زەبوورەکان 90

1 نوێژێکی موسای پیاوی خودا. ئەی پەروەردگار، نەوە دوای نەوە تۆ پەناگامان بوویت.

Oh ʼAdonay, Tú fuiste nuestro Refugio en todas las generaciones.

2 بەر لەوەی چیاکان پەیدا ببن، یان زەوی و جیهان دروستببن، لە ئەزەلەوە و بۆ هەتاهەتایە، تۆ خودایت.

Antes que nacieran las montañas, O formaras la tierra y el mundo, Desde la eternidad y hasta la eternidad, Tú eres ʼEL.

3 تۆ مرۆڤ دەکەیتەوە بە تۆز، دەفەرموویت: «ئادەمیزادینە، بگەڕێنەوە بۆ تۆز.»

Devuelves el hombre al polvo, Y dices: Conviértanse, hijos de hombres.

4 لەلای تۆ، هەزار ساڵ وەک دوێنێ وایە کە تێپەڕیوە، وەک بەشێکی شەو وایە.

Porque 1.000 años delante de tus ojos son como el día de ayer que pasó, O como una de las vigilias de la noche.

5 مرۆڤ وەک خەون ڕادەماڵیت، وەک ئەو گیایەی سەر لە بەیانی نوێ دەبێتەوە،

Los arrastras con torrentes de agua. Son como un sueño. Son como la hierba que crece en la mañana.

6 سەر لە بەیانی دەبووژێتەوە و نوێ دەبێتەوە، بۆ ئێوارە سیس دەبێت و دەفەوتێت.

En la mañana reverdece y florece, Hacia la llegada de la noche se marchita y se seca.

7 بە هەڵچوونی تۆ لەناوچووین، بە تووڕەیی تۆ تۆقین.

Porque somos consumidos con tu ira, Y con tu furor somos turbados.

8 گوناهەکانی ئێمەت لەبەردەمی خۆت داناوە، شتە شاراوەکانمان لەبەر ڕووناکی ڕوخسارت.

Colocaste nuestras iniquidades ante Ti, Nuestras cosas ocultas a la luz de tu rostro.

9 هەموو ڕۆژگارمان بە تووڕەیی تۆ بەسەرچوو، ساڵانی تەمەنمان وەک هەناسەیەک بەسەربرد.

Porque todos nuestros días declinan a causa de tu ira. Terminamos nuestros años como un suspiro.

10 ساڵانی تەمەنمان حەفتا ساڵە، یان هەشتا ساڵ ئەگەر بە هێزەوە بێت، ئەوەی مایەی شانازیش بێت ڕەنج و ناخۆشییە، چونکە بە پەلە دەڕەوێتەوە و ئێمە باڵدەگرین.

Los días de nuestra vida son 70 años, Y en los robustos, 80 años. Sin embargo, su fortaleza es molestia y trabajo, Porque pronto pasan y volamos.

11 کێ هێزی تووڕەیی تۆ دەزانێت؟ لەبەر ئەوەی تووڕەیی تۆ ترسێکی زۆر دەهێنێ.

¿Quién entiende el poder de tu ira Y tu indignación como debes ser temido?

12 ئیتر فێرمان بکە ڕۆژانمان بژمێرین، بۆ ئەوەی دڵێکی پڕ داناییمان هەبێت.

Enséñanos a contar nuestros días De tal modo que traigamos al corazón sabiduría.

13 ئەی یەزدان، تووڕەییەکەت دابمرکێنەوە! هەتا کەی؟ لەگەڵ خزمەتکارەکانت میهرەبان بە.

Vuélvete, oh Yavé. ¿Hasta cuándo? Ten compasión de tus esclavos.

14 سەر لە بەیانی لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت تێرمان بکە، تاکو هەموو ڕۆژانی ژیانمان هەلهەلە لێبدەین و دڵشاد ببین.

En la mañana sácianos de tu misericordia, Y cantaremos y nos alegraremos todos nuestros días.

15 دڵشادمان بکە ئەوەندەی بۆ ئەو ڕۆژانەی تووشی ناخۆشیت کردین، ئەو ساڵانەی کە خراپەمان بینی.

Alégranos según los días que nos afligiste, Y los años en los cuales vimos el mal.

16 کردەوە مەزنەکانت بۆ خزمەتکارەکانت دەربخە، شکۆمەندیت بەسەر منداڵەکانیان.

Que tu obra aparezca en tus esclavos, Y tu majestad en sus hijos.

17 با نیعمەتی خودای پەروەردگارمان بەسەرمانەوە بێت، کردەوەکانی دەستمان بۆ بچەسپێنە، بەڵێ، کردەوەکانی دەستمان بچەسپێنە.

Sea la gracia de ʼAdonay nuestro ʼElohim sobre nosotros, Y nos confirme la obra de nuestras manos. ¡Sí, confirma la obra de nuestras manos!