زەبوورەکان 81
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب. | 1 |
Til Sangmesteren; til Githith; af Asaf.
| ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە. | 2 |
Synger med Fryd for Gud, vor Styrke, raaber med Glæde for Jakobs Gud!
| لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان، | 3 |
Istemmer Lovsang, og giver Trommen, den liflige Harpe med Psalteren hid!
| چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە. | 4 |
Blæser i Trompeten ved Nymaane, ved Fuldmaane, til vor Højtidsdag!
| لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین: | 5 |
Thi den er en Skik i Israel, en Lov for Jakobs Gud.
| «بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون. | 6 |
Den satte han til et Vidnesbyrd i Josef, der han drog ud imod Ægyptens Land; jeg hørte en Røst, som jeg ikke kendte:
| لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە. | 7 |
„Jeg tog Byrden bort fra hans Skuldre, hans Hænder bleve befriede fra Bærekurven.
| ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت! | 8 |
Du paakaldte i Nøden, og jeg udfriede dig; jeg bønhørte dig fra Tordenskyens Skjul, jeg prøvede dig ved Meriba Vande. (Sela)
| لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت. | 9 |
Hør, mit Folk! og jeg vil vidne imod dig; Israel! gid du vilde høre mig.
| من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم. | 10 |
Der skal ingen fremmed Gud være hos dig, og du skal ikke tilbede andre Folks Gud.
| «بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست. | 11 |
Jeg er Herren din Gud, som førte dig op fra Ægyptens Land; lad din Mund vidt op, og jeg vil fylde den.
| منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن. | 12 |
Men mit Folk hørte ikke min Røst, og Israel vilde ikke tjene mig.
| «خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر، | 13 |
Og jeg lod dem fare i deres Hjertes Stivhed; de vandrede efter deres egne Raad.
| هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان! | 14 |
Gid mit Folk vilde høre mig! gid Israel vilde vandre paa mine Veje!
| ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت. | 15 |
Da vilde jeg om et lidet ydmyge deres Fjender og vende min Haand imod deres Modstandere.
| باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.» | 16 |
De, som hade Herren, skulde smigre for det, og deres Tid skulde vare evindelig. Og jeg skulde bespise det med den bedste Hvede, ja, jeg vilde mætte dig med Honning af en Klippe‟.
