< زەبوورەکان 8 >
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. زەبوورێکی داود. ئەی یەزدانی پەروەردگارمان، ناوت لە سەراپای زەویدا چەند شکۆدارە! تۆ شکۆمەندی خۆتت خستووەتە سەرووی ئاسمان. | 1 |
(Til sangmesteren. Al-haggittit. En salme af David.) HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord du, som bredte din Højhed ud over Himlen!
بە ستایشی منداڵان و شیرەخۆران هێزت بۆ خۆت دامەزراندووە لە دژی ناحەزەکانت، هەتا دوژمنە تۆڵەسێنەرەکانی پێ دەمکوت بکەیتەوە. | 2 |
Af spædes og diendes Mund har du rejst dig et Værn for dine Modstanderes Skyld, for at bringe til Tavshed Fjende og Hævner.
کاتێک تەماشای ئاسمانت دەکەم، کە پەنجەکانی تۆ دروستی کردووە، مانگ و ئەستێرەکان، کە تۆ لەوێ داتناون، | 3 |
Når jeg ser din Himmel, dine Fingres Værk, Månen og Stjernerne, som du skabte,
مرۆڤ چییە تاکو بیری لێ بکەیتەوە؟ کوڕی مرۆڤ چییە تاکو بایەخی پێبدەیت؟ | 4 |
hvad er da et Menneske, at du kommer ham i Hu, et Menneskebarn, at du tager dig af ham?
کەمێک لە فریشتەکانت بە کەمتر دانا و تاجی شکۆ و ڕێزت خستە سەری. | 5 |
Du gjorde ham lidet ringere end Gud. med Ære og Herlighed kroned du ham;
دەسەڵاتت داوەتێ بەسەر هەموو دەستکردی خۆتدا، تۆ هەموو شتێکت خستووەتە ژێر پێی ئەو: | 6 |
du satte ham over dine Hænders Værk, alt lagde du under hans Fødder,
هەموو مەڕ و مانگاکان، هەروەها ئاژەڵی کێوی، | 7 |
Småkvæg og Okser til Hobe, ja, Markens vilde Dyr,
باڵندەی ئاسمان و ماسی دەریا و هەرچی لەناو دەریادا دەژی. | 8 |
Himlens Fugle og Havets Fisk, alt, hvad der farer ad Havenes Stier.
ئەی یەزدانی پەروەردگارمان، ناوت لە سەراپای زەویدا چەند شکۆدارە! | 9 |
HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord!