< زەبوورەکان 82 >

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات. 1
En psalm av Asaf. Gud står i gudaförsamlingen, mitt ibland gudarna håller han dom:
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟ 2
"Huru länge skolen I döma orätt och vara partiska för de ogudaktiga? (Sela)
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن. 3
Skaffen den arme och faderlöse rätt, given den betryckte och torftige rättvisa.
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن. 4
Befrien den arme och fattige, rädden honom från de ogudaktigas hand.
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن. 5
Men de veta intet och hava intet förstånd, de vandra i mörker; jordens alla grundvalar vackla.
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“ 6
Jag har väl sagt att I ären gudar och allasammans den Högstes söner;
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.» 7
men I måsten dock dö, såsom människor dö, och falla, likaväl som var furste faller."
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن. 8
Ja, stå upp, o Gud; håll dom över jorden, ty med arvsrätt råder du över alla folk.

< زەبوورەکان 82 >