< زەبوورەکان 80 >
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئاوازی گوڵی سەوسەنی پەیمان. بۆ ئاساف، زەبوورێک. ئەی شوانی ئیسرائیل، گوێ ڕادێرە، ئەی ڕابەری یوسف وەک مێگەل، ئەی ئەوەی لەنێوان کەڕوبەکان لەسەر تەخت دانیشتوویت، بدرەوشێوە | 1 |
To the chief Musician upon Shoshannimeduth, A Psalm of Asaph. Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest between the cherubim, shine forth.
لەبەردەم ئەفرایم و بنیامین و مەنەشە. پاڵەوانیێتی خۆت دەربخە، بۆ ڕزگاریی ئێمە وەرە. | 2 |
Before Ephraim and Benjamin and Manasseh stir up thy strength, and come and save us.
ئەی خودایە، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. | 3 |
Restore us again, O God, and cause thy face to shine; and we shall be saved.
ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، هەتا کەی لەسەر نوێژی گەلەکەت تووڕە دەبیت؟ | 4 |
O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?
تۆ نانی فرمێسکت دەرخوارد داون، فرمێسکت پڕ بە پێوانە پێ نۆشیون. | 5 |
Thou feedest them with the bread of tears; and givest them tears to drink in great measure.
دەمانکەیتە مایەی ناکۆکی لەلای دراوسێکانمان، ناحەزانمان لەناو خۆیان پێمان پێدەکەنن. | 6 |
Thou makest us a strife to our neighbours: and our enemies laugh among themselves.
ئەی خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. | 7 |
Restore us again, O God of hosts, and cause thy face to shine; and we shall be saved.
دار مێوێکت لە میسرەوە گواستەوە، نەتەوەکانت وەدەرنا و چاندت. | 8 |
Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.
خاکت بۆ ئامادە کرد، ڕەگ و ڕیشەیت داکوتا، زەوی پڕکرد. | 9 |
Thou didst prepare room before it, and didst cause it to take deep root, and it filled the land.
سێبەرەکەی چیاکانی داپۆشی، چڵەکانی ئورزە گەورەکان. | 10 |
The hills were covered with its shadow, and its boughs were like the goodly cedars.
لقی هەتا دەریا هاویشت، پۆپکەکانی بۆ دەم ڕووبار. | 11 |
She sent out her boughs to the sea, and her branches to the river.
بۆچی شووراکانیت ڕووخاند تاکو هەر ڕێبوارێک لێی بکاتەوە؟ | 12 |
Why hast thou then broke down her hedges, so that all they who pass by the way do pluck her?
بەرازی دارستان وێرانی دەکات، زیندەوەرەکانی کێڵگە لەسەری دەلەوەڕێن. | 13 |
The boar from the forest doth waste it, and the wild beast of the field doth devour it.
ئەی خودای سوپاسالار بمانگەڕێنەوە! لە ئاسمانەوە سەیر بکە و ببینە! ئەم دار مێوە بەسەربکەوە، | 14 |
Return, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine;
ئەو قەدەی دەستی ڕاستت چاندوویەتی، ئەو کوڕەی بۆ خۆت بەهێزت کردووە. | 15 |
And the vineyard which thy right hand planted, and the branch that thou madest strong for thyself.
سووتاوە و بە ئاگر بڕاوەتەوە، بە سەرزەنشتی ڕووی تۆ گەلەکەت لەناودەچێت. | 16 |
It is burnt with fire, it is cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.
با دەستت لەسەر مرۆڤی دەستە ڕاستت بێت، لەسەر ئەو کوڕەی مرۆڤ بۆ خۆت بەهێزت کردووە. | 17 |
Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou madest strong for thyself.
ئینجا لێت هەڵناگەڕێینەوە، بمانژیێنەوە و بە ناوی تۆوە نزا دەکەین. | 18 |
So will we not go back from thee: revive us, and we will call upon thy name.
ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە! ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت. | 19 |
Restore us again, O LORD God of hosts, cause thy face to shine; and we shall be saved.