زەبوورەکان 77

1 بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت.

For the leader. On Jeduthun. Of Asaph, a psalm. Loudly will I lift my cry to God, loudly to God, so he hears to me.

2 لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە.

In the day of my trouble I seek the Lord; in the night I lift my hands in prayer, refusing all comfort.

3 بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە.

When I think of God, I moan; when I muse, my spirit is faint. (Selah)

4 پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا.

When you hold my eyes awake, and I am restless and speechless,

5 بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو.

I think of the days of old, call to mind distant years.

6 شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت:

I commune with my heart in the night, I muse with inquiring spirit.

7 «ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟

‘Will the Lord cast us off forever, will he be gracious no more?

8 ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟

Has his love vanished forever? Is his faithfulness utterly gone?

9 ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟»

Has God forgotten to be gracious, or in anger withheld his compassion?’ (Selah)

10 ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.»

Then I said, ‘This it is that grieves me, that the hand of the Most High has changed.’

11 کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە.

I will think of the deeds of the Lord, and remember your wonders of old.

12 لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە.

I will muse on all you have wrought, and meditate on your deeds.

13 ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟

Then your way, O God, was majestic: what God was great as our God?

14 تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە.

You were a God who did marvels, you did show your power to the world

15 بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف.

by your arm you rescued your people, the children of Jacob and Joseph. (Selah)

16 ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان.

The waters saw you, O God. The waters saw you and shivered; to their depths they trembled.

17 هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە.

Clouds poured torrents of water, thunder rolled in the sky, your arrows sped to and fro.

18 گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا.

Loud was the roll of your thunder, lightnings lit up the world. Earth quaked and trembled.

19 ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران.

In your way, Lord, through the sea, in your path through the mighty waters, your footsteps were all unseen.

20 لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد.

You did guide your folk like a flock by the hand of Moses and Aaron.