< زەبوورەکان 78 >
هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم. | 1 |
Un salmo (masquil) de Asaf. Escucha, pueblo mío, lo que tengo para enseñarte. Escucha lo que vengo a decirte.
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم. | 2 |
Te enseñaré dichos sabios; y te explicaré misterios del pasado
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین. | 3 |
que he escuchado antes y sobre los cuales he reflexionado. Son historias de nuestros antepasados que han sido transmitidas por generaciones.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی. | 4 |
No las ocultaremos de nuestros hijos. Le contaremos a la siguiente generación sobre las maravillas que Dios ha hecho; sobre su poder y grandes obras.
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن، | 5 |
Él entregó sus leyes a los descendientes de Jacob; dio sus instrucciones al pueblo de Israel. Él ordenó a nuestros padres para que las enseñaran a sus hijos,
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن. | 6 |
a fin de que la siguiente generación—los que aún no habían nacido—entendieran y crecieran para enseñar a sus hijos.
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن، | 7 |
De esta forma debían mantener su fe en Dios y no olvidar lo que Dios ha hecho, así como seguir sus mandamientos.
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو. | 8 |
Para que no fueran como sus antepasados, una generación terca y rebelde que carecía de fe y fidelidad.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە. | 9 |
Los soldados de Efraín, aunque estaban armados con arcos, huyeron el día de la batalla.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە. | 10 |
No cumplieron el pacto de Dios, y se negaron a seguir sus leyes.
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون. | 11 |
Ignoraronl lo que Dios había hecho, y las maravillas que les había mostrado antes:
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن. | 12 |
los milagros que había hecho por sus antepasados en Zoán, en Egipto.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت. | 13 |
Él dividió el mar en dos y los condujo a través de él, manteniendo las aguas como muros a cada lado.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر. | 14 |
Él los guiaba con una nube en el día, y de noche con una nube de fuego.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت. | 15 |
Partió las rocas en el desierto para darle agua abundante a su pueblo. Aguas profundas como el océano.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە. | 16 |
¡Él hizo que de las piedras fluyera agua como un río!
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان. | 17 |
Pero ellos siguieron pecando contra él, rebelándose contra el Altísimo mientras andaban por el desierto.
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو. | 18 |
Deliberadamente provocaban a Dios, exigiendo las comidas que tanto anhelaban.
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟ | 19 |
Insultaron a Dios diciendo: “¿Puede Dios darnos comida aquí en el desierto?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟» | 20 |
Si bien puede golpear una roca y hacer que de ellas fluya agua como corrientes de río, ¿puede acaso darnos pan? ¿Puede darnos carne?”
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل، | 21 |
Cuando el Señor oyó esto, se enojó mucho, y el fuego de su enojo se encendió contra los descendientes de Jacob, el pueblo de Israel,
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست. | 22 |
porque ellos no creyeron en Dios y no confiaron en que podía cuidar de ellos.
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە، | 23 |
Tanto fue su enojo que ordenó a los cielos se abrieran,
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان. | 24 |
e hizo llover maná del cielo, dándoles así pan celestial.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون. | 25 |
Los seres humanos comieron del pan que comen los ángeles. Y les dio más que suficiente.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد. | 26 |
Luego hizo soplar un viento desde el Este, y por su poder también hizo soplar el viento que viene del Sur.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار. | 27 |
Hizo llover carne como tan abundante como el polvo. Las aves eran muchas, como la arena de la playa.
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان. | 28 |
E hizo caer las aves en medio del campamento, y alrededor de sus carpas.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان. | 29 |
Y comieron hasta que se saciaron. Les dio la comida que tanto deseaban.
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو، | 30 |
Pero antes de saciar su apetito, mientras aún masticaban la carne,
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست. | 31 |
Dios se enojó con ellos e hizo morir a los hombres más fuertes, derribándolos en plena juventud.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد. | 32 |
A pesar de esto, siguieron pecando. A pesar de los milagros, se negaban a creer en él.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان. | 33 |
Así que apagó sus vidas vanas, e hizo que terminaran sus años con horror.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای. | 34 |
Cuando Dios comenzó a matarlos, volvieron con oraciones a él, arrepentidos de su pecado.
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە. | 35 |
Se acordaron de que Dios era su roca, que el Dios Altísimo era su salvador.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن. | 36 |
Entonces lo comenzaron adular de labios para afuera, pero solo mentían.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی. | 37 |
En sus corazones no eran sinceros y no guardaron el pacto que tenían con él.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت. | 38 |
Pero por su compasión él perdonó su pecado y no los destruyó. Muchas veces contuvo su enojo y no desató toda su furia.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە. | 39 |
Dios recordó que eran simples mortales, y que eran como el viento que se va y no regresa.
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد. | 40 |
Cuántas veces se rebelaron contra él en el desierto, causándole tristeza.
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد. | 41 |
Una y otra vez provocaron a Dios, causando dolor al Santo de Israel.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە. | 42 |
Olvidaron la fuerza con la que él los rescató de sus opresores,
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد. | 43 |
haciendo milagros en Egipto, y maravillas en la llanura de Zoán.
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە. | 44 |
Allí convirtió sus ríos y fuentes de agua en sangre, de modo que nadie podía beber de ellos.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن. | 45 |
Envió moscas para destruirlos, y ranas para que los arruinaran.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە. | 46 |
Dio sus cultivos a las langostas, y todo el fruto de su trabajo fue devorado por ellas.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن. | 47 |
Destruyó sus viñedos con granizo, y sus higueras con aguanieve.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە. | 48 |
Dejó su ganado a merced del granizo y sus animales fueron destruidos por relámpagos.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی. | 49 |
Envió sobre ellos su ira feroz: Rabia, hostilidad y agonía. Por ello envió un grupo de ángeles destructores.
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد. | 50 |
Desató su ira sobre ellos y no los salvó de la muerte, sino que los dejó morir por causa de esta plaga.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام. | 51 |
Entonces mató al hijo mayor de cada familia en Egipto, todos los que habían sido concebidos como primogénitos en las carpas de Ham.
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن. | 52 |
Pero a su pueblo guió como ovejas, y los condujo como un rebaño en el desierto.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین. | 53 |
Los llevó a un lugar seguro, y no tuvieron nada que temer. Ahogó a sus enemigos en el mar.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا. | 54 |
Los llevó hasta la frontera de su tierra santa, a esta tierra montañosa que había conquistado para ellos.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد. | 55 |
A las naciones infieles las expulsaba a su paso. Dividió la tierra para que la hicieran suya. Estableció las tribus de Israel en sus carpas.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد. | 56 |
Pero ellos siguieron provocando al Altísimo, siendo rebeldes contra él. No siguieron sus enseñanzas.
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک. | 57 |
Así como sus antiguos padres se alejaron de Dios y fueron infieles a él, tan torcidos como un arco doblado que no sirve.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند. | 58 |
Provocaron su ira con sus altares paganos y despertaron su celo con sus ídolos.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە. | 59 |
Cuando Dios escuchó que adoraban a otros dioses se enfureció y rechazó por completo a Israel.
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو. | 60 |
Entonces abandonó su lugar en Siloé, el Tabernáculo en el que vivía en medio del pueblo.
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی. | 61 |
Además entregó el arca de su poder, dejando que manos enemigas la tomaran.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو. | 62 |
Entregó a su pueblo y permitió que lo masacraran a espada, pues estaba furioso con su pueblo escogido.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا. | 63 |
Sus hombres más jóvenes fueron quemados, y las mujeres jóvenes no lograron cantar sus cánticos de bodas.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا. | 64 |
Sus sacerdotes fueron asesinados con espadas y sus viudas no pudieron hacer duelo por ellos.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە. | 65 |
Entonces el Señor reaccionó como si hubiera despertado del sueño, como un guerrero que se despierta después de embriagarse con vino.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی. | 66 |
Venció a sus enemigos, atacándolos por la espalda y exponiéndolos a vergüenza eterna.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد، | 67 |
Rechazó a los descendientes de José y no elegió más a la tribu de Eraín.
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت. | 68 |
En su lugar eligió a la tribu de Judá y al Monte de Sión, al cual amaba.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی. | 69 |
Allí construyó su santuario, tan alto como el cielo, y lo puso allí en esa tierra para que existiera eternamente.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا. | 70 |
Eligió a su siervo David, tomándolo de entre los rediles de ovejas,
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی. | 71 |
y lo llevó de cuidar ovejas y corderos, a ser un pastor de los descendientes de Jacob, el pueblo especial de Dios: Israel.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن. | 72 |
Como un pastor cuidó de ellos con sincera devoción, y los condujo con manos hábiles.