زەبوورەکان 74

1 هۆنراوەیەکی ئاساف. ئەی خودایە، بۆچی هەتاهەتایە ڕەتت کردینەوە؟ بۆچی تووڕەییت دووکەڵ دەکات بەسەر مەڕی لەوەڕگاکەتدا؟

A maskil of Asaph. Why, O God, have you spurned us forever? Why smokes your wrath against the sheep of your pasture?

2 کۆمەڵی خۆت لەبیر بێت، کە لە کۆنەوە بەدەستت هێناوە، هۆزی میراتی خۆتت کڕییەوە، ئەم کێوی سییۆنە کە تێیدا نیشتەجێ بوویت.

Remember the community you purchased of old to become by redemption the tribe of your heritage, Zion, the mountain you made your home.

3 هەنگاو هەڵبڕە بەرەو وێرانگای هەمیشەیی، هەموو ئەو وێرانکارییەی کە دوژمن بە پیرۆزگای کرد.

Rouse yourself, visit its ruins complete. In the temple the foe has made havoc of all things.

4 ناحەزەکانت لە ناوەڕاستی شوێنی چاوپێکەوتنی تۆدا نەڕاندیان، ئاڵاکانیان وەک نیشانە چەقاند.

Like lions your enemies roared through your house, replacing our symbols by signs of their own,

5 لەوانە دەچوون کە تەورەکانیان بەرزکردووەتەوە، لەسەر داری دارستانەکان.

hacking, like woodsmen who lift axes on thickets of trees,

6 بە تەور و چەکوش تێکیان شکاند، هەموو نەخشێنراوەکان.

smashing with hatchets and hammers all of its carved work together.

7 ئاگریان لە پیرۆزگاکەت بەردا، ئەو شوێنەی کە ناوی تۆی تێدا نیشتەجێیە گڵاویان کرد.

They have set your temple on fire, to the very ground they have outraged the place where lives your name.

8 لە دڵی خۆیاندا گوتیان: «بە تەواوی بەسەریاندا زاڵ دەبین!» هەموو نزرگەیەکی خودایان لەسەر زەوی سووتاند.

They have said in their heart, ‘Let us utterly crush them.’ They have burned all the houses of God in the land.

9 پەرجووەکانمان نابینین و هیچ پێغەمبەرێک نەماوە، کەسیشمان نازانێت تاکو کەیە.

No symbol of ours do we see any more: no prophet is there any more, none is with us who knows how long.

10 ئەی خودایە، هەتا کەی ناحەزان جنێو بدەن؟ ئایا دوژمن هەتاهەتایە بێزیان لە ناوی تۆ بێتەوە؟

How long, O God, is the foe to insult? Shall the enemy spurn your name forever?

11 بۆچی دەستت دەگەڕێنیتەوە؟ دەستی ڕاستت لە باخەڵت دەربهێنە و لەناویان ببە!

Why, O Lord, do you hold back your hand, why keep your right hand in the folds of your robe?

12 بەڵام خودایە، تۆ هەر لە ئەزەلەوە پاشای منی، دروستکەری ڕزگاریت لەناوەڕاستی زەوی.

Yet God is our king from the ancient days, in the midst of the earth working deeds of salvation.

13 تۆ بە هێزی خۆت دەریات شەقکرد، سەری ئەژدیهاکانی دەریات لەسەر ئاو پانکردەوە.

It was you who did cleave the sea by your might, and shatter the heads of the ocean monsters.

14 تۆ سەرەکانی لیڤیاتانت وردوخاش کرد، کردت بە خۆراکی دڕندە بیابانییەکان.

It was you who did crush many-headed Leviathan, and give him as food to the beasts of the wilderness.

15 تۆ کانی و جۆگەکانت تەقاندەوە، تۆ ڕووبارە هەمیشە ڕۆیشتووەکانت وشککرد.

It was you who did cleave the fountains and torrents; it was you who did dry the perennial streams.

16 ڕۆژ هی تۆیە و شەویش هی تۆیە، تۆ ڕووناکی و خۆرت دامەزراند.

Yours is the day; yours, too, is the night, it was you who did establish the sun and the star.

17 هەموو سنوورەکانی زەوی تۆ دیارت کردوون، تۆ هاوین و زستانت داهێناوە.

It was you who did fix all the borders of earth: summer and winter it’s you who have made them.

18 ئەی یەزدان، ئەمەت لەبیر بێت، ناحەزان سووکایەتییان پێت کرد، گەلێکی گێل بێزیان لە ناوی تۆ کردەوە.

Yet, for all this, the foe has insulted you, Lord, and a nation of fools has reviled your name.

19 گیانی کۆترەکەت مەکە نێچیری دڕندەکان، هەرگیز ژیانی گەلە چەوسێنراوەکەت لەبیر مەکە.

Do not give your dove to the beasts, do not forget your afflicted forever.

20 پەیمانی خۆت لەبیر بێت، چونکە هەموو شوێنە تاریکەکانی زەوی بوونە لانەی توندوتیژی.

Look to the sleek ones – how full they are: the dark places of earth are the dwellings of violence.

21 ڕێ مەدە کەسی تێکشکاو بە شەرمەزاری بگەڕێتەوە. با هەژار و کڵۆڵان ستایشی ناوت بکەن.

O let not the downtrodden turn back ashamed: let the poor and the needy sing praise to your name.

22 ئەی خودایە، ڕاپەڕە، بەرگری لە مافی خۆت بکە! لەبیرت بێت چۆن گێلەکان بە درێژایی ڕۆژ گاڵتەیان پێت دەکرد.

Arise, God, and defend your cause: remember how fools all the day insult you.

23 قسەی دژەکانت لەبیر مەکە، ژاوەژاوی نەیارانت کە بەردەوام لە زیادبوونە.

Do not forget the uproar of your enemies, the din of your foes that ascends evermore.