< زەبوورەکان 80 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئاوازی گوڵی سەوسەنی پەیمان. بۆ ئاساف، زەبوورێک. ئەی شوانی ئیسرائیل، گوێ ڕادێرە، ئەی ڕابەری یوسف وەک مێگەل، ئەی ئەوەی لەنێوان کەڕوبەکان لەسەر تەخت دانیشتوویت، بدرەوشێوە 1
Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
لەبەردەم ئەفرایم و بنیامین و مەنەشە. پاڵەوانیێتی خۆت دەربخە، بۆ ڕزگاریی ئێمە وەرە. 2
Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
ئەی خودایە، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. 3
Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، هەتا کەی لەسەر نوێژی گەلەکەت تووڕە دەبیت؟ 4
Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
تۆ نانی فرمێسکت دەرخوارد داون، فرمێسکت پڕ بە پێوانە پێ نۆشیون. 5
Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
دەمانکەیتە مایەی ناکۆکی لەلای دراوسێکانمان، ناحەزانمان لەناو خۆیان پێمان پێدەکەنن. 6
Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
ئەی خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. 7
Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
دار مێوێکت لە میسرەوە گواستەوە، نەتەوەکانت وەدەرنا و چاندت. 8
Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
خاکت بۆ ئامادە کرد، ڕەگ و ڕیشەیت داکوتا، زەوی پڕکرد. 9
Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
سێبەرەکەی چیاکانی داپۆشی، چڵەکانی ئورزە گەورەکان. 10
Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
لقی هەتا دەریا هاویشت، پۆپکەکانی بۆ دەم ڕووبار. 11
Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
بۆچی شووراکانیت ڕووخاند تاکو هەر ڕێبوارێک لێی بکاتەوە؟ 12
Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
بەرازی دارستان وێرانی دەکات، زیندەوەرەکانی کێڵگە لەسەری دەلەوەڕێن. 13
Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
ئەی خودای سوپاسالار بمانگەڕێنەوە! لە ئاسمانەوە سەیر بکە و ببینە! ئەم دار مێوە بەسەربکەوە، 14
Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
ئەو قەدەی دەستی ڕاستت چاندوویەتی، ئەو کوڕەی بۆ خۆت بەهێزت کردووە. 15
og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
سووتاوە و بە ئاگر بڕاوەتەوە، بە سەرزەنشتی ڕووی تۆ گەلەکەت لەناودەچێت. 16
Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
با دەستت لەسەر مرۆڤی دەستە ڕاستت بێت، لەسەر ئەو کوڕەی مرۆڤ بۆ خۆت بەهێزت کردووە. 17
Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
ئینجا لێت هەڵناگەڕێینەوە، بمانژیێنەوە و بە ناوی تۆوە نزا دەکەین. 18
so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە! ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. 19
Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

< زەبوورەکان 80 >