< زەبوورەکان 78 >

هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم. 1
Maschil of Asaph. Give ear, O my people, [to] my law: incline your ear to the words of my mouth.
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم. 2
I will open my mouth in a parable: I will utter dark sayings of old:
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین. 3
Which we have heard and known, and our fathers have told us.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی. 4
We will not hide [them] from their children, showing to the generation to come the praises of the LORD, and his strength, and his wonderful works that he hath done.
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن، 5
For he established a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children:
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن. 6
That the generation to come might know [them], [even] the children [who] should be born; [who] should arise and declare [them] to their children:
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن، 7
That they might set their hope in God, and not forget the works of God, but keep his commandments:
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو. 8
And might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation; a generation [that] set not their heart aright, and whose spirit was not steadfast with God.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە. 9
The children of Ephraim, [being] armed, [and] carrying bows, turned back in the day of battle.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە. 10
They kept not the covenant of God, and refused to walk in his law;
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون. 11
And forgot his works, and his wonders that he had shown them.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن. 12
Marvelous things did he in the sight of their fathers, in the land of Egypt, [in] the field of Zoan.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت. 13
He divided the sea, and caused them to pass through; and he made the waters to stand as a heap.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر. 14
In the day-time also he led them with a cloud, and all the night with a light of fire.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت. 15
He cleaved the rocks in the wilderness, and gave [them] drink as [out of] the great depths.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە. 16
He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان. 17
And they sinned yet more against him by provoking the Most High in the wilderness.
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو. 18
And they tempted God in their heart by asking food for their desire.
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟ 19
Yes, they spoke against God; they said, Can God furnish a table in the wilderness?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟» 20
Behold, he smote the rock, that the waters gushed out, and the streams overflowed; can he give bread also? can he provide flesh for his people?
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل، 21
Therefore the LORD heard [this], and was wroth: so a fire was kindled against Jacob, and anger also came up against Israel;
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست. 22
Because they believed not in God, and trusted not in his salvation:
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە، 23
Though he had commanded the clouds from above, and opened the doors of heaven,
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان. 24
And had rained down manna upon them to eat, and had given them of the corn of heaven.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون. 25
Man ate angels' food: he sent them food to the full.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد. 26
He caused an east wind to blow in the heaven: and by his power he brought in the south wind.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار. 27
He rained flesh also upon them as dust, and feathered fowls like as the sand of the sea:
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان. 28
And he let [it] fall in the midst of their camp, around their habitations.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان. 29
So they ate, and were well filled: for he gave them their own desire;
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو، 30
They were not estranged from their desire: but while their meat [was] yet in their mouths,
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست. 31
The wrath of God came upon them, and slew the fattest of them, and smote down the chosen [men] of Israel.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد. 32
For all this they sinned still, and believed not for his wondrous works.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان. 33
Therefore their days did he consume in vanity, and their years in trouble.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای. 34
When he slew them, then they sought him: and they returned and inquired early after God.
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە. 35
And they remembered that God [was] their rock, and the high God their redeemer.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن. 36
Nevertheless they flattered him with their mouth, and they lied to him with their tongues.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی. 37
For their heart was not right with him, neither were they steadfast in his covenant.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت. 38
But he, [being] full of compassion, forgave [their] iniquity, and destroyed [them] not: yes, many a time he turned his anger away, and did not stir up all his wrath.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە. 39
For he remembered that they [were but] flesh; a wind that passeth away, and cometh not again.
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد. 40
How oft did they provoke him in the wilderness, [and] grieve him in the desert!
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد. 41
Yes, they turned back and tempted God, and limited the Holy One of Israel.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە. 42
They remembered not his hand, [nor] the day when he delivered them from the enemy.
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد. 43
How he had wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Zoan:
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە. 44
And had turned their rivers into blood; and their floods, that they could not drink.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن. 45
He sent divers sorts of flies among them, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە. 46
He gave also their increase to the caterpillar, and their labor to the locust.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن. 47
He destroyed their vines with hail, and their sycamore trees with frost.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە. 48
He gave up their cattle also to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی. 49
He cast upon them the fierceness of his anger, wrath, and indignation, and trouble, by sending evil angels [among them].
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد. 50
He made a way to his anger; he spared not their soul from death, but gave their life over to the pestilence;
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام. 51
And smote all the first-born in Egypt; the chief of [their] strength in the tabernacles of Ham:
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن. 52
But made his own people to go forth like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین. 53
And he led them on safely, so that they feared not: but the sea overwhelmed their enemies.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا. 54
And he brought them to the border of his sanctuary, [even to] this mountain, [which] his right hand had purchased.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد. 55
He cast out the heathen also before them, and divided them an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد. 56
Yet they tempted and provoked the most high God, and kept not his testimonies:
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک. 57
But turned back, and dealt unfaithfully like their fathers: they were turned aside like a deceitful bow.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند. 58
For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە. 59
When God heard [this], he was wroth, and greatly abhorred Israel:
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو. 60
So that he forsook the tabernacle of Shiloh, the tent [which] he placed among men;
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی. 61
And delivered his strength into captivity, and his glory into the enemy's hand.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو. 62
He gave over his people also to the sword; and was wroth with his inheritance.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا. 63
The fire consumed their young men; and their maidens were not given to marriage.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا. 64
Their priests fell by the sword; and their widows made no lamentation.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە. 65
Then the LORD awaked as one out of sleep, [and] like a mighty man that shouteth by reason of wine.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی. 66
And he smote his enemies in the hinder part: he put them to a perpetual reproach.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد، 67
Moreover he refused the tabernacle of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim:
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت. 68
But chose the tribe of Judah, the mount Zion which he loved.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی. 69
And he built his sanctuary like high [palaces], like the earth which he hath established for ever.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا. 70
He chose David also his servant, and took him from the sheep-folds:
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی. 71
From following the ewes great with young he brought him to feed Jacob his people, and Israel his inheritance.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن. 72
So he fed them according to the integrity of his heart; and guided them by the skillfulness of his hands.

< زەبوورەکان 78 >