< زەبوورەکان 78 >
هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم. | 1 |
Escucha, oh mi pueblo, a mi ley; deja que tus oídos se inclinen a las palabras de mi boca.
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم. | 2 |
Abriendo mi boca voy a dar una historia, incluso los dichos oscuros de los viejos tiempos;
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین. | 3 |
Que han venido a nuestro oído y a nuestro conocimiento, tal como nos fueron dados por nuestros padres.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی. | 4 |
No los mantendremos en secreto de nuestros hijos; aclararemos a la generación venidera las alabanzas del Señor y su fortaleza, y las grandes obras de asombro que ha hecho.
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن، | 5 |
Puso un testigo en Jacob, e hizo una ley en Israel; que él dio a nuestros padres para que pudieran darles conocimiento de ellos a sus hijos;
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن. | 6 |
Para que la generación venidera pueda tener conocimiento de ellos, incluso de los hijos del futuro, que les den a conocer a sus hijos;
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن، | 7 |
Para que pongan su esperanza en Dios, y no dejen que las obras de Dios se salgan de sus mentes, sino que guarden sus leyes;
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو. | 8 |
y no sean como sus padres, una generación dura e incontrolada; una generación cuyo corazón era duro, cuyo espíritu no era fiel a Dios.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە. | 9 |
Los hijos de Efraín, armados con arcos, volvieron las espaldas en el día de la pelea.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە. | 10 |
No fueron gobernados por la palabra de Dios, y no quisieron ir en el camino de su ley;
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون. | 11 |
Dejaron sus obras fuera de su memoria, y las maravillas que les había hecho ver.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن. | 12 |
Hizo grandes obras delante de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Zoán.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت. | 13 |
El mar fue cortado en dos para que pudieran pasar; las aguas se juntaron de lado a lado.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر. | 14 |
Durante el día los guiaba en la nube, y durante toda la noche con una luz de fuego.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت. | 15 |
Las rocas del desierto fueron quebradas por su poder, y él les dio a beber como de las aguas profundas.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە. | 16 |
Hizo salir arroyos de la peña; y las aguas descender como ríos.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان. | 17 |
Y siguieron pecando contra él aún más, apartándose del Altísimo en el desierto;
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو. | 18 |
Probando a Dios en sus corazones, pidiendo carne por su deseo.
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟ | 19 |
Dijeron palabras crueles contra Dios, diciendo: ¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟» | 20 |
Mira, la roca fue cortada por su poder, por lo que el agua salió corriendo, y arroyos desbordantes; ¿él puede darnos pan? ¿es capaz de obtener carne para su gente?
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل، | 21 |
Así que estas cosas vinieron a oídos del Señor, y él se enojó; y se encendió un fuego contra Jacob, y vino la ira contra Israel;
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست. | 22 |
Porque no tenían fe en Dios, ni esperanza en su salvación.
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە، | 23 |
Y dio órdenes a las nubes en lo alto, y las puertas del cielo estaban abiertas;
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان. | 24 |
Y envió como lluvia de maná, y les dio el grano del cielo.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون. | 25 |
El hombre tomó parte en el alimento de los ángeles; les envió carne en toda su medida.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد. | 26 |
Envió un viento del este del cielo, impulsando el viento del sur con su poder.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار. | 27 |
Envió carne sobre ellos como el polvo, y aves emplumadas como la arena del mar,
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان. | 28 |
Y él dejó que baje a su lugar de descanso, alrededor de sus tiendas.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان. | 29 |
Así que tenían comida y estaban llenos; porque él les dio su deseo;
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو، | 30 |
Pero no se apartaron de sus deseos; y mientras la comida todavía estaba en sus bocas,
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست. | 31 |
Vino sobre ellos la ira de Dios, y mató a los más robustos, y acabó con los jóvenes de Israel.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد. | 32 |
Por todo esto siguieron pecando aún más, y no tuvieron fe en sus grandes maravillas.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان. | 33 |
Así que sus días fueron desperdiciados como un aliento, y sus años en problemas.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای. | 34 |
Cuando les mandó la muerte, lo buscaron; entonces se volvían a él buscándolo con cuidado;
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە. | 35 |
Entonces se acordaban que Dios era su Roca, y el Dios Altísimo su salvador.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن. | 36 |
Pero sus labios y lengua le eran falsos;
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی. | 37 |
Y sus corazones no estaban bien con él, y no guardaron su pacto con él.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت. | 38 |
Pero él, lleno de piedad, tiene perdón por el pecado, y no pone fin al hombre: frecuentemente retracta su ira, y no se enoja violentamente.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە. | 39 |
Así que tuvo en cuenta que ellos eran solo carne; un aliento que se va rápidamente, y no volverá.
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد. | 40 |
¡Con qué frecuencia iban contra él en el desierto. y le daban motivo de aflicción en el desierto!
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد. | 41 |
Otra vez pusieron a Dios a prueba, y le dieron dolor al Santo de Israel.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە. | 42 |
No tuvieron en cuenta el trabajo de su mano, ni el día en que los quitó del poder de sus enemigos;
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد. | 43 |
cómo hizo sus señales en Egipto, y sus maravillas en el campo de Zoán;
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە. | 44 |
De modo que sus ríos se convirtieron en sangre, y no pudieron beber de sus arroyos.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن. | 45 |
Envió diferentes tipos de moscas entre ellos, envenenando su carne; y ranas para su destrucción.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە. | 46 |
El dio el aumento de sus campos a los gusanos, los frutos de su industria a los saltamontes.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن. | 47 |
Envió hielo para la destrucción de sus vides; sus árboles fueron dañados por el frío glacial.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە. | 48 |
Hielo fue llovido sobre su ganado; tormentas eléctricas enviaron destrucción entre las bandadas.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی. | 49 |
Envió sobre ellos el ardor de su ira, su amargo disgusto, y liberó ángeles malvados entre ellos.
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد. | 50 |
Dejó que su ira se saliera con la suya; él no retuvo su alma de la muerte, sino que dio su vida a la enfermedad.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام. | 51 |
Él dio a la destrucción a todos los primeros hijos de Egipto; los primeros frutos de su fuerza en las tiendas de Cam;
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن. | 52 |
Pero él tomó a su pueblo como ovejas, y los guió en la tierra desolada como un rebaño.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین. | 53 |
Los llevó a salvo para que no tuvieran miedo; pero sus enemigos estaban cubiertos por el mar.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا. | 54 |
Y él fue su guía a su tierra santa, hasta el monte que su diestra había hecho suyo;
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد. | 55 |
Expulsando naciones delante de ellos, marcando la línea de su herencia, y dando a las personas de Israel sus tiendas para un lugar de descanso.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد. | 56 |
Pero ellos se amargaron contra el Dios Altísimo, lo probaron y no guardaron sus leyes;
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک. | 57 |
Sus corazones se volvieron atrás y falsos como sus padres; fueron convertidos a un lado como un arco retorcido.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند. | 58 |
Le enojaron con sus altares paganos; adorando ídolos, lo provocaron a celos.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە. | 59 |
Cuando esto llegó a oídos de Dios, se enojó mucho y abandonó a Israel por completo;
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو. | 60 |
Y se fué del lugar santo en Silo, la tienda que había puesto entre los hombres;
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی. | 61 |
Y permitió que sus enemigos capturaran él símbolo de su poder y gloria.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو. | 62 |
Él entregó a su pueblo a la espada, y se enojó con su pueblo.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا. | 63 |
Sus jóvenes fueron quemados en el fuego; y sus vírgenes no fueron alabadas en la canción de la novia.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا. | 64 |
Sus sacerdotes fueron muertos a espada, y sus viudas no lloraron por ellos.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە. | 65 |
Entonces el Señor era como el que se despierta del sueño, y como un hombre fuerte que clama por el vino.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی. | 66 |
Sus enemigos fueron rechazados por sus golpes y avergonzados para siempre.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد، | 67 |
Y puso la tienda de José a un lado, y no tomó la tribu de Efraín;
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت. | 68 |
Pero él tomó la tribu de Judá para sí, y el monte de Sión, en el cual tuvo placer.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی. | 69 |
E hizo su lugar santo como el alto cielo, como la tierra que él fija para siempre.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا. | 70 |
Tomó a David para que fuera su siervo, y lo llevó del lugar de las ovejas;
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی. | 71 |
De cuidar las ovejas que daban leche, lo llevó a dar de comer a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن. | 72 |
Y David cuido del pueblo de Dios. Los cuido y dirigió con mano hábil y corazón sincero.