە لەو تیرەی بە ڕۆژ دەهاوێژرێت، 5
Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,
نە لەو دەردەی کە لە تاریکی دێت، نە لەو ئافاتەی بە ڕۆژی نیوەڕۆ زیان دەبەخشێت. 6
for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.
هەزار کەس لەتەنیشتت بەردەبنەوە، دە هەزار لەلای دەستی ڕاستت، بەڵام لە تۆ نزیک ناکەوێتەوە. 7
Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.
بەڵکو تەنها بە چاوی خۆت سەیر دەکەیت و سزای بەدکاران دەبینیت. 8
Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.
ئەگەر یەزدانت کرد بە پەناگات، هەرەبەرزت کرد بە لانەی خۆت، 9
— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.
هیچ خراپەت بەسەرنایەت و هیچ بەڵایەک لە ماڵت نزیک ناکەوێتەوە. 10
Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.
لەبەر ئەوەی سەبارەت بە تۆ فەرمان بە فریشتەکانی دەدات، بۆ ئەوەی لە هەموو هەنگاوێکت بتپارێزن، 11
Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.
لەسەر دەستیان هەڵتدەگرن، تاکو پێت بەر بەردێک نەکەوێت. 12
De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.
پێ بە شێر و ماری کۆبرادا دەنێیت، بەچکە شێر و ئەژدیها پێشێل دەکەیت. 13
Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.
یەزدان دەفەرموێت: «لەبەر ئەوەی دڵی بە منەوە بەندە، ڕزگاری دەکەم، دەیپارێزم، چونکە من دەناسێت. 14
„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.
نزام بۆ دەکات، وەڵامی دەدەمەوە، لە تەنگانە لەگەڵیدام، دەربازی دەکەم و ڕێزداری دەکەم. 15
Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.
بە ڕۆژگاری درێژ تێری دەکەم، ڕزگاریی خۆمی نیشان دەدەم.» 16
Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.”

< زەبوورەکان 91 >