< زەبوورەکان 73 >
زەبوورێکی ئاساف. بێگومان خودا چاکە بۆ ئیسرائیل، بۆ دڵپاکەکان. | 1 |
Псалом Аса́фів.
بەڵام من خەریک بوو پێم بخزێت و زۆری نەمابوو هەنگاوم بخلیسکێت، | 2 |
А я, — мало не послизну́лися но́ги мої, мало не посковзну́лися сто́пи мої,
چونکە بەغیلیم بە لووتبەرزەکان برد، کە ئاسوودەیی بەدکارانم دی. | 3 |
бо лихим я зави́дував, бачивши спо́кій безбожних, —
ترسیان لە مردن نییە، جەستەیان تەندروست و قەڵەوە. | 4 |
бо не мають стражда́ння до смерти своєї, і здорове їхнє тіло,
لە ڕەنجکێشانی مرۆڤ بەدەرن، وەک خەڵکی تێناکەون. | 5 |
на лю́дській роботі нема їх, і ра́зом із іншими лю́дьми не зазнаю́ть вони вда́рів.
بۆیە لووتبەرزییان وەک ملوانکە لە مل کردووە و بەرگی توندوتیژییان پۆشیوە. | 6 |
Тому́ то пиха їхню шию оздо́блює, зодяга́є їх ша́та наси́лля,
خراپە لە دڵی بێ بەزەییانەوە دێت، لێکدانەوەی دڵیان بێ سنوورە. | 7 |
вилазять їм очі від жи́ру, бажа́ння їхнього серця збули́ся,
گاڵتەجاڕی دەکەن و بە خراپە دەدوێن، بە لووتبەرزییەوە باسی ستەم دەکەن. | 8 |
сміються й злосли́во говорять про у́тиск, говорять бундю́чно:
ڕووی دەمیان لە ئاسمان کردووە، زمانیشیان بەسەر زەویدا دەگێڕن. | 9 |
свої уста до неба підно́сять, — а їхній язик по землі походжа́є!
بۆیە خەڵکی خۆیان دێنە لایان و باوەڕ بە قسەکانیان دەکەن. | 10 |
Тому́ то туди Його люди зверта́ються, і щедро беруть собі воду
دەڵێن: «چۆن خودا دەزانێت؟ ئایا لەلای هەرەبەرز زانیاری هەیە؟» | 11 |
та й кажуть: „Хіба́ Бог те знає, і чи має Всеви́шній відо́мість,
ئەوەتا ئەمانە بەدکارن، هەمیشە لە خۆشیدان و سامانیان لە زیادبووندایە. | 12 |
як он ті безбожні й безпечні на світі збільши́ли бага́тство своє?“
بێگومان بە بێهوودە دڵی خۆمم بە پاکی ڕاگرتووە، دەستیشم بە بێگەردی شوشتووە. | 13 |
Направду, нада́рмо очи́стив я серце своє, і в неви́нності вимив ру́ки свої,
بە درێژایی ڕۆژ لێم قەومابوو، هەتا بەرەبەیان تەمبێ کرابووم. | 14 |
і ввесь день я побитий, і щора́нку пока́раний.
ئەگەر بە ڕاشکاوی قسەم دەکرد، ئەوا لەگەڵ منداڵەکانت ناپاک دەبووم. | 15 |
Коли б я сказав: „Буду так говори́ть, як вони“, то спроневі́рився б я поколі́нню синів Твоїх.
کاتێک ویستم لەمە تێبگەم، بە ئەرکێکی سەختم بینی، | 16 |
І розду́мував я, щоб пізна́ти оте, — та трудне́ воно в о́чах моїх,
هەتا چوومە ناو پیرۆزگای خودا، ئەوسا لە چارەنووسیان تێگەیشتم. | 17 |
аж прийшов я в Божу святиню, — і кінець їхній побачив:
بە ڕاستی لە جێگایەکی خلیسک داتناون، تووشی وێرانیت کردوون. | 18 |
направду, — Ти їх на слизько́му поставив, на спусто́шення кинув Ти їх!
چۆن بە چاوتروکانێک وێران بوون، لە ترسان بە تەواوی لەناوچوون! | 19 |
Як вони в одній хвилі спусто́шені, згинули, пощеза́ли від стра́хів!
ئەی پەروەردگار، وەک خەون کاتی بەئاگا هاتنەوە، لە کاتی بەئاگایی وەک خەون ڕیسوایان دەکەیت. | 20 |
Немов сном по обу́дженні, Господи, о́бразом їхнім пого́рдиш, мов сном по обу́дженні!
کاتێک دڵم تەنگ بوو، وەک شمشێر هەناومی بڕی، | 21 |
Бо болить моє серце, і в нутрі́ моїм коле,
گێل و نەزان بووم، لەلای تۆ وەک ئاژەڵم لێهات. | 22 |
а я немов бидло й не знаю, — я перед Тобою худо́бою став!
لەگەڵ ئەوەشدا، من هەمیشە لەلای تۆم، دەستی ڕاستی منت گرت. | 23 |
Та я за́вжди з Тобою, — Ти де́ржиш мене за правицю,
بە ئامۆژگاریت ڕێنماییم دەکەیت، پاشان بۆ شکۆمەندیم دەبەیت. | 24 |
Ти Своєю порадою во́диш мене, і пото́му до слави Ти ві́зьмеш мене!
بێجگە لە تۆ لە ئاسمان کێم هەیە؟ ئەگەر لەگەڵ تۆ بم، لەسەر زەویش هیچ نییە ئارەزووی بکەم. | 25 |
Хто є мені на небеса́х, окрім Тебе? А я при Тобі на землі не бажаю нічо́го!
جەسته و دڵم کۆتاییان پێدێت، بەڵام هەتاهەتایە هێزی دڵ و بەشی من خودایە. | 26 |
Гине тіло моє й моє серце, та Бог — скеля серця мого й моя доля навіки,
ئەوەتا ئەوانەی لە تۆ دوورن وێڵ دەبن، ئەوانەی ناپاکیت لەگەڵ بکەن دوایان دەبڕیتەوە. | 27 |
бо погинуть ось ті, хто боку́є від Тебе, пони́щиш Ти кожного, хто відсту́пить від Тебе!
بەڵام نزیکبوونەوە لە خودا بۆ من باشە، یەزدانی باڵادەستم کرد بە پەناگام، هەتا باسی هەموو کردەوەکانت بکەم. | 28 |
А я, — бли́зькість Бога для мене добро́, — на Владику, на Господа свою певність складаю, щоб звіща́ти про всі Твої чи́ни!