زەبوورەکان 90
| نوێژێکی موسای پیاوی خودا. ئەی پەروەردگار، نەوە دوای نەوە تۆ پەناگامان بوویت. | 1 |
Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous une retraite d'âge en âge.
| بەر لەوەی چیاکان پەیدا ببن، یان زەوی و جیهان دروستببن، لە ئەزەلەوە و بۆ هەتاهەتایە، تۆ خودایت. | 2 |
Avant que les montagnes fussent nées et que tu eusses formé la terre et le monde, d'éternité en éternité, tu es Dieu.
| تۆ مرۆڤ دەکەیتەوە بە تۆز، دەفەرموویت: «ئادەمیزادینە، بگەڕێنەوە بۆ تۆز.» | 3 |
Tu fais retourner l'homme à la poussière; et tu dis: Fils des hommes, retournez!
| لەلای تۆ، هەزار ساڵ وەک دوێنێ وایە کە تێپەڕیوە، وەک بەشێکی شەو وایە. | 4 |
Car mille ans à tes yeux sont comme le jour d'hier quand il est passé, et comme une veille dans la nuit.
| مرۆڤ وەک خەون ڕادەماڵیت، وەک ئەو گیایەی سەر لە بەیانی نوێ دەبێتەوە، | 5 |
Tu les emportes, semblables à un songe; ils sont au matin comme une herbe qui passe;
| سەر لە بەیانی دەبووژێتەوە و نوێ دەبێتەوە، بۆ ئێوارە سیس دەبێت و دەفەوتێت. | 6 |
Elle fleurit le matin et elle se fane; le soir on la coupe et elle sèche.
| بە هەڵچوونی تۆ لەناوچووین، بە تووڕەیی تۆ تۆقین. | 7 |
Car nous sommes consumés par ta colère, et nous sommes troublés par ton courroux.
| گوناهەکانی ئێمەت لەبەردەمی خۆت داناوە، شتە شاراوەکانمان لەبەر ڕووناکی ڕوخسارت. | 8 |
Tu as mis devant toi nos iniquités, et devant la clarté de ta face nos fautes cachées.
| هەموو ڕۆژگارمان بە تووڕەیی تۆ بەسەرچوو، ساڵانی تەمەنمان وەک هەناسەیەک بەسەربرد. | 9 |
Car tous nos jours s'en vont par ta colère; nous consumons nos années comme une pensée.
| ساڵانی تەمەنمان حەفتا ساڵە، یان هەشتا ساڵ ئەگەر بە هێزەوە بێت، ئەوەی مایەی شانازیش بێت ڕەنج و ناخۆشییە، چونکە بە پەلە دەڕەوێتەوە و ئێمە باڵدەگرین. | 10 |
Les jours de nos années reviennent à soixante-dix ans et pour les plus vigoureux, à quatre-vingts ans; et le plus beau de ces jours n'est que peine et tourment; car il s'en va bientôt, et nous nous envolons.
| کێ هێزی تووڕەیی تۆ دەزانێت؟ لەبەر ئەوەی تووڕەیی تۆ ترسێکی زۆر دەهێنێ. | 11 |
Qui connaît la force de ton courroux et ton indignation, selon la crainte qui t'est due?
| ئیتر فێرمان بکە ڕۆژانمان بژمێرین، بۆ ئەوەی دڵێکی پڕ داناییمان هەبێت. | 12 |
Enseigne-nous à compter nos jours, tellement que nous puissions avoir un cœur sage.
| ئەی یەزدان، تووڕەییەکەت دابمرکێنەوە! هەتا کەی؟ لەگەڵ خزمەتکارەکانت میهرەبان بە. | 13 |
Reviens, Éternel, jusques à quand? Aie compassion de tes serviteurs!
| سەر لە بەیانی لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت تێرمان بکە، تاکو هەموو ڕۆژانی ژیانمان هەلهەلە لێبدەین و دڵشاد ببین. | 14 |
Dès le matin, rassasie-nous de ta bonté, afin que nous nous réjouissions et que nous soyons joyeux tout le long de nos jours.
| دڵشادمان بکە ئەوەندەی بۆ ئەو ڕۆژانەی تووشی ناخۆشیت کردین، ئەو ساڵانەی کە خراپەمان بینی. | 15 |
Réjouis-nous au prix des jours où tu nous as affligés et des années où nous avons vu des maux.
| کردەوە مەزنەکانت بۆ خزمەتکارەکانت دەربخە، شکۆمەندیت بەسەر منداڵەکانیان. | 16 |
Que ton œuvre se montre à tes serviteurs, et ta gloire sur leurs enfants!
| با نیعمەتی خودای پەروەردگارمان بەسەرمانەوە بێت، کردەوەکانی دەستمان بۆ بچەسپێنە، بەڵێ، کردەوەکانی دەستمان بچەسپێنە. | 17 |
Et que la bienveillance de l'Éternel notre Dieu soit sur nous! Affermis pour nous l'œuvre de nos mains; oui, affermis l'œuvre de nos mains.
