< زەبوورەکان 67 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە، 1
Ein Psalmlied, vorzusingen, auf Saitenspiel. Gott sei uns gnädig und segne uns; er lasse uns sein Antlitz leuchten (Sela)
تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان. 2
daß man auf Erden erkenne seinen Weg, unter allen Heiden sein Heil.
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 3
Es danken dir, Gott, die Völker; es danken dir alle Völker.
با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت. 4
Die Völker freuen sich und jauchzen, daß du die Leute recht richtest und regierest die Leute auf Erden. (Sela)
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 5
Es danken dir, Gott, die Völker; es danken dir alle Völker.
ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات. 6
Das Land gibt sein Gewächs. Es segne uns Gott, unser Gott.
خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن. 7
Es segne uns Gott, und alle Welt fürchte ihn!

< زەبوورەکان 67 >