زەبوورەکان 82

1 زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

Ein Psalm Asaphs. Gott steht in der Gottesversammlung, inmitten der Götter richtet er:

2 «هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

«Wie lange wollt ihr ungerecht richten und die Person des Schuldigen ansehen? (Pause)

3 بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

Schafft dem Geringen und Verwaisten Recht, rechtfertigt den Elenden und Armen!

4 فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

Lasset den Geringen und Dürftigen frei, errettet ihn aus der Hand der Gottlosen!»

5 «نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

Aber sie wollen nichts merken und nichts verstehen, sondern wandeln in der Finsternis; es wanken alle Stützen des Landes!

6 «من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

Ich habe gesagt: «Ihr seid Götter und allzumal Kinder des Höchsten;

7 بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

dennoch sollt ihr sterben wie Menschen und fallen wie einer der Fürsten!»

8 خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.

Mache dich auf, o Gott, richte die Erde; denn du bist Erbherr über alle Nationen!