< زەبوورەکان 85 >
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. ئەی یەزدان، تۆ لە زەوی خۆت ڕازیت، دیلەکانی یاقوبت گێڕاوەتەوە. | 1 |
Til Sangmesteren; af Koras Børn, en Psalme.
لە تاوانەکانی گەلەکەت خۆشبوویت، هەموو گوناهەکانیت داپۆشیوە. | 2 |
Herre! du har haft Velbehag til dit Land, du har ført Jakobs fangne Folk tilbage.
هەموو تووڕەیی خۆتت گرتەوە، لە جۆشانی تووڕەییت گەڕایتەوە. | 3 |
Du har borttaget dit Folks Misgerning, du har skjult al deres Synd. (Sela)
ئەی خودای ڕزگاریمان، بمانگەڕێنەوە، تووڕەیی خۆتمان لەسەر لابدە. | 4 |
Du har draget al din Harme tilbage, du har bortvendt din grumme Vrede.
ئایا هەتاهەتایە لێمان تووڕە دەبیت؟ نەوە دوای نەوە درێژە بە تووڕەییت دەدەیت؟ | 5 |
Hjælp os op igen, vor Frelses Gud! og tilintetgør din Fortørnelse imod os.
ئایا تۆ ناگەڕێیتەوە هەتا زیندوومان بکەیتەوە، بۆ ئەوەی گەلەکەت پێت شاد بێت؟ | 6 |
Vil du evindelig være vred paa os? vil du udstrække din Vrede fra Slægt til Slægt?
ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەتمان پیشان بدە، ڕزگاریی خۆتمان پێ ببەخشە. | 7 |
Vil du ikke gøre os levende igen, at dit Folk maa glæde sig i dig?
ئەوەی خودای پەروەردگار دەیڵێت، گوێی لێ دەگرم، چونکە بەڵێنی ئاشتی دەدات بە گەلەکەی و بۆ خۆشەویستانی، بەڵام با نەگەڕێنەوە سەر گێلایەتی. | 8 |
Herre! lad os se din Miskundhed og giv os din Frelse.
بێگومان ڕزگارییەکەی لەو کەسانە نزیکە کە لێی دەترسن، بۆ ئەوەی شکۆمەندییەکەی لە خاکی ئێمەدا نیشتەجێ بێت. | 9 |
Jeg vil høre, hvad Gud Herren tater; thi han skal tale Fred til sit Folk og til sine hellige, kun at de ikke vende tilbage til Daarlighed.
خۆشەویستی نەگۆڕ و ڕاستی بە یەک گەیشتوون، ڕاستودروستی و ئاشتی یەکتری ماچ دەکەن. | 10 |
Ja, hans Frelse er nær hos dem, som ham frygte, at Herlighed maa bo i vort Land.
ڕاستی لە زەوییەوە دەڕوێت و ڕاستودروستی لە ئاسمانەوە سەر دەردێنێت. | 11 |
Miskundhed og Sandhed møde hinanden; Retfærdighed og Fred kysse hinanden.
هەروەها یەزدان چاکە دەبەخشێت و زەوی ئێمەش دەغڵودان دەدات. | 12 |
Sandhed vokser op af Jorden, og Retfærdighed ser ned af Himmelen.
ڕاستودروستی لەپێشی دەڕوات، ڕێگای بۆ خۆش دەکات. | 13 |
Dertil skal Herren give det gode, og vort Land give sin Grøde. Retfærdighed gaa frem for hans Ansigt og sætte sine Trin paa hans Vej!