< زەبوورەکان 82 >

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات. 1
God stands in the congregation of God. He judges among the gods.
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟ 2
How long will ye judge unjustly, and respect the persons of the wicked? (Selah)
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن. 3
Judge the poor man and the orphan. Do justice to the afflicted and destitute man.
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن. 4
Rescue the poor and needy man. Deliver from the hand of the wicked man.
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن. 5
They know not, nor do they understand. They walk to and fro in darkness. All the foundations of the earth are shaken.
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“ 6
I said, Ye are gods, and all of you sons of the Most High.
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.» 7
Nevertheless ye shall die like men, and fall like one of the rulers.
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن. 8
Arise, O God, judge the earth, for thou shall inherit all the nations.

< زەبوورەکان 82 >