< زەبوورەکان 82 >

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات. 1
Dios está en la congregación de Dios; en medio de los dioses juzga.
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟ 2
¿Hasta cuándo juzgaréis injustamente: y aceptaréis las personas de los impíos? (Selah)
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن. 3
Hacéd derecho al pobre y al huérfano: justificád al afligido y al menesteroso.
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن. 4
Librád al afligido y al menesteroso: librádle de mano de los impíos.
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن. 5
No saben, no entienden: andan en tinieblas, vacilan todos los cimientos de la tierra.
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“ 6
Yo dije, dioses sois vosotros; y todos vosotros hijos del Altísimo.
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.» 7
Empero como hombres moriréis: y como cualquiera de los tiranos caeréis.
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن. 8
Levántate o! Dios, juzga la tierra: porque tú heredarás en todas las naciones.

< زەبوورەکان 82 >