< زەبوورەکان 78 >
هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم. | 1 |
Cantico di Asaf. Ascolta, popolo mio, il mio insegnamento; porgete gli orecchi alle parole della mia bocca!
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم. | 2 |
Io aprirò la mia bocca per proferir parabole, esporrò i misteri de’ tempi antichi.
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین. | 3 |
Quel che noi abbiamo udito e conosciuto, e che i nostri padri ci hanno raccontato,
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی. | 4 |
non lo celeremo ai loro figliuoli; diremo alla generazione avvenire le lodi dell’Eterno, e la sua potenza e le maraviglie ch’egli ha operato.
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن، | 5 |
Egli stabilì una testimonianza in Giacobbe, e pose una legge in Israele, ch’egli ordinò ai nostri padri di far conoscere ai loro figliuoli,
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن. | 6 |
perché fossero note alla generazione avvenire, ai figliuoli che nascerebbero, i quali alla loro volta le narrerebbero ai loro figliuoli,
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن، | 7 |
ond’essi ponessero in Dio la loro speranza e non dimenticassero le opere di Dio, ma osservassero i suoi comandamenti;
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو. | 8 |
e non fossero come i loro padri, una generazione caparbia e ribelle, una generazione dal cuore incostante, e il cui spirito non fu fedele a Dio.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە. | 9 |
I figliuoli di Efraim, gente di guerra, buoni arcieri, voltaron le spalle il dì della battaglia.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە. | 10 |
Non osservarono il patto di Dio, e ricusarono di camminar secondo la sua legge;
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون. | 11 |
e dimenticarono le sue opere e i prodigi ch’egli avea loro fatto vedere.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن. | 12 |
Egli avea compiuto maraviglie in presenza de’ loro padri, nel paese d’Egitto, nelle campagne di Zoan.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت. | 13 |
Fendé il mare e li fece passare, e fermò le acque come in un mucchio.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر. | 14 |
Di giorno li guidò con una nuvola, e tutta la notte con una luce di fuoco.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت. | 15 |
Schiantò rupi nel deserto, e li abbeverò copiosamente, come da gorghi.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە. | 16 |
Fece scaturire ruscelli dalla roccia e ne fece scender dell’acque a guisa di fiumi.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان. | 17 |
Ma essi continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi contro l’Altissimo, nel deserto;
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو. | 18 |
e tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo a lor voglia.
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟ | 19 |
E parlarono contro Dio, dicendo: Potrebbe Dio imbandirci una mensa nel deserto?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟» | 20 |
Ecco, egli percosse la roccia e ne colarono acque, ne traboccaron torrenti; potrebb’egli darci anche del pane, e provveder di carne il suo popolo?
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل، | 21 |
Perciò l’Eterno, avendoli uditi, s’adirò fieramente, e un fuoco s’accese contro Giacobbe, e l’ira sua si levò contro Israele,
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست. | 22 |
perché non aveano creduto in Dio, né avevano avuto fiducia nella sua salvazione;
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە، | 23 |
eppure egli comandò alle nuvole di sopra, e aprì le porte del cielo,
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان. | 24 |
e fece piover su loro manna da mangiare, e dette loro del frumento del cielo.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون. | 25 |
L’uomo mangiò del pane dei potenti; egli mandò loro del cibo a sazietà.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد. | 26 |
Fece levare in cielo il vento orientale, e con la sua potenza addusse il vento di mezzodì;
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار. | 27 |
fece piover su loro della carne come polvere, degli uccelli alati, numerosi come la rena del mare;
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان. | 28 |
e li fece cadere in mezzo al loro campo, d’intorno alle loro tende.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان. | 29 |
Così essi mangiarono e furon ben satollati, e Dio mandò loro quel che aveano bramato.
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو، | 30 |
Non si erano ancora distolti dalle loro brame, avevano ancora il loro cibo in bocca,
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست. | 31 |
quando l’ira di Dio si levò contro loro, e ne uccise tra i più fiorenti, e abbatté i giovani d’Israele.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد. | 32 |
Con tutto ciò peccarono ancora, e non credettero alle sue maraviglie.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان. | 33 |
Ond’egli consumò i loro giorni in vanità, e i loro anni in ispaventi.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای. | 34 |
Quand’ei li uccideva, essi lo ricercavano e tornavano bramosi di ritrovare Iddio;
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە. | 35 |
e si ricordavano che Dio era la loro ròcca, l’Iddio altissimo il loro redentore.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن. | 36 |
Essi però lo lusingavano con la loro bocca, e gli mentivano con la loro lingua.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی. | 37 |
Il loro cuore non era diritto verso lui, e non eran fedeli al suo patto.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت. | 38 |
Ma egli, che è pietoso, che perdona l’iniquità e non distrugge il peccatore, più volte rattenne la sua ira, e non lasciò divampare tutto il suo cruccio.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە. | 39 |
Ei si ricordò ch’essi erano carne, un fiato che passa e non ritorna.
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد. | 40 |
Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, e lo contristarono nella solitudine!
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد. | 41 |
E tornarono a tentare Iddio e a provocare il Santo d’Israele.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە. | 42 |
Non si ricordaron più della sua mano, del giorno in cui egli li liberò dal nemico,
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد. | 43 |
quando operò i suoi miracoli in Egitto, e i suoi prodigi nelle campagne di Zoan;
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە. | 44 |
mutò i loro fiumi in sangue, e i loro rivi in guisa che non potean più bere;
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن. | 45 |
mandò contro loro mosche velenose che li divoravano, e rane che li distruggevano;
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە. | 46 |
dette il loro raccolto ai bruchi e la loro fatica alle locuste;
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن. | 47 |
distrusse le loro vigne con la gragnuola e i loro sicomori coi grossi chicchi d’essa;
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە. | 48 |
abbandonò il loro bestiame alla grandine e le lor gregge ai fulmini.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی. | 49 |
Scatenò su loro l’ardore del suo cruccio, ira, indignazione e distretta, una torma di messaggeri di malanni.
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد. | 50 |
Dette libero corso alla sua ira; non preservò dalla morte la loro anima, ma abbandonò la loro vita alla pestilenza.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام. | 51 |
Percosse tutti i primogeniti d’Egitto, le primizie del vigore nelle tende di Cham;
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن. | 52 |
ma fece partire il suo popolo a guisa di pecore, e lo condusse a traverso il deserto come una mandra.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین. | 53 |
Lo guidò sicuramente sì che non ebbero da spaventarsi, mentre il mare inghiottiva i loro nemici.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا. | 54 |
Li fece arrivare alla sua santa frontiera, alla montagna che la sua destra avea conquistato.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد. | 55 |
Scacciò le nazioni dinanzi a loro, ne assegnò loro a sorte il paese quale eredità, e nelle tende d’esse fece abitare le tribù d’Israele.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد. | 56 |
E nondimeno tentarono l’Iddio altissimo e si ribellarono e non osservarono le sue testimonianze.
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک. | 57 |
Si trassero indietro e furono sleali come i loro padri; si rivoltarono come un arco fallace;
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند. | 58 |
lo provocarono ad ira coi loro alti luoghi, lo mossero a gelosia con le loro sculture.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە. | 59 |
Dio udì questo, e si adirò, prese Israele in grande avversione,
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو. | 60 |
onde abbandonò il tabernacolo di Silo, la tenda ov’era dimorato fra gli uomini;
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی. | 61 |
e lasciò menare la sua Forza in cattività, e lasciò cader la sua Gloria in man del nemico.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو. | 62 |
Abbandonò il suo popolo alla spada, e s’adirò contro la sua eredità.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا. | 63 |
Il fuoco consumo i loro giovani, e le loro vergini non ebber canto nuziale.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا. | 64 |
I loro sacerdoti caddero per la spada, e le loro vedove non fecer lamento.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە. | 65 |
Poi il Signore si risvegliò come uno che dormisse, come un prode che grida eccitato dal vino.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی. | 66 |
E percosse i suoi nemici alle spalle, e mise loro addosso un eterno vituperio.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد، | 67 |
Ma ripudiò la tenda di Giuseppe, e non elesse la tribù di Efraim;
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت. | 68 |
ma elesse la tribù di Giuda, il monte di Sion ch’egli amava.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی. | 69 |
Edificò il suo santuario a guisa de’ luoghi eccelsi, come la terra ch’egli ha fondata per sempre.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا. | 70 |
Elesse Davide, suo servitore, lo prese dagli ovili;
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی. | 71 |
lo trasse di dietro alle pecore lattanti, per pascere Giacobbe suo popolo, ed Israele sua eredità.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن. | 72 |
Ed egli li pasturò secondo l’integrità del suo cuore, e li guidò con mano assennata.