زەبوورەکان 73

1 زەبوورێکی ئاساف. بێگومان خودا چاکە بۆ ئیسرائیل، بۆ دڵپاکەکان.

Ein Psalm Asaphs. Nur gut ist Gott gegen Israel, gegen die, welche reinen Herzens sind.

2 بەڵام من خەریک بوو پێم بخزێت و زۆری نەمابوو هەنگاوم بخلیسکێت،

Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, wie leicht hätte ich einen Mißtritt getan!

3 چونکە بەغیلیم بە لووتبەرزەکان برد، کە ئاسوودەیی بەدکارانم دی.

Denn ich beneidete die Übermütigen, als ich den Frieden der Gottlosen sah.

4 ترسیان لە مردن نییە، جەستەیان تەندروست و قەڵەوە.

Denn sie leiden keine Qual bis zu ihrem Tod, und ihr Leib ist wohlgenährt.

5 لە ڕەنجکێشانی مرۆڤ بەدەرن، وەک خەڵکی تێناکەون.

Sie werden nicht bemüht wie andere Leute und nicht geschlagen wie andere Menschen.

6 بۆیە لووتبەرزییان وەک ملوانکە لە مل کردووە و بەرگی توندوتیژییان پۆشیوە.

Darum schmücken sie sich stolz und kleiden sich frech.

7 خراپە لە دڵی بێ بەزەییانەوە دێت، لێکدانەوەی دڵیان بێ سنوورە.

Ihr Gesicht strotzt von Fett, sie bilden sich sehr viel ein.

8 گاڵتەجاڕی دەکەن و بە خراپە دەدوێن، بە لووتبەرزییەوە باسی ستەم دەکەن.

Sie reden höhnisch und boshaft, drohen mit höherer Gewalt.

9 ڕووی دەمیان لە ئاسمان کردووە، زمانیشیان بەسەر زەویدا دەگێڕن.

Sie reden, als käme es vom Himmel; ihre Worte haben Geltung auf Erden.

10 بۆیە خەڵکی خۆیان دێنە لایان و باوەڕ بە قسەکانیان دەکەن.

Darum wendet sich auch das Volk ihnen zu, und es wird von ihnen viel Wasser aufgesogen.

11 دەڵێن: «چۆن خودا دەزانێت؟ ئایا لەلای هەرەبەرز زانیاری هەیە؟»

Und sie sagen: «Was merkt Gott? Weiß der Höchste überhaupt etwas?»

12 ئەوەتا ئەمانە بەدکارن، هەمیشە لە خۆشیدان و سامانیان لە زیادبووندایە.

Siehe, das sind die Gottlosen; denen geht es immer gut, und sie werden reich!

13 بێگومان بە بێهوودە دڵی خۆمم بە پاکی ڕاگرتووە، دەستیشم بە بێگەردی شوشتووە.

Ganz umsonst habe ich mein Herz rein erhalten und meine Hände in Unschuld gewaschen;

14 بە درێژایی ڕۆژ لێم قەومابوو، هەتا بەرەبەیان تەمبێ کرابووم.

denn ich bin doch täglich geschlagen worden, und meine Strafe ist alle Morgen da!

15 ئەگەر بە ڕاشکاوی قسەم دەکرد، ئەوا لەگەڵ منداڵەکانت ناپاک دەبووم.

Wollte ich auch so rechnen, siehe, so würde ich das Geschlecht deiner Kinder verraten.

16 کاتێک ویستم لەمە تێبگەم، بە ئەرکێکی سەختم بینی،

So sann ich denn nach, um dies zu verstehen; aber es schien mir vergebliche Mühe zu sein,

17 هەتا چوومە ناو پیرۆزگای خودا، ئەوسا لە چارەنووسیان تێگەیشتم.

bis ich in das Heiligtum Gottes ging und auf ihr Ende merkte.

18 بە ڕاستی لە جێگایەکی خلیسک داتناون، تووشی وێرانیت کردوون.

Nur auf schlüpfrigen Boden setzest du sie; du lässest sie fallen, daß sie in Trümmer sinken.

19 چۆن بە چاوتروکانێک وێران بوون، لە ترسان بە تەواوی لەناوچوون!

Wie geschah das so plötzlich und entsetzlich! Sie gingen unter und nahmen ein Ende mit Schrecken.

20 ئەی پەروەردگار، وەک خەون کاتی بەئاگا هاتنەوە، لە کاتی بەئاگایی وەک خەون ڕیسوایان دەکەیت.

Wie einen Traum nach dem Erwachen, so wirst du, o Herr, wenn du dich aufmachst, ihr Bild verächtlich machen.

21 کاتێک دڵم تەنگ بوو، وەک شمشێر هەناومی بڕی،

Als mein Herz verbittert war und es mir in den Nieren wehe tat,

22 گێل و نەزان بووم، لەلای تۆ وەک ئاژەڵم لێهات.

da war ich dumm und verstand nichts; ich benahm mich wie ein Vieh gegen dich.

23 لەگەڵ ئەوەشدا، من هەمیشە لەلای تۆم، دەستی ڕاستی منت گرت.

Und doch bleibe ich stets bei dir; du hältst mich bei meiner rechten Hand.

24 بە ئامۆژگاریت ڕێنماییم دەکەیت، پاشان بۆ شکۆمەندیم دەبەیت.

Leite mich auch ferner nach deinem Rat und nimm mich hernach mit Ehren auf!

25 بێجگە لە تۆ لە ئاسمان کێم هەیە؟ ئەگەر لەگەڵ تۆ بم، لەسەر زەویش هیچ نییە ئارەزووی بکەم.

Wen habe ich im Himmel? Und dir ziehe ich gar nichts auf Erden vor!

26 جەسته و دڵم کۆتاییان پێدێت، بەڵام هەتاهەتایە هێزی دڵ و بەشی من خودایە.

Schwinden auch mein Fleisch und mein Herz dahin, so bleibt doch Gott ewiglich meines Herzens Fels und mein Teil.

27 ئەوەتا ئەوانەی لە تۆ دوورن وێڵ دەبن، ئەوانەی ناپاکیت لەگەڵ بکەن دوایان دەبڕیتەوە.

Denn siehe, die fern von dir sind, kommen um; du vertilgst alle, die dir untreu werden.

28 بەڵام نزیکبوونەوە لە خودا بۆ من باشە، یەزدانی باڵادەستم کرد بە پەناگام، هەتا باسی هەموو کردەوەکانت بکەم.

Mir aber ist die Nähe Gottes köstlich; ich habe Gott, den HERRN, zu meiner Zuflucht gemacht, um zu erzählen alle deine Werke.