زەبوورەکان 88
| گۆرانییەک. زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. بەگوێرەی «ماحەلەت لعەنۆت». هۆنراوەیەکی هێیمانی ئەزراحی. ئەی یەزدان، خودای ڕزگاریم، شەو و ڕۆژ بەرامبەر بە تۆ هاوارم کرد. | 1 |
Cántico. Salmo de los hijos de Coré. Al maestro de coro. Sobre el tono de “Mahalat”, para cantar. Maskil. De Hemán el ezrahita. Yahvé, Dios de mi salud, día y noche clamo en tu presencia.
| با نوێژەکانم بگاتە بەردەمت، گوێ بۆ هاوارم شل بکە. | 2 |
Llegue hasta Ti mi oración, inclina tu oído a mi clamor.
| گیانم پڕ خراپە بووە و ژیانم لە جیهانی مردووان نزیک بووەتەوە. (Sheol h7585) | 3 |
Pues mi alma está saciada de males, y mi vida al borde del sepulcro. (Sheol h7585)
| وەک ئەوانە دانراوم کە دەچنە نێو جیهانی مردووان، وەک پیاوێکم لێهاتووە هێزی لەبەربڕابێت. | 4 |
Me cuentan entre los que bajan a la tumba; he venido a ser como un hombre inválido,
| لەناو مردووان وازلێهێنراو، وەک کوژراوەکانی ناو گۆڕ ڕاکشاو، ئەوانەی ئیتر یادیان ناکەیتەوە، ئەوانەی دەستت لێیان شوشتووە. | 5 |
abandonado a su propia suerte como los muertos; como las víctimas que yacen en el sepulcro, de quienes ya no te acuerdas, y que no son más objeto de tu cuidado.
| لەناو قووڵترین گۆڕ داتناوم، لەناو جەرگەی تاریکی، لە قووڵایی. | 6 |
Me has puesto en una profunda fosa, en tinieblas, en el abismo.
| تووڕەییت قورسە بەسەرمەوە، شەپۆلەکانت ڕامدەماڵن. | 7 |
Sobre mí pesa tu indignación, y con todas tus olas me estás ahogando.
| ناسیاوەکانمت لێ دوورخستمەوە، قێزم لێ دەکەنەوە. گیراوم و دەربازبوونم بۆ نییە، | 8 |
Has alejado de mí a los amigos, me has hecho objeto de abominación para ellos; me encuentro encerrado, sin poder salir.
| بەهۆی ژێردەستەیی چاوم لە کزبوونە. ئەی یەزدان، بە درێژایی ڕۆژ هاوار بۆ تۆ دەکەم، دەستم لە تۆ پان دەکەمەوە. | 9 |
Mis ojos flaquean de miseria; clamo a Ti, Yahvé, todo el día, hacia Ti extiendo mis manos.
| ئایا کاری سەرسوڕهێنەر بۆ مردووان دەکەیت؟ یان ڕۆحەکان هەڵدەستنەوە ستایشت بکەن؟ | 10 |
¿Es que para los muertos haces tus maravillas, o se levantan los difuntos para alabarte?
| ئایا لەناو گۆڕ باسی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت دەکرێت، یان لە لەناوچوون باسی دڵسۆزییەکەت؟ | 11 |
¿Acaso en las sepulturas se proclama tu bondad, en la tierra de los muertos tu fidelidad?
| ئایا لە تاریکایی کارە سەرسوڕهێنەرەکانت دەناسرێت، یان لە خاکی لەبیرچوون ڕاستودروستیت؟ | 12 |
¿Se harán tus prodigios manifiestos en las tinieblas, y tu gracia en la tierra del olvido?
| ئەی یەزدان، هاوار بۆ تۆ دەهێنم، بەیانییان نوێژم بەرەو ڕووت دێت. | 13 |
Yo en cambio, Yahvé, te expreso mi clamor, y desde temprano te llega mi ruego.
| ئەی یەزدان، بۆچی گیانم ڕەت دەکەیتەوە، ڕووی خۆتم لێ دەشاریتەوە؟ | 14 |
¿Por qué, Yahvé, rechazas mi alma y escondes de mí tu faz?
| من لە منداڵییەوە کڵۆڵم و نزیکە مەرگم، بەرگەی ترسەکانی تۆم گرت و سەرم لێ شێوا. | 15 |
Soy miserable, y vivo muriendo desde niño; soporté tus terrores y ya no puedo más;
| تووڕەیی تۆ بەسەر مندا تێپەڕی، ترسی بەڵاکانی تۆ وێرانی کردم. | 16 |
tus iras pasaron sobre mí, y tus espantos me han anonadado.
| وەک لافاو بە درێژایی ڕۆژ دەوری داوم، لە هەموو لایەکەوە دەوری گرتووم. | 17 |
Me rodean como agua todo el día, me cercan todos juntos.
| دۆست و خۆشەویستەکانت لێ دوورخستمەوە، تاریکی بووە بە نزیکترین هاوڕێم. | 18 |
Has alejado de mí al amigo y al compañero, y mis familiares son las tinieblas.
