< زەبوورەکان 87 >

زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. گۆرانییەک. خودا لە کێوی پیرۆز بناغەکانی شارەکەی دانا، 1
A song. A psalm of the descendants of Korah. The Lord founded the city on his holy mountain.
یەزدان دەروازەکانی سییۆنی لە هەموو ماڵی یاقوب خۆشتر دەوێت. 2
Jerusalem is the city that the Lord loves more than any other city in Israel.
ئەی شاری خودا، بە شکۆمەندی باست کراوە: 3
Many wonderful things are said of you, city of God! (Selah)
«ئەوانەی دەمناسن ناویان دەهێنمەوە یادم، خەڵکی ڕاهەب و بابل لەنێویاندان، لەگەڵ فەلەستیە و سور و خەڵکی کوش، سەبارەت بە ئەوان دەگوترێت:”ئەم کەسە لە سییۆن لەدایک بووە.“» 4
I mention Egypt and Babylon as those who know me, and in addition Philistia, Tyre, and Ethiopia—“this man was born there.”
دەربارەی سییۆن دەگوترێ: «ئەمە و ئەوەی تێدا لەدایک بووە و خودای هەرەبەرز خۆی دەیچەسپێنێت.» 5
It will be said concerning Jerusalem, “Everyone was born there,” and the Most High will make it secure.
یەزدان لە پەڕتووکی گەلاندا تۆماری دەکات: «ئەمە لە سییۆن لەدایک بووە.» 6
When the Lord registers the nations, he will write, “They were born there.” (Selah)
سەماکەران گۆرانی دەڵێن: «هەموو سەرچاوەکانم لە تۆوەیە.» 7
Singers and dancers alike say, “Living here I am at home.”

< زەبوورەکان 87 >