< زەبوورەکان 89 >

هۆنراوەیەکی ئێیتانی ئەزراحی. هەتاهەتایە گۆرانی بەسەر خۆشەویستی نەگۆڕی یەزداندا دەڵێم، نەوە دوای نەوە بە دەمم دڵسۆزیت ڕادەگەیەنم. 1
(En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.
هەروەک گوتم، هەتاهەتایە خۆشەویستی نەگۆڕ بنیاد دەنرێت، لە ئاسمان دڵسۆزیت چەسپاوە. 2
Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.
فەرمووت: «پەیمانم لەگەڵ هەڵبژاردەی خۆم بەستووە، سوێندم بۆ داودی بەندەم خواردووە، 3
Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:
”هەتاهەتایە وەچەکەت دەچەسپێنم، نەوە دوای نەوە تەختت بنیاد دەنێم.“» 4
"Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" (Sela)
ئەی یەزدان، ئاسمان ستایشی کارە سەرسوڕهێنەرەکانت دەکات، هەروەها لەناو کۆڕی پیرۆزانیش دڵسۆزیت. 5
Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.
لەناو هەورەکان کێ هاوتای یەزدانە؟ لەنێو فریشتەکانی ئاسمان کامەیان لە یەزدان دەچێت؟ 6
Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?
خودا لەنێو ئەنجومەنی پیرۆزان زۆر سامناکە، لە هەموو ئەوانەی دەوروبەری ترسناکترە. 7
En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.
ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، کێ وەک تۆ وایە؟ تۆ بەهێزیت، ئەی یەزدان، دڵسۆزیشت دەوری داویت. 8
HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.
دەسەڵاتت بەسەر هەڵچوونی دەریادا هەیە، کە شەپۆلەکانی بەرز دەبنەوە، هێمنیان دەکەیتەوە. 9
Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.
وەک بریندارێکی سەخت ڕاهەبت پان کردەوە، بە هێزی بازووت دوژمنەکانت پەرتەوازە کرد. 10
Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.
ئاسمان هی تۆیە، هەروەها زەویش، گەردوون و هەرچی تێیدایە تۆ داتمەزراندووە. 11
Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.
باکوور و باشوور تۆ بەدیت هێناون، تابۆر و حەرمۆن بۆ ناوی تۆ هەلهەلە لێدەدەن. 12
Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.
بازووت هەیە لەگەڵ توانا، دەستت بەهێزە، دەستی ڕاستت بەرزە. 13
Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.
ڕاستودروستی و دادپەروەری بناغەی تەختی تۆن، خۆشەویستی نەگۆڕ و ڕاستی لەبەردەمی تۆ دەڕۆن. 14
Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.
خۆزگە بەو گەلە دەخوازرێ کە دەزانن چۆن پڕ بە دەنگیان هاواری شادی بکەن، ئەی یەزدان، بە ڕووناکی ڕوخساری تۆ ڕێ دەکەن. 15
Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!
بەهۆی ناوی تۆوە بە درێژایی ڕۆژ شادمان دەبن، بە ڕاستودروستی تۆ بەرز دەبنەوە، 16
De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.
چونکە تۆ شکۆمەندی و هێزی ئەوانیت، ئێمە بە ڕەزامەندی تۆ بەهێز دەبین. 17
Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;
بێگومان قەڵغانمان هی یەزدانە، پاشامان هی خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلە. 18
thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!
جارێکیان لە بینینێکدا قسەت کرد، بە خۆشەویستانی خۆتت فەرموو: «هێزم بە پاڵەوانێک بەخشی، لەنێو گەل گەنجێکم بەرزکردەوە. 19
Du taled engang i et Syn til dine fromme: "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;
داودی بەندەی خۆمم دۆزییەوە، بە ڕۆنی پیرۆزم دەستنیشانم کرد. 20
jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;
ئەوەی دەستم پێوەی دەچەسپێت، هەروەها بازووم بەهێزی دەکات. 21
thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.
دوژمن بەسەریدا زاڵ نابێت، نابێتە ژێر دەستەی کوڕی زۆردار. 22
Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;
لەبەردەمی خۆی دوژمنانی تێکدەشکێنم، ناحەزانی تووشی بەڵا دەکەم. 23
jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;
دڵسۆزی و خۆشەویستی نەگۆڕی منی لەگەڵدایە، بە ناوی منەوە بەهێز دەبێت. 24
med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;
وا دەکەم دەستی بەسەر دەریاوە بێت، دەستی ڕاستی بەسەر ڕووبارەکان. 25
jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;
هاوارم بۆ دەکات:”تۆ باوکمی، خودای منی، تاشەبەردی ڕزگاریی منیت.“ 26
mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
منیش دەیکەمە نۆبەرەی خۆم، بەرزترین لە پاشایانی زەوی. 27
Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;
هەتاهەتایە خۆشەویستی نەگۆڕی خۆمی بۆ دەپارێزم، پەیمانی من بۆ ئەو دەچەسپێت. 28
jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;
هەتاهەتایە وەچەکەی دەچەسپێنم، تەختیشی بەقەد ڕۆژگاری ئاسمان بێت. 29
jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.
«ئەگەر کوڕانی واز لە فێرکردنم بهێنن، ڕێگای یاساکانی من نەگرنەبەر، 30
Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,
ئەگەر سەرپێچی فەرزەکانم بکەن، ڕاسپاردەکانم بەجێنەگەیەنن، 31
hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,
لەسەر یاخیبوونەکانیان بە دار سزایان دەدەم، بە لێدان گوناهەکانیان، 32
da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;
بەڵام خۆشەویستی نەگۆڕی خۆمی لێ ناکەمەوە، درۆ ناکەم دەربارەی دڵسۆزییەکەم. 33
men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;
پەیمانی خۆم ناشکێنم و قسەی خۆم ناگۆڕم. 34
jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.
جارێک سوێندم بە پیرۆزی خۆم خوارد، درۆ لەگەڵ داود ناکەم. 35
Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:
هەتاهەتایە نەوەی داود دەمێنێت و تەختی وەک خۆر لەبەردەممە، 36
Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,
هەمیشە وەک مانگ دەچەسپێت، ئەو شایەتەی لە ئاسمانیشە دڵسۆزە.» 37
stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, (Sela)
بەڵام تۆ ڕەتت کردەوە و وازت لێی هێنا، لە دەستنیشانکراوەکەت تووڕەبوویت. 38
Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;
پەیمانەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت شکاند و تاجەکەی ئەوت لە خۆڵ وەردا و گڵاوت کرد. 39
Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;
هەموو شووراکانیت ڕووخاند، قەڵاکانیت کردە کاولگە. 40
du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;
هەموو ئەوانەی تێدەپەڕن تاڵانیان کردی، بوو بە ڕیسوایی لەنێو دراوسێکان. 41
alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.
دەستی ڕاستی دوژمنەکانیت بەرزکردەوە، هەموو ناحەزەکانیت دڵشاد کرد. 42
Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;
دەمی شمشێرەکەیت هەڵگێڕایەوە و لە جەنگدا سەرتنەخست. 43
hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;
شکۆمەندییەکەیت پووچەڵ کردەوە، تەختی ئەوت فڕێدایە سەر زەوی. 44
du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,
ڕۆژگاری گەنجیت کورت کردەوە و بەرگی شەرمەزاریت کردە بەری. 45
afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. (Sela)
ئەی یەزدان، هەتا کەی؟ ئایا بە تەواوی خۆت دەشاریتەوە؟ هەتا کەی تووڕەییت وەک ئاگر دادەگیرسێت؟ 46
Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?
لەبیرت بێت تەمەنم چەند کورتە. ئادەمیزادت بۆ چ مەبەستێکی پووچ بەدیهێناوە؟ 47
Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!
ئایا پیاو هەیە بژیێت و مردن نەبینێت؟ یان گیانی خۆی لە دەست جیهانی مردووان دەرباز بکات؟ (Sheol h7585) 48
Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? (Sela) (Sheol h7585)
ئەی پەروەردگار، کوا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی جارانت، کە بە دڵسۆزی خۆت سوێندت بۆ داود خوارد؟ 49
Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?
پەروەردگار، شورەیی خزمەتکاری خۆت لەبیر بێت، چۆن هی هەموو گەلانم لە باوەشی خۆم گرتووە، 50
Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,
ئەو سووکایەتییەی دوژمنەکانت، ئەی یەزدان، ئەوەی بە ڕاستی بە نەوەکانی دەستنیشانکراوەکەت کرا. 51
hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.
هەر ستایش بۆ یەزدان، هەتاهەتایە. ئامین و ئامین. 52
Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!

< زەبوورەکان 89 >