< زەبوورەکان 81 >
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب. | 1 |
“To the chief musician upon Gittith; by Assaph.” Sing aloud unto God our strength: shout joyfully unto the God of Jacob.
ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە. | 2 |
Lift up psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان، | 3 |
Blow on the new moon the cornet, at the time appointed, on the day of our feast.
چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە. | 4 |
For this is a statute for Israel, an ordinance by the God of Jacob.
لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین: | 5 |
As a testimony in Joseph did he ordain it, when he went out over the land of Egypt. The language of one I had not known did I hear.
«بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون. | 6 |
I removed from the burden his shoulder: his hands left behind the burden-basket.
لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە. | 7 |
In distress thou didst call, and I delivered thee; I answered thee in the secret of the thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت! | 8 |
Hear, O my people, and I will give warning unto thee; O Israel, if thou wouldst but hearken unto me!
لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت. | 9 |
There shall not be among thee a foreign God; nor shalt thou bow thyself down to any strange God.
من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم. | 10 |
I am the Lord thy God, who have brought thee up out of the land of Egypt: open wide thy mouth, and I will fill it.
«بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست. | 11 |
But my people did not hearken to my voice; and Israel was not willing [to follow] me.
منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن. | 12 |
So I let them go in the stubbornness of their own hearts: and they walked in their own counsels.
«خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر، | 13 |
Oh that my people would hearken unto me, that Israel would walk in my ways!
هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان! | 14 |
In a little while would I subdue their enemies, and against their adversaries would I turn my hand.
ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت. | 15 |
The haters of the Lord should offer flattery unto him; but their time should endure for ever.
باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.» | 16 |
And he would feed him with the best of wheat: and out of the rock would I satisfy thee with honey.