زەبوورەکان 73

1 زەبوورێکی ئاساف. بێگومان خودا چاکە بۆ ئیسرائیل، بۆ دڵپاکەکان.

Kun god er Gud imod Israel, imod de rene af Hjertet.

2 بەڵام من خەریک بوو پێم بخزێت و زۆری نەمابوو هەنگاوم بخلیسکێت،

Men jeg — nær vare mine Fødder bøjede af Vejen; mine Skridt vare lige ved at glide ud.

3 چونکە بەغیلیم بە لووتبەرزەکان برد، کە ئاسوودەیی بەدکارانم دی.

Thi jeg blev nidkær over Daarerne; jeg maatte se, at det gik de ugudelige vel.

4 ترسیان لە مردن نییە، جەستەیان تەندروست و قەڵەوە.

Thi der findes intet Baand for dem indtil deres Død, og deres Styrke er vel ved Magt.

5 لە ڕەنجکێشانی مرۆڤ بەدەرن، وەک خەڵکی تێناکەون.

De have ikke Møje som andre Folk, og de blive ikke plagede som andre Mennesker.

6 بۆیە لووتبەرزییان وەک ملوانکە لە مل کردووە و بەرگی توندوتیژییان پۆشیوە.

Derfor har Hovmod prydet dem som en Kæde, Vold skjuler dem som et Smykke.

7 خراپە لە دڵی بێ بەزەییانەوە دێت، لێکدانەوەی دڵیان بێ سنوورە.

Deres Øjne staa ud af Fedme; Hjertets Tanker faa Fremgang.

8 گاڵتەجاڕی دەکەن و بە خراپە دەدوێن، بە لووتبەرزییەوە باسی ستەم دەکەن.

De haane og tale i Ondskab om at øve Vold; fra det høje tale de.

9 ڕووی دەمیان لە ئاسمان کردووە، زمانیشیان بەسەر زەویدا دەگێڕن.

De sætte deres Mund i Himmelen, og deres Tunge farer frem paa Jorden.

10 بۆیە خەڵکی خۆیان دێنە لایان و باوەڕ بە قسەکانیان دەکەن.

Derfor vender deres Folk hid, og Vand i fulde Drag uddrikkes af dem.

11 دەڵێن: «چۆن خودا دەزانێت؟ ئایا لەلای هەرەبەرز زانیاری هەیە؟»

Og de sige: Hvorledes skulde Gud vide det? og er der Kundskab hos den Højeste?

12 ئەوەتا ئەمانە بەدکارن، هەمیشە لە خۆشیدان و سامانیان لە زیادبووندایە.

Se, disse ere de ugudelige; dog ere de rolige til evig Tid, de forøge deres Gods.

13 بێگومان بە بێهوودە دڵی خۆمم بە پاکی ڕاگرتووە، دەستیشم بە بێگەردی شوشتووە.

Kun forgæves har jeg renset mit Hjerte og toet mine Hænder i Uskyldighed.

14 بە درێژایی ڕۆژ لێم قەومابوو، هەتا بەرەبەیان تەمبێ کرابووم.

Og dog blev jeg plaget den ganske Dag, og min Straf var der hver Morgen.

15 ئەگەر بە ڕاشکاوی قسەم دەکرد، ئەوا لەگەڵ منداڵەکانت ناپاک دەبووم.

Dersom jeg havde sagt: Jeg vil føre saadan Tale; se, da havde jeg handlet troløst imod dine Børns Slægt.

16 کاتێک ویستم لەمە تێبگەم، بە ئەرکێکی سەختم بینی،

Og jeg tænkte efter for at forstaa det; men det var en Kval i mine Øjne,

17 هەتا چوومە ناو پیرۆزگای خودا، ئەوسا لە چارەنووسیان تێگەیشتم.

indtil jeg gik ind i Guds Helligdomme og gav Agt paa deres Endeligt.

18 بە ڕاستی لە جێگایەکی خلیسک داتناون، تووشی وێرانیت کردوون.

Kun paa slibrige Steder sætter du dem; du lader dem falde til at ødelægges.

19 چۆن بە چاوتروکانێک وێران بوون، لە ترسان بە تەواوی لەناوچوون!

Hvorledes ere de i et Øjeblik gaaede til Grunde? de ere omkomne, de have faaet Ende ved Forskrækkelserne.

20 ئەی پەروەردگار، وەک خەون کاتی بەئاگا هاتنەوە، لە کاتی بەئاگایی وەک خەون ڕیسوایان دەکەیت.

De ere ligesom en Drøm, naar een er opvaagnet; Herre! naar du opvaagner, vil du foragte deres Billede.

21 کاتێک دڵم تەنگ بوو، وەک شمشێر هەناومی بڕی،

Da mit Hjerte var bittert, og det stak mig i mine Nyrer,

22 گێل و نەزان بووم، لەلای تۆ وەک ئاژەڵم لێهات.

da var jeg ufornuftig og kunde ikke forstaa noget, jeg var som et Dyr for dig.

23 لەگەڵ ئەوەشدا، من هەمیشە لەلای تۆم، دەستی ڕاستی منت گرت.

Men jeg vil stedse blive hos dig; du holder ved min højre Haand.

24 بە ئامۆژگاریت ڕێنماییم دەکەیت، پاشان بۆ شکۆمەندیم دەبەیت.

Du leder mig efter dit Raad, og derefter optager du mig til Ære.

25 بێجگە لە تۆ لە ئاسمان کێم هەیە؟ ئەگەر لەگەڵ تۆ بم، لەسەر زەویش هیچ نییە ئارەزووی بکەم.

Hvem har jeg i Himlene? og lige med dig har jeg ikke Lyst til noget paa Jorden.

26 جەسته و دڵم کۆتاییان پێدێت، بەڵام هەتاهەتایە هێزی دڵ و بەشی من خودایە.

Forsmægter mit Kød og mit Hjerte, saa er Gud mit Hjertes Klippe og min Del evindelig.

27 ئەوەتا ئەوانەی لە تۆ دوورن وێڵ دەبن، ئەوانەی ناپاکیت لەگەڵ بکەن دوایان دەبڕیتەوە.

Thi se, de som holde sig langt borte fra dig, omkomme; du udrydder hver den, som ved Bolen viger af fra dig.

28 بەڵام نزیکبوونەوە لە خودا بۆ من باشە، یەزدانی باڵادەستم کرد بە پەناگام، هەتا باسی هەموو کردەوەکانت بکەم.

Men det er mig godt, at Gud er mig nær; jeg har sat mit Haab paa den Herre, Herre, at jeg kan fortælle alle dine Gerninger.