< زەبوورەکان 74 >

هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی خودایە، بۆچی هەتاهەتایە ڕەتت کردینەوە؟ بۆچی تووڕەییت دووکەڵ دەکات بەسەر مەڕی لەوەڕگاکەتدا؟ 1
Maschil of Asaph. O God, why hast thou cast [us] off for ever? why doth thine anger smoke against the sheep of thy pasture?
کۆمەڵی خۆت لەبیر بێت، کە لە کۆنەوە بەدەستت هێناوە، هۆزی میراتی خۆتت کڕییەوە، ئەم کێوی سییۆنە کە تێیدا نیشتەجێ بوویت. 2
Remember thy congregation, which thou hast purchased of old, which thou hast redeemed to be the tribe of thine inheritance; [and] mount Zion, wherein thou hast dwelt.
هەنگاو هەڵبڕە بەرەو وێرانگای هەمیشەیی، هەموو ئەو وێرانکارییەی کە دوژمن بە پیرۆزگای کرد. 3
Lift up thy feet unto the perpetual ruins, all the evil that the enemy hath done in the sanctuary.
ناحەزەکانت لە ناوەڕاستی شوێنی چاوپێکەوتنی تۆدا نەڕاندیان، ئاڵاکانیان وەک نیشانە چەقاند. 4
Thine adversaries have roared in the midst of thine assembly; they have set up their ensigns for signs.
لەوانە دەچوون کە تەورەکانیان بەرزکردووەتەوە، لەسەر داری دارستانەکان. 5
They seemed as men that lifted up axes upon a thicket of trees.
بە تەور و چەکوش تێکیان شکاند، هەموو نەخشێنراوەکان. 6
And now all the carved work thereof together they break down with hatchet and hammers.
ئاگریان لە پیرۆزگاکەت بەردا، ئەو شوێنەی کە ناوی تۆی تێدا نیشتەجێیە گڵاویان کرد. 7
They have set thy sanctuary on fire; they have profaned the dwelling place of thy name even to the ground.
لە دڵی خۆیاندا گوتیان: «بە تەواوی بەسەریاندا زاڵ دەبین!» هەموو نزرگەیەکی خودایان لەسەر زەوی سووتاند. 8
They said in their heart, Let us make havoc of them altogether: they have burned up all the synagogues of God in the land.
پەرجووەکانمان نابینین و هیچ پێغەمبەرێک نەماوە، کەسیشمان نازانێت تاکو کەیە. 9
We see not our signs: there is no more any prophet; neither is there among us any that knoweth how long.
ئەی خودایە، هەتا کەی ناحەزان جنێو بدەن؟ ئایا دوژمن هەتاهەتایە بێزیان لە ناوی تۆ بێتەوە؟ 10
How long, O God, shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever?
بۆچی دەستت دەگەڕێنیتەوە؟ دەستی ڕاستت لە باخەڵت دەربهێنە و لەناویان ببە! 11
Why drawest thou back thy hand, even thy right hand? [pluck it] out of thy bosom [and] consume [them].
بەڵام خودایە، تۆ هەر لە ئەزەلەوە پاشای منی، دروستکەری ڕزگاریت لەناوەڕاستی زەوی. 12
Yet God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.
تۆ بە هێزی خۆت دەریات شەقکرد، سەری ئەژدیهاکانی دەریات لەسەر ئاو پانکردەوە. 13
Thou didst divide the sea by thy strength: thou brakest the heads of the dragons in the waters.
تۆ سەرەکانی لیڤیاتانت وردوخاش کرد، کردت بە خۆراکی دڕندە بیابانییەکان. 14
Thou brakest the heads of leviathan in pieces, thou gavest him to be meat to the people inhabiting the wilderness.
تۆ کانی و جۆگەکانت تەقاندەوە، تۆ ڕووبارە هەمیشە ڕۆیشتووەکانت وشککرد. 15
Thou didst cleave fountain and flood: thou driedst up mighty rivers.
ڕۆژ هی تۆیە و شەویش هی تۆیە، تۆ ڕووناکی و خۆرت دامەزراند. 16
The day is thine, the night also is thine: thou hast prepared the light and the sun.
هەموو سنوورەکانی زەوی تۆ دیارت کردوون، تۆ هاوین و زستانت داهێناوە. 17
Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.
ئەی یەزدان، ئەمەت لەبیر بێت، ناحەزان سووکایەتییان پێت کرد، گەلێکی گێل بێزیان لە ناوی تۆ کردەوە. 18
Remember this, that the enemy hath reproached, O LORD, and that foolish people have blasphemed thy name.
گیانی کۆترەکەت مەکە نێچیری دڕندەکان، هەرگیز ژیانی گەلە چەوسێنراوەکەت لەبیر مەکە. 19
O deliver not the soul of thy turtle-dove unto the wild beast: forget not the life of thy poor for ever.
پەیمانی خۆت لەبیر بێت، چونکە هەموو شوێنە تاریکەکانی زەوی بوونە لانەی توندوتیژی. 20
Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
ڕێ مەدە کەسی تێکشکاو بە شەرمەزاری بگەڕێتەوە. با هەژار و کڵۆڵان ستایشی ناوت بکەن. 21
O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name.
ئەی خودایە، ڕاپەڕە، بەرگری لە مافی خۆت بکە! لەبیرت بێت چۆن گێلەکان بە درێژایی ڕۆژ گاڵتەیان پێت دەکرد. 22
Arise, O God, plead thine own cause: remember how the foolish man reproacheth thee all the day.
قسەی دژەکانت لەبیر مەکە، ژاوەژاوی نەیارانت کە بەردەوام لە زیادبوونە. 23
Forget not the voice of thine adversaries: the tumult of those that rise up against thee ascendeth continually.

< زەبوورەکان 74 >