< زەبوورەکان 78 >

هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی گەلی من، گوێ بدەنە فێرکردنم، گوێ شل بکەن بۆ قسەکانی دەمم. 1
A Maskil of Asaph. Give ear, O my people, to my instruction; listen to the words of my mouth.
بە نموونە دەمم دەکەمەوە، مەتەڵی ڕۆژگاری کۆن ڕادەگەیەنم. 2
I will open my mouth in parables; I will utter things hidden from the beginning,
ئەو شتانەی بیستوومانە و زانیومانە، ئەوەی باوباپیرانمان پێیان گوتووین. 3
that we have heard and known and our fathers have relayed to us.
ئەو شتانە لە منداڵەکانیان ناشارینەوە، بەڵکو بە نەوەی داهاتوو، ستایشی یەزدان ڕادەگەیەنین، هێزی و کارە سەرسوڕهێنەرەکانی کە کردوویەتی. 4
We will not hide them from their children, but will declare to the next generation the praises of the LORD and His might, and the wonders He has performed.
لەناو بنەماڵەی یاقوب شەریعەتی دامەزراند، لەناو ئیسرائیل تەورات، کە باوباپیرانی ئێمەی ڕاسپارد کە فێری منداڵانی خۆیانی بکەن، 5
For He established a testimony in Jacob and appointed a law in Israel, which He commanded our fathers to teach to their children,
بۆ ئەوەی نەوەی داهاتوو بیانزانێت، ئەو منداڵانەی لەدایک دەبن، ئەوانیش هەستن و بۆ منداڵانی خۆیانی باس بکەن. 6
that the coming generation would know them— even children yet to be born— to arise and tell their own children
ئینجا هیوایان بە خودا دەبێت، کردارەکانی خودایان لە یاد ناچێ، بەڵکو ڕاسپاردەکانی بەجێدەگەیەنن، 7
that they should put their confidence in God, not forgetting His works, but keeping His commandments.
بۆ ئەوەی وەک باوباپیرانیان نەبن، نەوەیەکی یاخی و کەللەڕەق، نەوەیەک جگەرسۆز نەبوو بۆ خودا، ڕۆحیشیان دڵسۆزی ئەو نەبوو. 8
Then they will not be like their fathers, a stubborn and rebellious generation, whose heart was not loyal, whose spirit was not faithful to God.
ئەفرایمییەکان کە چەکیان تیروکەوان بوو، لە ڕۆژی جەنگدا گەڕانەوە. 9
The archers of Ephraim turned back on the day of battle.
پەیمانی خودایان شکاند، بەپێی فێرکردنی نەجوڵانەوە. 10
They failed to keep God’s covenant and refused to live by His law.
کردارەکانی خودایان لەبیر کرد، ئەو کارە سەرسوڕهێنەرانەی کە پیشانی دابوون. 11
They forgot what He had done, the wonders He had shown them.
لەبەرچاوی باوباپیرانیان پەرجووی کرد، لە خاکی میسر، لە وڵاتی چۆعەن. 12
He worked wonders before their fathers in the land of Egypt, in the region of Zoan.
دەریای شەقکرد و پەڕاندنیەوە، وەک بەربەست ئاوی ڕاگرت. 13
He split the sea and brought them through; He set the waters upright like a wall.
بە ڕۆژ بەهۆی هەورەوە ڕێبەری کردن، بە درێژایی شەویش بە ڕووناکی ئاگر. 14
He led them with a cloud by day and with a light of fire all night.
لە بیابان تاشەبەردی شەقکرد و ئاوی پێدان، ئەوەندە زۆر وەک لە دەریاوە بێت. 15
He split the rocks in the wilderness and gave them drink as abundant as the seas.
جۆگەی لەناو تاشەبەرد هەڵقوڵاند، وەک ڕووبار ئاوی بەردایەوە. 16
He brought streams from the stone and made water flow down like rivers.
بەڵام بەردەوام بوون لە گوناهکردن لە دژی، لە یاخیبوون لە دژی خودای هەرەبەرز لە بیابان. 17
But they continued to sin against Him, rebelling in the desert against the Most High.
لە دڵی خۆیاندا خودایان تاقی کردەوە بە داواکردنی ئەو خواردنەی دڵیان پێوەی بوو. 18
They willfully tested God by demanding the food they craved.
لە دژی خودا دوان و گوتیان: «ئایا خودا دەتوانێت لە چۆڵەوانی مێزێک بڕازێنێتەوە؟ 19
They spoke against God, saying, “Can God really prepare a table in the wilderness?
ڕاستە، لە تاشەبەردەکەی دا و ئاوی لێ هێنا، جۆگەکان ئاویان لێ ڕژا! بەڵام ئایا دەتوانێت نانیش بدات و گۆشت بۆ گەلەکەی دابین بکات؟» 20
When He struck the rock, water gushed out and torrents raged. But can He also give bread or supply His people with meat?”
کە یەزدان ئەمەی بیست زۆر تووڕە بوو، ئاگری داگیرسا لە دژی یاقوب، هەروەها تووڕەیی هەستا لە ئیسرائیل، 21
Therefore the LORD heard and was filled with wrath; so a fire was kindled against Jacob, and His anger flared against Israel,
چونکە بڕوایان بە خودا نەهێنا و پشتیان بە ڕزگاریی ئەو نەبەست. 22
because they did not believe God or rely on His salvation.
جا فەرمانی دا بە هەورەکان لە بەرزایی، دەرگای ئاسمانی کردەوە، 23
Yet He commanded the clouds above and opened the doors of the heavens.
مەنی بەسەریاندا باراند بۆ خواردن و دانەوێڵەی ئاسمانی پێدان. 24
He rained down manna for them to eat; He gave them grain from heaven.
مرۆڤ نانی فریشتەکانیان خوارد، ئازووقەی بۆ ناردن هەتا تێربوون. 25
Man ate the bread of angels; He sent them food in abundance.
لە ئاسمانەوە بای ڕۆژهەڵاتی هەڵکرد، بە هێزیشی بای باشووری بەرەو پێش برد. 26
He stirred the east wind from the heavens and drove the south wind by His might.
وەک خۆڵ گۆشتی بەسەریاندا باراند، وەک لمی دەریاکان پەلەوەری باڵدار. 27
He rained meat on them like dust, and winged birds like the sand of the sea.
باراندییە ناو ئۆردوگاکەیان، لە دەوروبەری چادرەکانیان. 28
He felled them in the midst of their camp, all around their dwellings.
خواردیان و زۆر تێر بوون، ئەوەی دڵیان پێوەی بوو بۆی هێنان. 29
So they ate and were well filled, for He gave them what they craved.
بەڵام بەر لەوەی ئەوەی حەزیان لێی بوو بەجێی بهێڵن، هێشتا خواردنەکەیان لەناو دەم بوو، 30
Yet before they had filled their desire, with the food still in their mouths,
تووڕەیی خودا لێیان هەستا، هەرە بەهێزەکانی کوشتن و باشترین گەنجەکانی ئیسرائیلی خست. 31
God’s anger flared against them, and He put to death their strongest and subdued the young men of Israel.
لەگەڵ ئەمەشدا گوناهیان کردەوە، بڕوایان بە کارە سەرسوڕهێنەرەکانی نەکرد. 32
In spite of all this, they kept on sinning; despite His wonderful works, they did not believe.
بە فووێک ڕۆژگاری لەناوبردن، بە تۆقاندن ساڵانیان. 33
So He ended their days in futility, and their years in sudden terror.
هەر کاتێک لێیان بکوژێت بەدوای دەکەون، بە پەرۆشەوە دەگەڕێنەوە لای. 34
When He slew them, they would seek Him; they repented and searched for God.
بەبیریان دێتەوە کە خودا تاشەبەردیانە، خودای هەرەبەرزیشە کە دەیانکڕێتەوە. 35
And they remembered that God was their Rock, that God Most High was their Redeemer.
بەڵام بە دەم فێڵ دەکەن، بە زمان درۆی لەگەڵ دەکەن. 36
But they deceived Him with their mouths, and lied to Him with their tongues.
دڵیان لەلای ناچەسپێت، دڵسۆز نین لەگەڵ پەیمانەکەی. 37
Their hearts were disloyal to Him, and they were unfaithful to His covenant.
ئەویش بەزەییداره و لە گوناه خۆشدەبێت و نافەوتێنێت. زۆر جار تووڕەیی خۆی دەگێڕێتەوە، هەموو هەڵچوونی خۆی دەرنابڕێت. 38
And yet He was compassionate; He forgave their iniquity and did not destroy them. He often restrained His anger and did not unleash His full wrath.
بەبیری دێتەوە ئەمانە مرۆڤن، بایەکن هەڵدەکەن و ناگەڕێنەوە. 39
He remembered that they were but flesh, a passing breeze that does not return.
چەند جار لە چۆڵەوانی لێی یاخیبوون، لە بیابان دڵتەنگیان کرد. 40
How often they disobeyed Him in the wilderness and grieved Him in the desert!
جار لەدوای جار خودایان تاقی کردەوە، خودا پیرۆزەکەی ئیسرائیلیان تووڕە کرد. 41
Again and again they tested God and provoked the Holy One of Israel.
دەستی ئەویان لەبیرچوو، ئەو ڕۆژەی ئەوانی لە دوژمن کڕییەوە. 42
They did not remember His power — the day He redeemed them from the adversary,
ئەو ڕۆژەی لە میسر نیشانەی پیشاندا، لە وڵاتی چۆعەن پەرجووی کرد. 43
when He performed His signs in Egypt and His wonders in the fields of Zoan.
ڕووبار و جۆگەکانیانی گۆڕی بۆ خوێن، بۆ ئەوەی نەخۆنەوە. 44
He turned their rivers to blood, and from their streams they could not drink.
مێشومەگەزی نارد پێوەیان دان، بۆقی نارد بۆگەنیان کردن. 45
He sent swarms of flies that devoured them, and frogs that devastated them.
بەروبوومی ئەوانی دا بە سن، بەری ماندووبوونیان بە کوللە. 46
He gave their crops to the grasshopper, the fruit of their labor to the locust.
بە تەرزە ڕەزەمێوەکانی کوتان و بە زوقم دار هەنجیرەکانی وشککردن. 47
He killed their vines with hailstones and their sycamore-figs with sleet.
گاوگۆتاڵی ئەوانی خستنە بەر تەرزە و ئاژەڵی ماڵی دانە بەر بروسکە. 48
He abandoned their cattle to the hail and their livestock to bolts of lightning.
گڕی هەڵچوونی خۆی ڕژاندە سەریان، تووڕەیی و تۆڵە و بەڵا، بە فریشتەی لەناوبەر ناردی. 49
He unleashed His fury against them, wrath, indignation, and calamity— a band of destroying angels.
ڕێگای بۆ تووڕەیی خۆی خۆشکرد، مردنی لێ نەگێڕانەوە، ژیانیانی تووشی دەرد کرد. 50
He cleared a path for His anger; He did not spare them from death but delivered their lives to the plague.
لە هەموو نۆبەرەکانی میسری دا، یەکەمین بەرهەمی پیاوەتی وڵاتی حام. 51
He struck all the firstborn of Egypt, the virility in the tents of Ham.
ئینجا وەک مەڕ گەلەکەی بەپێشدا، وەک ڕان لە چۆڵەوانی ڕابەرایەتی کردن. 52
He led out His people like sheep and guided them like a flock in the wilderness.
بە ئاسوودەیی ڕێنمایی کردن، ئیتر بێ ترس بوون، بەڵام دەریا دوژمنەکانی داپۆشین. 53
He led them safely, so they did not fear, but the sea engulfed their enemies.
بردنی بۆ سنووری خاکی پیرۆز، ئەو چیایەی بە دەستی ڕاستی بەدەستیهێنا. 54
He brought them to His holy land, to the mountain His right hand had acquired.
نەتەوەکانی لەبەردەم دەرکردن، میراتی بە گوریس بۆ دابەش کردن، هۆزەکانی ئیسرائیلی لە خێوەتەکانیان نیشتەجێ کرد. 55
He drove out nations before them and apportioned their inheritance; He settled the tribes of Israel in their tents.
بەڵام خودای هەرەبەرزیان تاقی کردەوە و یاخی بوون، یاساکانی ئەویان پەیڕەو نەکرد. 56
But they tested and disobeyed God Most High, for they did not keep His decrees.
هەڵگەڕانەوە و فێڵبازییان کرد، وەک باپیرانیان لەڕێ لایاندا، وەک کەوانێکی ناڕێک. 57
They turned back and were faithless like their fathers, twisted like a faulty bow.
بە نزرگەکانیان لەسەر بەرزاییەکان پەستیان کرد، بە بتەکانیان ئیرەیی ئەویان جۆشاند. 58
They enraged Him with their high places and provoked His jealousy with their idols.
خودا ئەمەی بیست، پڕ تووڕەیی بوو، بە تەواوی ئیسرائیلی ڕەتکردەوە. 59
On hearing it, God was furious and rejected Israel completely.
چادری پەرستنی شیلۆی بەجێهێشت، ئەو چادرەی لەناو مرۆڤ هەڵیدابوو. 60
He abandoned the tabernacle of Shiloh, the tent He had pitched among men.
سندوقی پەیمانی خۆی دایە دەست، هێمای هێز و شکۆی خۆی دایە دەست ناحەزەکانی. 61
He delivered His strength to captivity, and His splendor to the hand of the adversary.
گەلی خۆی خستە بەردەمی شمشێر، لە میراتەکەی تووڕە بوو. 62
He surrendered His people to the sword because He was enraged by His heritage.
گەنجەکانیان ئاگر هەڵیلووشین، کچەکانیان هەلهەلەیان لێ نەدا. 63
Fire consumed His young men, and their maidens were left without wedding songs.
کاهینەکانیان بە شمشێر کەوتن، بێوەژنەکانیان شیوەنیان نەگێڕا. 64
His priests fell by the sword, but their widows could not lament.
ئەوسا پەروەردگار هەستا وەک ئەو کەسەی لە خەو بەئاگا دێتەوە، وەک ئەو پاڵەوانەی لە سەرخۆشی بەهۆش دێتەوە. 65
Then the Lord awoke as from sleep, like a mighty warrior overcome by wine.
لە دوژمنەکانی دا بۆ دواوە، کردنی بە ڕیسوایی هەمیشەیی. 66
He beat back His foes; He put them to everlasting shame.
خێوەتەکانی یوسفی ڕەتکردەوە، هۆزی ئەفرایمی هەڵنەبژارد، 67
He rejected the tent of Joseph and refused the tribe of Ephraim.
بەڵکو هۆزی یەهودای هەڵبژارد، کێوی سییۆن کە خۆشی دەوێت. 68
But He chose the tribe of Judah, Mount Zion, which He loved.
وەک بەرزاییەکان پیرۆزگای خۆی بنیاد نا، وەک زەوی هەتاهەتایە چەسپاندی. 69
He built His sanctuary like the heights, like the earth He has established forever.
داودی بە خزمەتکاری خۆی هەڵبژارد و لەناو پشتیری مەڕ دەریهێنا. 70
He chose David His servant and took him from the sheepfolds;
لەدوای مەڕە شیردەرەکانەوە هێنای، بۆ ئەوەی ببێتە شوانی یاقوبی گەلی خۆی، ئیسرائیلی میراتگری خۆی. 71
from tending the ewes He brought him to be shepherd of His people Jacob, of Israel His inheritance.
داودیش بە دڵپاکییەوە شوانایەتی کردن، بە دەستێکی کارامە ئاراستەی کردن. 72
So David shepherded them with integrity of heart and guided them with skillful hands.

< زەبوورەکان 78 >