< زەبوورەکان 81 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب. 1
“To the chief musician upon Gittith; by Assaph.” Sing aloud unto God our strength: shout joyfully unto the God of Jacob.
ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە. 2
Lift up psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان، 3
Blow on the new moon the cornet, at the time appointed, on the day of our feast.
چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە. 4
For this is a statute for Israel, an ordinance by the God of Jacob.
لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین: 5
As a testimony in Joseph did he ordain it, when he went out over the land of Egypt. The language of one I had not known did I hear.
«بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون. 6
I removed from the burden his shoulder: his hands left behind the burden-basket.
لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە. 7
In distress thou didst call, and I delivered thee; I answered thee in the secret of the thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت! 8
Hear, O my people, and I will give warning unto thee; O Israel, if thou wouldst but hearken unto me!
لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت. 9
There shall not be among thee a foreign God; nor shalt thou bow thyself down to any strange God.
من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم. 10
I am the Lord thy God, who have brought thee up out of the land of Egypt: open wide thy mouth, and I will fill it.
«بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست. 11
But my people did not hearken to my voice; and Israel was not willing [to follow] me.
منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن. 12
So I let them go in the stubbornness of their own hearts: and they walked in their own counsels.
«خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر، 13
Oh that my people would hearken unto me, that Israel would walk in my ways!
هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان! 14
In a little while would I subdue their enemies, and against their adversaries would I turn my hand.
ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت. 15
The haters of the Lord should offer flattery unto him; but their time should endure for ever.
باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.» 16
And he would feed him with the best of wheat: and out of the rock would I satisfy thee with honey.

< زەبوورەکان 81 >