< زەبوورەکان 77 >
بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت. | 1 |
Til songmeisteren, for Jedutun; ein salme av Asaf. Eg ropar til Gud, og eg vil skrika; eg ropar til Gud, og han vil venda øyra til meg.
لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە. | 2 |
Den Dagen eg er i naud, søkjer eg Herren, um natti retter eg ut handi, og ho vert ikkje trøytt, mi sjæl vil ikkje lata seg trøysta.
بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە. | 3 |
Eg vil koma Gud i hug og sukka, eg vil tenkja etter, og mi ånd vanmegtast. (Sela)
پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا. | 4 |
Du held augo mine vakande, eg er uroleg og talar ikkje.
بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو. | 5 |
Eg tenkjer på fordoms dagar, på lengst framfarne år.
شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت: | 6 |
Eg vil koma i hug min strengleik um natti, i mitt hjarta vil eg grunda, og mi ånd vil ransaka.
«ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟ | 7 |
Vil Herren æveleg støyta burt? vil han ikkje lenger visa nåde?
ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟ | 8 |
Er det for all tid ute med hans miskunn? Hev hans lovnad vorte upp i inkje frå ætt til ætt?
ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟» | 9 |
Hev Gud gløymt å vera nådig? Eller hev han i vreide stengt for sin godhug? (Sela)
ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.» | 10 |
Eg segjer: Dette er mi plåga, det er år frå høgre handi til den Høgste.
کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە. | 11 |
Eg vil forkynna Herrens gjerningar, for eg vil minnast dine under frå fordoms tid.
لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە. | 12 |
Og eg vil tenkja etter alt ditt verk, og på dine store gjerningar vil eg grunda.
ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟ | 13 |
Gud, i heilagdom er din veg, kven er ein gud, stor som Gud?
تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە. | 14 |
Du er den Gud som gjer under; du hev kunngjort din styrke millom folkeslagi.
بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف. | 15 |
Du hev løyst ditt folk ut med velde, borni åt Jakob og Josef. (Sela)
ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان. | 16 |
Vatni såg deg, Gud, vatni såg deg og bivra, ja, djupi skalv.
هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە. | 17 |
Skyerne gav vatn, himmelen dunde, ja, dine piler flaug ikring.
گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا. | 18 |
Di tora dunde i kvervelstormen, eldingar lyste upp jordriket, jordi skalv og riste.
ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران. | 19 |
I havet gjekk din veg, og dine stigar gjenom store vatn, og dine fotspor vart ikkje kjende.
لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد. | 20 |
Du førde ditt folk som ei hjord ved handi åt Moses og Aron.