زەبوورەکان 69
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئاوازی گوڵی سەوسەن، بۆ داود. ئەی خودایە، ڕزگارم بکە، چونکە ئاو هەتا لووتم هاتووە. | 1 |
Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.
| لە زەلکاوێکی قووڵ نوقوم دەبم، جێی پێی تێدا نییە. چوومەتە ناو قووڵایی ئاو، لافاو ڕایماڵیوم. | 2 |
Frels mig Gud, thi Vandene naar mig til Sjælen,
| ماندوو بووم لە هاوارکردن، گەرووم ژان دەکات، چاوەکانم کز بوون هێندە چاوەڕوانی خودام بکەن. | 3 |
jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen gaar over mig;
| ئەوانەی بەبێ هۆ ڕقیان لێمە لە مووی سەرم زۆرترن، زیاد بوون ئەوانەی دەیانەوێت تێکم بشکێنن، ئەوانەی بە ناڕەوا لە دژی منن. ئەوەی نەمدزیوە ئێستا دەبێت بیدەمەوە. | 4 |
træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie paa min Gud;
| ئەی خودایە، تۆ دەبەنگی من دەزانیت، تاوانەکانم لە تۆ شاراوە نین. | 5 |
flere end mit Hoveds Haar er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!
| ئەی یەزدان، پەروەردگاری سوپاسالار، با ئەوانەی هیوایان بە تۆیە، بەهۆی منەوە ڕیسوا نەبن. ئەی خودای ئیسرائیل، با ئەوانەی ڕوو لە تۆ دەکەن، بەهۆی منەوە شەرمەزار نەبن. | 6 |
Gud, du kender min Daarskab, min Skyld er ej skjult for dig.
| لە پێناوی تۆ بەرگەی ڕیسواییم گرت، شەرمەزاری ڕووی داگرتم. | 7 |
Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier paa dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem, der søger dig, Israels Gud!
| لەلای براکانم بووم بە بیانی، لەلای کوڕانی دایکم بووم بە بێگانە. | 8 |
Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Aasyn dækkes af Skændsel;
| دڵگەرمی بۆ ماڵەکەت دەمسووتێنێت، جنێوی ئەوانەی ڕیسوات دەکەن کەوتە سەر من. | 9 |
fremmed er jeg for mine Brødre, en Udlænding for min Moders Sønner.
| کاتێک گریام و بە ڕۆژووگرتن گیانم نزم کردەوە، بوو بە سووکایەتی بۆم. | 10 |
Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet paa mig;
| جلوبەرگی گوشم پۆشی، بووم بە پەند لەلایان، | 11 |
jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;
| بووم بە جێی سەرنجی ئەوانەی لەبەر دەروازە دادەنیشن، مەستەکانیش دەربارەی من گۆرانی گاڵتەئامێز هەڵدەبەستن. | 12 |
i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.
| ئەی یەزدان، من نوێژم بۆ تۆیە، لە کاتی ڕەزامەندیت، ئەی خودایە، بە گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت، بە ڕزگارییە دڵسۆزانەکەت وەڵامم بدەرەوە. | 13 |
De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.
| دەربازم بکە لە زەلکاو، با نوقوم نەبم، لە دوژمنەکانم و لە قووڵایی ئاو دەرباز دەبم. | 14 |
Men jeg beder, HERRE, til dig i Naadens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!
| با لافاو ڕام نەماڵێت، قووڵایی ئاو هەڵمنەلووشێت، زەوی قووتم نەدات. | 15 |
Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,
| ئەی یەزدان، بەدەنگمەوە وەرە، چونکە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت چاکە، بەگوێرەی زۆری بەزەییەکەت ئاوڕم لێ بدەوە، | 16 |
lad Strømmen ikke gaa over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.
| ڕووت لە خزمەتکاری خۆت مەپۆشە، چونکە لە تەنگانەدام، زوو وەڵامم بدەوە. | 17 |
Svar mig, HERRE, thi god er din Naade, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;
| لێم نزیک بەرەوە و گیانم دەرباز بکە، لەبەر دوژمنانم بمکڕەوە. | 18 |
dit Aasyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Vaade, skynd dig og svar mig;
| تۆ بە سووکایەتی و شەرمەزاری و ڕیسوایی من دەزانیت، هەموو دوژمنەکانم لەبەردەمتن. | 19 |
kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!
| ڕیسوایی دڵی شکاندووم، نەخۆش کەوتووم، چاوەڕێی سۆز بووم، نەبوو، چاوم لە دڵنەوایی گێڕا، دەستم نەکەوت. | 20 |
Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede paa alle mine Fjender.
| ژەهری تاڵیان دەرخواردم دا، لە تینوویەتیم سرکەیان دەرخوارد دام. | 21 |
Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves paa Medynk, paa Trøstere uden at finde;
| با خوانەکەی بەردەمیان ببێتە داویان، ببێتە سزا و تەڵەیان. | 22 |
de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.
| با بەرچاویان تاریک بێت تاکو نەبینن، هەمیشە پشتیان چەماوە بێت. | 23 |
Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;
| هەڵچوونی خۆتیان پێدا هەڵبڕێژە، با ئاگری تووڕەییت بیانگاتێ. | 24 |
lad Øjnene slukkes, saa Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!
| با خێوەتگاکانیان چۆڵ بێت، کەس نەبێت لە ڕەشماڵیان نیشتەجێ بێت! | 25 |
Din Vrede udøse du over dem, din glødende Harme naa dem;
| ئەوەی تۆ لێت داوە، ئەوان دەیچەوسێننەوە و ئەوەی تۆ بریندارت کردووە، باسی ئازارەکانی دەکەن. | 26 |
deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!
| تاوان بخەرە سەر تاوانەکانیان، بێبەشیان بکە لە ڕاستودروستیت. | 27 |
Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du saared.
| لە پەڕتووکی ژیاندا بیانسڕەوە، لەگەڵ ڕاستودروستان ناویان مەنووسە. | 28 |
Tilregn dem hver eneste Brøde, lad dem ikke faa Del i din Retfærd;
| ئەی خودایە، من لە ئازار و تەنگانەدام، با ڕزگاریت بەرزم بکاتەوە. | 29 |
lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!
| بە گۆرانی ستایشی ناوی خودا دەکەم، بە سوپاسگوزارییەوە گەورەیی ڕادەگەیەنم. | 30 |
Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!
| ئەمە لەلای یەزدان لە گا چاکترە، لە گوێرەکەی بە قۆچ و سم. | 31 |
Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;
| هەژاران دەبینن و شاد دەبن، ئەی ئەوانەی ڕوو لە خودا دەکەن، با دڵتان ببووژێتەوە! | 32 |
det er mer for HERREN end Okser, end Tyre med Horn og Klove!
| یەزدان بە دەنگ ستەملێکراوانەوە دەچێت، بە سووکییەوە تەماشای دیلەکانی ناکات. | 33 |
Naar de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!
| با ئاسمان و زەوی ستایشی بکەن، دەریاکانیش و هەرچی تێیاندا دەجوڵێت، | 34 |
Thi HERREN laaner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.
| چونکە خودا سییۆن ڕزگار دەکات و شارەکانی یەهودا بنیاد دەنێتەوە، لەوێ نیشتەجێ دەبن و دەبێتە موڵکیان، | 35 |
Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;
| دەبێتە میرات بۆ منداڵی خزمەتکارەکانی، ئەوانەی ناوی ئەویان خۆشدەوێت تێیدا دەژین. | 36 |
thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje; hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.
