زەبوورەکان 81

1 بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب.

Til sangmesteren, efter Gittit; av Asaf. Juble for Gud, vår styrke, rop med glede for Jakobs Gud!

2 ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە.

Stem i sang og la pauken lyde, den liflige citar tillikemed harpen!

3 لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان،

Støt i basun i måneden, ved fullmånen, på vår høitids dag!

4 چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە.

For det er en lov for Israel, en rett for Jakobs Gud.

5 لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین:

Han satte det til et vidnesbyrd i Josef da han drog ut gjennem Egyptens land. - Jeg hørte en røst som jeg ikke kjente:

6 «بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون.

Jeg fridde hans skulder fra byrden, hans hender slapp fri fra bærekurven.

7 لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە.

I nøden ropte du, og jeg fridde dig ut; jeg svarte dig, skjult i tordenskyen, jeg prøvde dig ved Meriba-vannene. (Sela)

8 ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت!

Hør, mitt folk, og jeg vil vidne for dig! Israel, o, at du vilde høre mig:

9 لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت.

Det skal ikke være nogen fremmed gud hos dig, og du skal ikke tilbede utlendingens gud.

10 من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم.

Jeg er Herren din Gud, som førte dig op av Egyptens land; lukk din munn vidt op, at jeg kan fylle den!

11 «بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست.

Men mitt folk hørte ikke min røst, og Israel vilde ikke lyde mig.

12 منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن.

Så lot jeg dem fare i sitt hjertes hårdhet, forat de skulde vandre i sine egne onde råd.

13 «خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر،

O, at mitt folk vilde høre mig, og at Israel vilde vandre på mine veier!

14 هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان!

Om en liten stund vilde jeg da ydmyke deres fiender og vende min hånd imot deres motstandere.

15 ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت.

De som hater Herren, skulde smigre for dem, og deres tid skulde vare evindelig.

16 باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.»

Og han skulde fø dem med den beste hvete, og jeg skulde mette dig med honning fra klippen.