< زەبوورەکان 82 >

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات. 1
Ein Psalm Asaphs. Gott steht da in der Gottes-Versammlung, inmitten von Göttern hält er Gericht.
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟ 2
Wie lange wollt ihr ungerecht richten und für die Gottlosen Partei ergreifen? (Sela)
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن. 3
Führt die Sache der Geringen und Verwaisten; den Elenden und Dürftigen helft zum Recht!
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن. 4
Errettet die Geringen und Armen, befreit sie aus der Gewalt der Gottlosen!
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن. 5
Sie sind ohne Einsicht und ohne Verstand; in Finsternis gehen sie einher: es wanken alle Grundfesten der Erde.
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“ 6
Wohl habe ich gesagt: Ihr seid Götter und insgesamt Söhne des Höchsten:
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.» 7
“Wahrlich, wie Menschen sollt ihr sterben und wie einer der Oberen fallen!”
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن. 8
Auf, o Gott, richte die Erde; denn du bist Erbherr über alle Heiden!

< زەبوورەکان 82 >