زەبوورەکان 82

1 زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

Een lied van Asaf. God staat op in de goddelijke raad, Houdt gericht te midden der goden!

2 «هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

Hoelang nog zult gij onrechtvaardige vonnissen vellen, En voor de bozen partij blijven trekken?

3 بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

Neemt het op voor zwakken en wezen, Geef den geringe en verdrukte zijn recht:

4 فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

Redt den behoeftige en arme, En rukt ze uit de handen der bozen!

5 «نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

Maar ze hebben verstand noch begrip; ze tasten in duisternis rond, En brengen alle grondslagen der aarde aan het wankelen!

6 «من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

Ik had gezegd: Gij zijt goden, Zonen van den Allerhoogste, gij allen;

7 بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

Maar gij zult sterven als mensen, En als een der afgoden vallen!

8 خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.

Sta op, o God, en richt de aarde; Want alle volkeren behoren U toe!