زەبوورەکان 67
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە، | 1 |
Dem Sangmeister. Zum Saitenspiel. Ein Psalm, ein Lied. Gott, sei uns gnädig und segne uns, Er lasse Sein Angesicht leuchten bei uns. (Selah)
| تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان. | 2 |
Daß man erkenne Deinen Weg auf Erden, unter allen Völkerschaften Dein Heil.
| ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. | 3 |
Dich bekennen, Gott, die Völker, Dich bekennen alle Völker.
| با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت. | 4 |
Die Volksstämme sind fröhlich und lobpreisen, daß die Völker Du richtest in Geradheit, und die Volksstämme führest auf Erden. (Selah)
| ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. | 5 |
Dich bekennen, Gott, die Völker, alle Völker bekennen Dich.
| ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات. | 6 |
Die Erde gibt ihr Gewächs. Es segnet uns Gott, unser Gott.
| خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن. | 7 |
Gott segne uns, und alle Enden der Erde sollen Ihn fürchten, Dein Heil.
